درجریان برگزاری بازیهای پارالمپیک 2016 ریودوژانیرو در مراسم اهدای مدالها، بارها شاهد آن بودیم که ورزشکاران پارالمپیکی، مدالهایشان را کنار گوش هایشان می گیرند. ورزشکارانی که موفق به فتح مدال می شدند، در میان شور و شادی، مدالهایشان را به گوششان نزدیک می کردند و این ژست آنها باعث برانگیخته شدن کنجکاوی بینندگان مسابقات شده بود. اما این اتفاق دلیل خاصی داشت. برای اولین بار در تاریخ برگزاری مسابقات پارالمپیک، مسئولان برگزاری مسابقات در ریو، مدالی متفاوت را برای قهرمانان پارالمپیکی تدارک دیده بودند.
ماجرا از این قرار است که هر رنگ مدال (طلا، نقره و برنز) صدا و آوای خاص خودش را دارد و به عنوان مثال صدایی که از مدال طلای مسابقات پارالمپیک ساطع می شود، با صدای مدال نقره و یا برنز متفاوت است.
در داخل مدال طلای بازیهای پارالمپیک 2016 ریو، 28 گلوله کوچک فولادی تعبیه شده بود ودر داخل مدال نقره 20 گلوله فولادی قرار دارد و در داخل مدال برنز 16 گلوله فولادی قرار گرفته است و بدین ترتیب ، هر چه مدال کسب شده، ارزشمندتر باشد، صدای بیشتری می دهد.بدین ترتیب شرکت کنندگان نابینا در مسابقات پارالمپیک می توانستند با توجه به صدای مدال، رنگ آن را تشخیص دهند. علاوه بر این، برروی هر مدالی علاوه بر عنوان «بازیهای پارالمپیک ریودوژانیرو2016»، رنگ مدال نیز با خط بریل درج شده بود.
ویکتور هوگو بربرت، فرد خلاقی که این ابتکار از سوی او طراحی شده بود در این باره به بیزنس تایمز بین المللی اعلام کرده که این اقدام در ادوار آتی مسابقات پارالمپیک نیز تکرار شود. او دراین باره گفته:« امیدواریم که این نوع طراحی، در ادوار بعدی نیز مورد استفاده قرار بگیرد و در دوره های بعدی مسابقات پارالمپیک نیز در داخل مدالها، اشیایی مشابه این گوی های فولادی تعبیه شود که با توجه به صدای مدالها بتوان رنگ آنها را نیز تشخیص داد.»