به گزارش خبرنگار سینماپرس بی تدبیری، ایجاد یأس و ناامیدی در جامعه سینمایی، حضور باندهای مافیایی و انحصارطلب در سینما، برگزاری جشنواره های بی هویت و بریز و بپاش های اشرافی و تصمیم گیری های نابخردانه و لحظه ای توسط مدیران سینمایی، به اضمحلال رفتن سینمای کودک و... واقعیتهایی غیر قابل انکار در دولت یازدهم است.
فجایع در دولت یازدهم به حدی بود که در ماه های آخر حیات دولت اعتراضات سینماگران از هر طیف و گروه و جناحی نسبت به عملکرد ضعیف حسن روحانی و مدیرانش به حد اعلای خود رسید. اکثریت سینماگران به طور قاطع خواهان قطع دستان این افراد در حوزه های مدیریتی دولتی شدند و انتقادهای تند خود را نسبت به آن ها ابراز داشتند.
هتاکی به سینماگران توسط مسئولان سازمان سینمایی و تهدید و ارعاب شدید آن ها برای انجام مصاحبه های انتقادی، رفتار دیکتاتوری روابط عمومی های زیرمجموعه سازمان سینمایی و روابط عمومی سازمان سینمایی با رسانه های منتقد، چالش حل نشده دریافتی های نجومی و رکود و بیکاری در بین اهالی سینما در این سال ها به بالاترین حد خود رسید.
اینک با روی کار آمدن دولت دوازدهم و حضور وزیری که به زعم بسیاری از اهالی سینما پایبند به اصول اخلاقی است انتظار می رود که مشکلات سینمای کشور با روی کار آمدن مدیری اصلح برای سینمای کشور برطرف شود.
در همین رابطه با 10 تن از سینماگران مطرح کشور آقایان: هارون یشایایی، داود توحیدپرست، عبدالله علیخانی، امرالله احمدجو، حسن نجفی، عباس رافعی، محمد نشاط، افشین شرکت، سیروس حسن پور و جلال قزل ایاق به گفتگو نشستیم که ماحصل آن برای اطلاع بیشتر مخاطبان گرامی در ذیل نقل شده است.
هارون یشایایی تهیه کننده پیشکسوت سینما همزمان با پایان عمر دولت یازدهم در رابطه با عملکرد 4 ساله سازمان سینمایی کشور گفت: متأسفانه در حال حاضر مشکلات بسیار متعددی گریبان سینمای ایران را گرفته است و باید هرچه سریعتر تدبیری جدی برای جلوگیری از این قبیل مشکلات و معضلات در سینمای کشور اندیشه کرد و من امیدوارم که جناب آقای صالحی و هر شخصی که زمام امور سینمای کشور را در دست می گیرد دغدغه مند وارد میدان شده و تدبیری جدی برای رفع معضلات مهم سینما داشته باشند. افت و خیز فروش و وضعیت گیشه همیشه در سینما وجود دارد و نه تنها در سینمای ما بلکه در سینمای دنیا هم افت و خیز وجود داشته و خواهد داشت اما نکته مهمی که ما باید به آن توجه جدی داشته باشیم این است که تولید فیلم در سینمای ما معضل بسیار مشکل و مهمی برای سینماگران و فیلمسازان شده به نحوی که بسیاری از فیلمسازان توان آن را ندارند تا حتی هر چند سال یک بار بتوانند فیلم تولید کنند.
عبدالله علیخانی تهیه کننده سینما نیز در این رابطه اظهار داشت: بی عرضگی، اهمال کاری و نداشتن قدرت در میان مدیران، سینمای ایران را طی سال های اخیر رو به زوال برد چرا که آقایان حتی جرأت این را نداشتند که از مجوزهای خود صیانت کنند و هر نهادی اعم از شهرداری، صدا و سیما، حوزه هنری و... در 4 سال گذشته برای سینمای کشور تصمیم گیری می کرد. بی جربزگی مدیران سینمایی در سال های اخیر باعث شد بخش اعظمی از سینماگران و هنرمندان به خصوص سرمایه گذاران و تهیه کنندگان سینمای کشور امنیت خاطرشان را از دست بدهند و دیگر جرأت سرمایه گذاری و تولید فیلم را نداشته باشند؛ چرا که سینمای ما وضعیت با ثباتی ندارد و هر لحظه امکان دارد نهاد و دستگاهی برای فیلمی که از وزارت ارشاد و سازمان سینمایی مجوز ساخت و نمایش دارد تصمیم گیری های سلیقه ای کرده و آن فیلم را در محاق ببرد.
