طلاق تاثیر عمیقی روی تمامی اعضای خانواده می‌گذارد، اما بچه‌های بین 6 تا 12 سال به گونه‌ای خاص آسیب‌پذیر هستند، چرا که در این برهه در حال پرورش روابط سازنده اجتماعی و عزت نفس خودشان هستند. تغییرات در حمایت‌های معنوی، ساختار خانه و روابط میان اعضای خانواده که تحت تاثیر طلاق پیش می‌آید، می‌تواند اثر منفی روی سلامت و احساسات یک کودک بگذارد.
مبارزه با حس حقارت
در این مرحله از زندگی، هر بچه‌ای حس می‌کند که باید به عنوان کسی که از پس انجام برخی وظایف برمی‌آید و موثر است، پذیرفته شود. در این صورت است که او می‌تواند با موفقیت به مرحله بعدی زندگی‌اش برود. استرس‌های ناشی از طلاق و نداشتن یک ارتباط مناسب با والدین و نگرفتن حمایت‌های مثبت می‌تواند حس حقارت را در او در مقایسه با سایر هم‌سن‌ها یا اعضای خانواده به وجود بیاورد.
درک مسئولیت
یک بچه بین 6 تا 12 سال ممکن است فکر کند که او مسئول طلاق گرفتن والدینش است. بچه‌هایی که در این گروه سنی هستند، خودشان را به خاطر طلاق پدر و مادر سرزنش می‌کنند و احساس گناه سنگینی دارند. این والدین هستند که باید آن‌ها را آرام کنند و به آن‌ها اطمینان بدهند که اتفاقی که افتاده، تقصیر آن‌ها نیست.
اثرات روانی
روانشناسان احتمال می‌دهند کودکان بین 6 تا 12 سال اثرات روانی منفی مثل کابوس‌های شبانه یا احساس غم و اندوه به خاطر از دست دادن پدر یا مادر را در جریان طلاق والدین تجربه کنند. ترس‌های غیرعقلانی در مورد تغییر سبک زندگی یا اعتقاد به این که پدر یا مادرشان را واقعا از دست داده‌اند، روی بلوغ استدلال شناختی بچه‌ها تاثیر منفی می‌گذارد. گوش دادن به آن‌ها و رسیدگی به هراس‌های‌شان، این مرحله گذار به یک سبک زندگی عجیب و ناشناخته را برای‌شان ساده‌تر می‌کند.
نیاز به حمایت
اثرات طلاق در بچه‌های بین 6 تا 12 سال را با رعایت سیستم سالم حمایتی از آن‌ها می‌توان کاهش داد. به این صورت، کودک مستقل‌تر بار می‌آید و تفکرات منطقی و درست را در ذهن خودش در مورد زندگی می‌پروراند. این امکان وجود دارد که در سال‌های بعدی طلاق را بهتر درک کند و با موفقیت، سبک زندگی جدیدش را بپذیرد. والدینی که از هم جدا شده‌اند، باید رابطه نزدیکی با بچه‌های‌شان داشته باشند تا به رشد مثبت احساسات و اعتماد به نفس آن‌ها کمک کنند.
