روستای قلاتویه در 125 کیلومتری شهرستان داراب از توابع استان فارس می باشد که تا اولین روستای استان هرمزگان (طاشکویه) 18 کیلومتر فاصله دارد،آب و هوای آن در تابستان گرم و خشک و در زمستان نسبتاسرد و معتدل است و از مشکلات عمده ی آن خشک شدن نخلستان و بیکاری ، کمبود آب آشامیدنی و افت ولتاژ برق است.به دلیل وجود قلعه ها در روستا به این نام خوانده شده است، و قلاتویه به معنی سرزمین قلعه ها می باشد.قلاتویه از توابع آبرودشور بخش فورگ و زمانی جزء کرمان بوده و بعدها جزء ولایت سبعه (هفت گانه)که مدتی زیر نظر لارستان و بعدها جزء استان هرمزگان و نزدیک به چهل سال است که به دلیل گرمی زندان بندر عباس و زندانی بودن یکی از خوانین روستای مهرآباد منطقه ی آبرودشور تا فورگ زیر نظر فارس رفته تا اینکه خان مهرآباد از گرمای بندر عباس نجات یافته وبه زندان استان فارس منتقل شده است.
در روستای قلاتویه سه گروه فرهنگی مشاهده می گردد، اولین گروه می توان بومیان خواند که از نظر فرهنگی شبیه داراب می باشند، ولهجه ی دارابی دارند. دومین گروه احمدی ها می باشند که از عشایر جنوب استان کرمان و دشت های استان هرمزگان هستند که در منطقه ی قلاتویه رفت وآمد داشته و به ییلاق و قشلاق می پرداخته اند و در اینجا ساکن شده اند و به لهجه ی خاص خود صحبت می کنند که بیشتر شبیه لهجه ی استان هرمزگان می باشد.
گروه سوم ترک ها هستند که از ایل نفر و طایفه ی دولخانی می باشند، این گروه به علت درگیری با رژیم پهلوی به کمک رییس خود راهدار بیگ دولخانی از لارستان به این منطقه کوچ کرده اند.
در روستای قلاتویه چهار چشمه ی آب گرم با خواص درمانی متفاوت وجود دارد که تصویر آن ها در بالا مشاهده می فرمایید.
آب گرم زخمو جهت درمان سالک،آبله مرغان ،جوش صورت و دیگر زخم های
پوستی بسبار مناسب است.
دیگر چشمه ها جهت درمان بادهای مفصلی ،رماتیسمی ،شوره ی سر وشفافیت پوست مناسب است
