عفونت دستگاه تناسلی در خانم ها

عفونت های دستگاه ادراری دومین نوع معمول عفونت در بدن و علت حدود8/3 میلیون ویزیت پزشکی در سال هستند. زنان در ابتلا به عفونت های دستگاه ادراری مستعدترند. یک زن از هر پنج زن طی عمرش یک بار به عفونت ادراری مبتلا می شود. از جمله شایع ترین بیماری های عفونت دستگاه ادراری در نزد خانم ها، بیماری های عفونتی دستگاه تناسلی است. در این شماره قصد داریم درباره ی این عفونت ها صحبت کنیم.
گروهی از بیماری های دستگاه تناسلی مانند سوزاک، که معمولاً عوارض و در مان های بیشتری دارند. صرفاً از طریق تماس های جنسی منتقل می شوند. اما آنچه مدنظر ماست گروهی از بیماری های عفونی هستند که اکثر خانم ها در طی زندگی، حداقل یک بار به یکی از آنها دچار می شوند وعوارض و درمان های ساده تری دارند. به التهاب و عفونت مجرای تناسلی «واژینیت» می گویند.

شرایط زمینه ساز
 

ـ استفاده ی بیش از حد از داروهای آنتی بیوتیکی
ـ قرص های ضد بارداری خوراکی
ـ اختلال عملکرد دوره های ماهانه
ـ بارداری و زایمان
ـ انتقال بیماری های آمیزشی
ـ سایش، خراشیدگی و التهاب سطح اندام تناسلی
ـ ضعف سیستم ایمنی بدن

قارچ ها عامل مهم عفونت
 

منشأ عفونت های قارچی اندام تناسلی عمدتا نوعی قارچ به نام«کاندیدا آلبیکنس» است. این قارچ معمولاً بطور طبیعی در محیط واژن وجود دارد و تنها زمانی که بیش از حد معمول رشد کند. می تواند بیماری زا شود. البته به روشنی نمی توان علت عفونت قارچی را توضیح داد. اما آنچه مسلم است مخمرها و قارچ ها در بدن ما حیات دارند. و یا ما همزیست اند. مخمرها در محل زیست ما، در غذاها و خوراکی ها وجود دارند. و به نوعی می توان گفت ما را احاطه کرده اند. ولی اکثر ما گرفتار عفونت ناشی از قارچ ها نمی شویم.

واژینیت انگلی
 

این بیماری از طیق تماس جنسی یا برخی لوازم محیط های آلوده وارد مجرای تناسلی می شود و عفونت ایجاد می کند. در بسیاری از موارد ممکن است این عفونت فاقد علایم یا توأم با علایم خفیفی باشد. از بارزترین خصوصیات این بیماری وجود ترشح واژینال بیش ازحد است. این ترشح خاکستری یا سبز است. بوی زننده یی دارد و روی آن حباب های هوا مشاهده می شود که باعث ایجاد ظاهری کف مانند می شود

باکتری های عفونت زا
 

عفونت های باکتریایی دستگاه تناسلی بیتشر توسط باکتری به نام «گاردنلا واژینالیس» ایجاد می شود. این میکروب بطور طبیعی در محیط دستگاه تناسلی موجود است. ولی در شرایط خاص ممکن است رشد کند و باعث بروز بیماری شود.

انگل ها، میهمان ناخوانده
 

عفونت های انگلی مجاری تناسلی در بیشتر اوقا ت به واسطه ی نوعی انگل تک سلولی ایجاد می شود. این انگل بطور طبیعی در مجاری تناسلی زندگی نمی کند و ابتلا به آن ممکن است از طریق استخر یا حوله ی آلوده و نیز تماس با فرد آلوده حاصل شود. از آنجا که محیط مجاری تناسلی بطور طبیعی دارای شرایطی خاص است، عوامل عفونی فوق قادر به رشد و تکثیر در این محیط نیستند.

نشانه ها، چراغ راه تشخیص درست
 

علایم اصلی واژینیت قارچی عبارت از خارش و ترشحات واژینال است. خار ش معمولاً شدید است و ممکن است باعث التهاب نواحی مربوطه شود. ترشحات به صورت سفید رنگ و غلیظ و در عین حال دارای چسبندگی کمی بوده و سست هستند. این ترشحات معمولاً فاقد بو یا دارای بوی کپک بوده، ولی به هیچ وجه متعفن نیست؛ مگر آنکه سایر عوامل عفونت زا همراه قارچ موجب بروز واژینیت شده باشند.

