ناخنهای ضعیف در معرض شکستگی، لایه لایه شدن، و آهسته شدن رشد قرار دارند. برخی از علل عمده شکنندگی ناخنها خیس کردن مکرر ناخن، افزایش خشکی، کمبود مواد مغذی، پیری، عدم تعادل هورمونی، و برخی مشکلات جسمی زمینهای را شامل میشود.
ضعیف و شکننده شدن ناخنها وضعیتی است که در آن ناخنها یا ور آمده و یا از انتهای آزاد آن میشکند. همچنین ممکن است منجر به رشد آهستهی ناخن شود. به لحاظ پزشکی، این وضعیت را تحت عنوان لایه لایه شدن ناخن یا انیکوشیزیا (onychoschizia) میشناسند. به طور کلی، لایه لایه شدن در لایههای افقی رخ میدهد. در مقابل، شکستگی طولی ناخنها در نتیجه بدشکلی ناخن میباشد. طبق آمار منتشر شده، حدود 20 درصد از افراد دارای ناخنهای ضعیف میباشند. همچنین مشاهده شده است که زنان نسبت به مردان در معرض خطر بالاتری برای داشتن ناخنهای ضعیف و شکننده قرار دارند.
چه عواملی موجب ضعیف شدن ناخنها میشود؟
بیماریها و اختلالات
ناخنهای ضعیف به علت درماتیت
ناخنهای ضعیف نشانهی عمده و آشکار از کم خونی است. اختلالات پوستی مانند پسوریازیس، مشکلات تیروئید، عفونت، مشکلات گردش خون و بد عمل کردن کبد میتوانند موجب شکنندگی ناخنها شوند.
مواد شیمیایی مضر
قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی قوی و ناملایم در محل کار میتواند سلامت ناخنهای شما را به خطر اندازد.
صابون و مواد شوینده
مواد شیمیایی موجود در مواد شوینده ممکن است موجب ضعیف شدن ناخنها شوند
قرار گرفتن بیش از حد در معرض محلولهای پاک کننده، صابون و مواد شوینده علت عمدهی ناخنهای ضعیف و شکننده است.
کمبود رطوبت
از سوی دیگر، استفاده از سیستمهای گرمایشی در فصل زمستان میزان رطوبت را کاهش داده، که این امر به طور غیر مستقیم موجب خشکی ناخن و ورقه ورقه شدن آن میشود.
خیس کردن مکرر
شستن دستها به طور مکرر ممکن است موجب ضعیف شدن ناخنها شود
شستن مکرر و تمیز کردن ظروف و لباسها منجر به نرم شدن بسیار ناخنهای دست شده که این امر آن را در معرض شکستگی و از هم گسیختگی قرار میدهد.
فشار روحی یا استرس
گاهی، تروما یا آسیب روحی و استرس میتوانند به عدم تعادل هورمونی منجر شوند. این امر میتواند سلامت ناخنهای شما را به طور قابل توجهی تحت تأثیر قرار دهد.
رژیم غذایی ناسالم
پیروی از یک رژیم غذایی ناسالم منجر به ضعف سلامت و به تبع آن ضعیفتر شدن ناخنها میشود
شکننده بودن ناخنها همچنین میتواند ناشی از سوء تغذیه یا کمبود مواد مغذی کافی در برنامه رژیم غذایی باشد. برخی از عواملی که موجب تشدید این وضعیت میشوند، کمبود پروتئین، ویتامین C، اسید فولیک، آهن، کلسیم و روی را شامل میشود.
یائسگی
در طی یائسگی، نوسانات هورمونی نخستین دلیل پشت سلامت ضعیف ناخنها میباشد. خانمی که در سالهای یائسگی خود قرار دارد، از سطوح پایینتر استروژن یعنی هورمونی که مسئول تنظیم تعادل آب است، برخوردار میباشد. به دلیل پایین بودن میزان استروژن، تنظیم آب به هم خورده و این امر منجر به خشکی، لایه لایه شدن و شکننده شدن ناخنها میگردد.
سالخوردگی
افراد مسن دارای ناخنهای بسیار شکنندهتر و ضعیفتری نسبت به افراد جوان میباشند
با بالا رفتن سن، ناخنها ممکن است به علت کمبود رطوبت در جایگاه ناخن به نظر کدر و زرد برسند.
تمایل ژنتیکی
محققان پزشکی اظهار میدارند که ناخنهای شکننده در خانوادهها به طور موروثی وجود دارد. از اینرو، افرادی که به لحاظ ژنتیکی مستعد این مشکل ناخنی میباشند، احتمال بیشتری میرود نسبت به دیگران به این وضعیت دچار شوند.
عادتهای بد
جویدن ناخن یکی از بدترین عاداتی است که منجر به ایجاد ناخنهای ضعیف میشود
برخی از افراد ممکن دارای ناخنهای دست ضعیفی باشند، اما ناخنهای پای آنها سالم باشد. در این صورت، عادت بدی مثل جویدن ناخنها و یا عدم حفظ بهداشت شخصی (عفونت قارچی) میتواند علت ریشهای ناخنهای ضعیف باشد.
چگونه مشکل ناخنهای ضعیف را برطرف سازیم
• پیروی از یک رژیم غذایی سالم
• استفاده از مرطوب کننده
• استفاده از دستکش در حین کار با محلولهای شویندهی قوی
• مانیکور و پدیکور منظم ناخنها
• در حین استفاده از محصولات ناخن، مانند لاک ناخن یا پاک کنندهی لاک ناخن، همیشه توصیه میشود بهترین مارکها را انتخاب نمایید.
ترکیبی از اصلاح شیوه زندگی و درمانهای طبیعی جهت حفظ سلامتی ناخنها مؤثر میباشد. در صورت شک نسبت به مبتلا بودن به شرایط پزشکی مانند کم کاری تیروئید و پسوریازیس، مداخلهی درمانی و پزشکی بایستی در نظر گرفته شود. متخصصین پوست ممکن است تستهای آزمایشگاهی را جهت رد سایر شرایط شدید پزشکی انجام دهند. بسته به علت آن، پزشک ممکن است داروهای مناسب بدون نسخه و یا مکملهای غذایی را جهت درمان بیماری زمینهای تجویز نماید. هر چند شکنندگی ناخنها به ندرت اثرات شدید طولانی مدت بر روی سلامتی خواهند داشت اما توصیه میشود ناخنهای ضعیف به درستی تشخیص داده شوند.
سلب مسئولیت: اطلاعات ارائه شده در این مقاله صرفاً جنبهی آموزشی داشته و نبایستی به منظور جایگزین توصیههای پزشک متخصص در نظر گرفته شود.