امرالله احمدجو کارگردان سینما نیز خاطرنشان کرد: امیدوارم مسئولان جدید وزارت ارشاد و سازمان سینمایی مانند رویه مدیران سابق عمل نکنند و از مشاوران زبده و خارج از دایره معمول استفاده کنند چرا که متأسفانه ما طی سال های اخیر تنها شاهد حضور افرادی در شوراها بودیم که تعداد بسیار معدودی داشتند و نتوانستند دردی از سینمای ما درمان کنند. خوشبختانه در حوزه فرهنگ و هنر و سینمای کشور ما آدم های تحصیل کرده، دغدغه مند و بسیار جدی تری حضور دارند که وجودشان به عنوان مشاور در کنار وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و یا رئیس سازمان سینمایی می تواند موجبات رشد و توسعه سینمای کشور را فراهم آورد اما متأسفانه ما همواره شاهد آن بوده ایم که مدیران فرهنگی و سینمایی تنها از برخی افراد معدود در دایره افراد نزدیک و مشاوران خود استفاده می کنند که این امر کاری بسیار غلط است و امیدوارم در دولت جدید شاهد این اتفاق نباشیم.
داود توحیدپرست کارگردان سینما همزمان با پایان عمر دولت یازدهم در رابطه با عملکرد 4 ساله سازمان سینمایی کشور گفت: من در کل 4 سال ریاست جمهوری جناب روحانی با وجود اینکه به ایشان رأی داده بودم بیکاربودم و با وجود اینکه برای فیلمنامه «جت» پروانه ساخت سینمایی گرفتم ولی بنیاد سینمایی فارابی حداقل وام را به من نداد و با وجود نامه های مختلفی که به همه مدیران سینمایی خصوصاً آقای ایوبی و تابش نوشتم تا حداقل وام را برای تولید و اشتغال هنرمندان مستقلی مثل من بدهند متاسفانه ندادند؛ حتی با وجود نامه های مکرر وقت ملاقات هم ندادند تا مشکلات و درد دل های امثال من را که 4 سال دوره گذشته بیکار بودیم را بشنوند! اوایل انقلاب شنیدن درد دل های مردم برای هر مسئولی یک افتخاربود و من یادم می آید مدیران آن زمان کشورهمه عشق شان به این بود که مثل خدا شنوا و بینا و حلال مشکلات مردم و وطن باشند ولی متاسفانه در 4 سال گذشته مدیران فرهنگی کشور سم بکم عمی و کر و کور و لال بودند و طبیعتاً هیچ کاری برای حل مشکلات هنرمندان مستقل نمی کردند!
عباس رافعی نیز در این رابطه اظهار داشت: بزرگترین فاجعه سینمایی در دولت یازدهم حضور حجت الله ایوبی به عنوان رئیس سازمان سینمایی و بهترین اتفاق عزل و برکناری وی از این پست بود؛ ایشان در طول مدتی که اداره سینمای کشور را در دست داشتند آسیب های بزرگ و بسیاری را به آن وارد ساختند که قطعاً تا سال ها به دلیل وسعت این تخریب ها بازسازی آن عملی غیر ممکن است. در دوران مدیریت آقای ایوبی نامحرمان زیادی وارد سینما شدند که ارزش و اعتبار سینمای ملی مان را به طور کامل از بین بردند. متأسفانه طی این دوران افرادی پست ها و سمت های مهم را در دست گرفتند که اولاً هیچ دغدغه ای نسبت به سینما نداشتند و از سوی دیگر حتی از آشنایی ابتدایی با مدیوم سینما نیز محروم بودند.