واژینیت باکتریایی
 

این بیماری می تواند از طریق تماس جنسی نیز منتقل شود. در واژینیت میکروبی، ترشحات واژینال وجود دارد. ولی خراش و التهاب یا اصلاً وجود ندارد یا بسیار خفیف تر از عفونت قارچی است. ترشح ایجاد شده در این بیماری به رنگ سفید مایل به خاکستری یا زرد رنگ است و حالت آبکی دارد. خصوصیت بارز این ترشح بوی ناخوشایند آن است که شبیه بوی ماهی است. تشخیص این بیماری ممکن است با توجه به علایم حاصل از آن یا انجام نمونه برداری از ترشحات اندام تناسلی توسط پزشک و انجام آزمایش روی نمونه ی بدست آمده صورت گیرد.

توصیه های بهداشتی زنانه
 

1ـ پس از ادرار کردن و اجابت مزاج همیشه از سمت جلو به طرف عقب، خود را بشویید، این کار از رانده شدن باکتری های انتهای دستگاه گوارش به ناحیه ی تناسلی جلوگیری می کند.
2ـ در طی روز لباس های زیر با جنس الیاف نخی به تن کنید. از پوشیدن لباس های تنگ مانند شلوار جین، جوارب شلواری و مایو به مدت طولانی اجتناب کنید. لباس های گشاد و راحت به تن کنید و برای شستشوی لباس های زیر خود شوینده های غیرمعطر و ملایم بکار ببرید.
3ـ کاندوم ها و دیافراگم های از جنس لاتکس و ژل های اسپرم کش در برخی از زنان حساسیت و تحریک ایجاد می کنند، این افراد باید از سایر روش های جلوگیری از بارداری استفاده کنند. همچنین در حین مقاربت از لغزنده کننده های محلول در آب غیر معطر استفاه کنید.
4ـ لباس های زیر خود را حداقل هر دو روز در میان عوض کنید.
5ـ از پودر تالک در اطراف ناحیه ی تناسلی استفاده نکنید، زیرا پودر تالک رطوبت را در خود نگه می دارد.
6ـ در صورتی که از تامپون در دوران قاعدگی استفاده می کنید، حداکثر آن را هر سه تا چهار ساعت یک بار عوض کنید. پیش از گذاشتن تامپوت دست های خود را کاملاً بشویید. در طی خواب شبانه هیچ گاه از تامپون استفاده نکنید و به جای آن از نوارهای بهداشتی(پد) استفاده کنید.
7ـ نوار بهداشتی را باید هر چهار تا شش ساعت یک بار(حداکثر هشت ساعت) عوض کرد. پیش از گذاشتن پد نیز دست های خود را با آب و صابون بشویید.
8ـ از تامپون، نوارهای بهداشتی و دستمال توالت معطر استفاده نکنید.
9ـ حین استحمام از صابون و شامپوهای غیرمعطر و ملایم استفاده کنید. از وان کف صابون نیز استفاده نکنید.
10ـ همیشه نواحی تناسلی و اطراف آن را خشک و تمیز نگه دارید، رطوبت رشد میکروب ها را سرعت می بخشد.
11ـ بطور منظم سطح خارجی نواحی تناسلی را با آب ولرم شستشو دهید. برای شستن نواحی تناسلی نیازی به استفاده از صابون نیست.
12ـ هنگام شامپو کردن و آب کشیدن موها حین استحمام ، سر خود را به سمت جلو خم کنید تا شامپو با ناحیه ی تناسلی تماس نیابد.
13ـ پس از استحمام با یک حوله ی نرم ناحیه تناسلی را به ملایمت خشک کنید. برای این کار می تواند از سشوار (با درجه ی باد سرد) نیز استفاده کنید.
14ـ پس از استحمام ادرار کنید.
15ـ هیچ گاه ادرار خود را نگه ندارید.
16ـ از دوش مخصوص دستگاه تناسلی استفاده نکنید. چرا که این عمل ترشحات و باکتری های طبیعی و محافظ این ناحیه را می شوید.
منبع: مجله 7 روز زندگی شماره 101