خودکفایی پوشاک در قوم بختیاری

از ابتدای خلفت انسان تا کنون افراد یک اجتماع خواسته ها و نیازها و مطالبات خود را به طریقی تهیه می کردند . که به این امر خود کفایی می گفتند در ایل بختیاری تهیه پوشاک یکی از نیازهای مبرم جامعه است که ریشه ای ترین نیازها در ایل بختیاری می باشد .
مردم ایل بختیاری پوشاک خود را عموما از محصولات دامی و گله های بختیاری که شامل پشم گوسفند , موی بز و چرم گاو می باشد تهیه می کنند .

لباس بختیاری شامل کفش , پاپوش , پابند , گیوه , زیر شلوار , شلوار دبیت , کمر بند , دوال , کیسه کمر , شال , چوقا و…می باشد .
لباس زنان بختیاری که از نظر آثار هنری منحصر به فرد است که بوسیله منجوق و الماس و سکه با یک مهارت خاصی روی لچکها کار می شود
لباسهای زنانه با یک ترکیب رنگ و تنوع فوق العاده مانند زیبایی چهار فصل نشاط خاصی را به قوم بختیاری ارائه می دهد .
بخاطر دسترسی کمی که ایل بختیاری دارند خودشان از وسایلی که دارند سعی می کنند لباس تهیه کنند
چوقا که از پوشاک آقاین است هم حالت گرماده و هم سرماده دارد یعنی درزمستان گرما و در تابستان خنک کننده است .

کلاه

کلاه نمدی به رنگهای مشکی و قهوه‌ای وجود دارد. این کلاه عقب و جلو ندارد و هر طور و از هر طرفی که روی سر گذاشته شود تفاوتی نمی‌کند و از پشمی که لابلای موهای بز به وجود می‌آید ساخته می‌شود. در روی سر به سمت عقب، جلو، چپ و راست قرار داده می‌شود. نوع مرغوب آن را کلاه خسروی می‌گویند. در صورتی که بختیاری ها از نقش فَروَهَر در این کلاه استفاده کنند، فروهر در جلوی کلاه قرار می گیرد.
چوقا (چوخا)
بافت اصلی چوقا.

نوعی بالاپوش مردانه است وازنخهای نازکی که از پشم گوسفند می‌ریسند بافته می‌شود. هر چه نخ به دست آمده از پشم‌ها نازک تر باشد، بافت چوقا زیباتر می‌شود. باران در چوقا نفوذ نمی‌کند و از شانه‌ها تا حدود زانوها را می‌پوشاند. مردان در تابستان زیر چوقا پیراهن و در زمستان کت می‌پوشند که انتخاب جنس و خصوصا رنگ کت و پیراهن، به سن و سال و موقعیت اجتماعی افراد بستگی دارد. مردان درچهارمحال و بختیاری، خوزستان و لرستان چوقا می‌پوشند.بهترین نوع چوقا در ایل بختیاری در طایفه کیارسی بافته میشود که به چوقا کیارسی بف معروف است. در حدود هشتاد سال پیش زنی از اهالی لِویس نمونهٔ خوب و ریز بافتی از چوقا را بافته وبرای سالار شجاع پسرعموی علیمردان خان فرستاد که به چوقای سالاری شهرت یافت و از آن پس چوقای بافت این روستا (چوقا لویسی) معروفیت یافت.

شلوار دَبیت

مردان بختیاری شلوار مشکی رنگی می‌پوشند که از پارچه‌ای به نام دبیت دوخته شده و به شلوار دبیت معروف است. اگر شلوار دبیت را با کت بپوشند، ازیک کمربند چرمی محکم استفاده کرده و اگر همراه چوقا پوشیده شود، روی آن شال می‌بندند. مرغوب ترین پارچهٔ دبیت به دبیت حاج علی اکبری معروف است، مرغوبیت این پارچه به خاطر رنگ ثابت و نرمی آن می‌باشد.
شال

پارچه‌ای به رنگ سفید است. پارچهٔ شال را دورهم پیچیده و سپس به جای کمربند دورکمر می‌پیچند تا شلوار دبیت را نگهدارد. شال، نمای زیبایی به لباس می‌دهد.
گیوه

نوعی کفش است که رویهٔ آن از پنبه تهیه می‌شود بنابراین دارای طبیعتی خنک و نرم است ورنگ این بافتنی همیشه سفید بوده است. تخت یا کف گیوه از پارچه‌های محکم و به هم تنیده ساخته می‌شود که از استقامت بالایی برخورداراست. رنگ تخت یا کف گیوه عمدتا سیاه و یا بنفش است. گیوهٔ ملکی کیفیت خوبی داشته و معروفیت دارد. به علت گرانی گیوه‌های ملکی، گیوه‌ها ی دیگری با کف لاستیکی هم ساخته می‌شوند. دو لنگهٔ گیوه شبیه هم ساخته شده و چپ و راست ندارند ومواد اولیهٔ آن درسرزمین بختیاری وجود دارد. گیوهٔ آجیده نوعی از گیوه است که رویه‌ای درشت باف دارد.
کُردین
بالاپوش نمدی بود که چوپانان می‌پوشیدند و علاوه بر گرمی زیاد، آب به درون آن نفوذ نکرده و آتش هم نمی‌گرفت. کُردین (kordin) نیم تنهٔ نمدی بدون آستین چوپانان