حسن نجفی کارگردان سینما همزمان با پایان عمر دولت یازدهم در رابطه با عملکرد 4 ساله سازمان سینمایی کشور گفت: طی سال های اخیر فرصت برابر برای استفاده از تسهیلات و امکانات سینمایی به طور کل از بین رفت و ما تنها شاهد آن بودیم که تعدادی معدود از افراد خاص که گرداگرد مدیران سینمایی جمع شده بودند تنها از منافع سینمایی منتفع می شدند و کار می کردند و حرص و ولع عجیبی داشتند تا در همه جا دیده شوند از حضور در جشنواره ها گرفته تا سیستم مدیریتی! فضای سینمای کشور طی سال های اخیر فضای به شدت بسته ای شده به نحوی که گویا تنها عده ای معدود از اهالی سینما جزو سینماگران محسوب می شوند و باید همواره در سینما فعالیت داشته باشند؛ دیدگاه های طیفی، قبیله ای و جناحی در این سال ها بیدادی عجیب در سینمای کشور برپا کرده و امیدوارم که به طور جدی بتوانیم شاهد تغییر رویه مدیران سینمایی باشیم.
افشین شرکت کارگردان سینما نیز در این باره گفت: باری به هرجهت بودن مسئولان و عدم وجود وجدان کاری آن ها سینمای ایران را رو به زوال برده است و متأسفانه این اتفاق سال های سال است در سینمای کشور ما وجود دارد و هیچ مسئولی هم پیدا نشده تا درد سینمای ما را درمان کند. مشکل سینمای ایران از بدو انقلاب اسلامی و از زمان مدیریت سیدمحمد بهشتی شروع شده و همچنان ادامه دار هست و خواهد بود! شرایط آنقدر بغرنج شده که دیگر عوض شدن دولت ها و وزیران و مسئولان هم نمی تواند هیچ بارقه امیدی را در دل های ما ایجاد کند.
محمد نشاط تهیه کننده سینما همزمان با پایان عمر دولت یازدهم در رابطه با عملکرد 4 ساله سازمان سینمایی کشور گفت: مهمترین اتفاقی که سال ها است ما چشم انتظار اجرای آن در سینمای کشور هستم اجرای عدالت است؛ متأسفانه در سینمای ایران عدالت وجود ندارد و مدیران اهالی سینما را با یک چشم نگاه نمی کنند. من نمی دانم معنای این اتفاق چیست که عده ای افراد که دیگر همه اهالی سینما آن ها را به خوبی می شناسند همه امکانات و تسهیلات و اختیارات سینمای کشور را در دست دارند اما بخش عمده ای از سینماگران هم در بیکاری و بلاتکلیفی مطلق به سر می برند و راه به جایی ندارند؟
سیروس حسن پور کارگردان سینما همزمان با پایان عمر دولت یازدهم در رابطه با عملکرد 4 ساله سازمان سینمایی کشور گفت: متأسفانه به دلیل ناکارآمدی مدیران و عدم اشراف آن ها گونه مهم سینمای کودک به طور کل در حال نابودی است و هیچ فرد دغدغه مندی پیدا نمی شود که به دور از شعارزدگی های رایج به طور واقعی قصد آن را داشته باشد تا این سینما را نجات دهد. سینمای کودک در قیاس با گونه های دیگر سینمایی در کشور ما به شدت محجور واقع شده و عقب افتاده است؛ در زمانه ای سینمای کودک در کشور ما سرآمد بود و بسیاری از کشورهای مهم جهان چشم به سینمای کودک ما دوخته بودند اما ناکارآمدی مدیران سینمایی و فرهنگی و بی دغدغگی و بی مسئولیتی آن ها باعث شد ما شاهد عقبگرد و افول جدی این گونه سینمایی باشیم.
جلال قزل ایاق تهیه کننده پیشکسوت سینما نیز در این راستا اظهار داشت: متأسفانه مدیران سینمایی طی سال های اخیر فقط مراقب پست ها و میزهای شان بودند و به همین دلیل به جای آنکه از حقوق اهالی سینما صیانت کنند و جلوی بی قانونی ها را بگیرند در اتاق های خود نشسته بودند و اجازه می دادند هر بلایی که دیگران می خواهند به سر سینما بیاورند. عامه سینما امروزه به جز امنیت شغلی هیچ چیز دیگری نمی خواهند؛ این امنیت شغلی مفاهیم زیادی دارد از جمله آنکه وقتی فیلمی از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی پروانه نمایش می گیرد دیگر هیچ ارگان دولتی و غیردولتی نتواند روی آن پروانه نمایش اعمال نفوذ کرده و آن را نفی کند. هیچ نهادی حق آن را ندارد که جلوی پروانه ای که مهمترین ارگان فرهنگی دولتی به یک فیلم اعطا کرده است را بگیرد و این نکته مهمی است که باید به آن توجه شود.
