احمد پنجه‌پور
وکیل پایه یک دادگستری
Ahmad.panjehpour@gmail.com
بی‌تردید حمل‌ونقل مسافران از طریق جاده از محبوب‌ترین روش‌های جابه‌جایی مسافران و گردشگران در ایران است. اینکه چرا به‌رغم بروز هزاران سانحه مرگبار و خطرآفرین رانندگی در جاده‌ها همچنان استفاده از این روش، انتخاب نخست مردم است مجالی دیگر برای بحث می‌طلبد؛ اما شاید در نگاهی کوتاه بتوان گفت استفاده ساده‌تر و مسافرت ارزان از دلایل عمده این انتخاب و استفاده مردم از اتوبوس‌های بین شهری است.
اما اتوبوس‌های بین شهری تحت نظارت شرکت‌هایی هستند که وظیفه اصلی آنها، حمل‌ونقل و جابه‌جایی مسافران از شهری به شهر دیگر و احیانا کشورهای دیگر است. شرکت‌های حمل‌ونقل مسافر به‌طور ویژه تحت نظارت مستمر سازمان راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای و در نهایت وزارت راه و شهرسازی هستند. این شرکت‌ها باید علاوه‌بر رعایت مقررات قانون تجارت و ثبت شرکت خود در اداره ثبت شرکت‌ها و رعایت قوانین آن اداره، پروانه و مجوز بهره‌برداری نیز از سازمان راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای اخذ و کسب کنند. طبق ماده دوم بخش نامه ضوابط عمومی تاسیس و بهره‌برداری از شرکت‌های حمل‌ونقل بین شهری مسافر، مصوب تیرماه 1395، هرگونه تصدی عملیات جابه‌جایی مسافر از طریق جاده با وسایل نقلیه عمومی مستلزم تاسیس و فعالیت شرکت مطابق با مفاد این بخش نامه است. اینکه تقاضای تاسیس شرکت‌های مطروح فوق، چگونه و به چه شکلی است و شرایط قانونی آن کدام است، موضوع نوشتار ما نیست. دراین یادداشت بیشتر به حقوق مسافران در زمانی که قصد مسافرت و اخذ بلیت از شرکت‌های حمل‌ونقل مسافر بین‌شهری دارند، می‌پردازیم.
