هر آنچه درباره شارژ بی سیم باید بدانید

بعد از گذشت چند سال از ظهور شارژ بی سیم، سرانجام این فناوری راهش را به سمت آیفون باز کرده است؛ اما این شارژ بی سیم دقیقا چه چیزی است که شرکت‌های بزرگ بیش‌ازپیش به استفاده از آن روی آورده‌اند؟ و آیا واقعا شارژ بی سیم نسبت به استفاده از کابل ارجحیت دارد؟ در ادامه مفاهیم ضروری این فناوری نسبتا جدید را شرح می‌دهیم و ابزارهای موردنظر برای استفاده از آن را معرفی می‌کنیم.

‌

نحوه‌ی کارکرد شارژ بی سیم

شارژ بی سیم (یا القایی) در حوزه‌ی الکترومغناطیس قرار می‌گیرد. از طریق جادوی القای الکترومغناطیسی است که انرژی از یک مکان (مانند پد شارژر بی سیم) به‌وسیله‌ی دیگر (مانند گوشی موبایل) منتقل می‌شود.

در شارژ بی سیم اساسا با دو سری سیم‌پیچ سروکار داریم؛ یکی از این سیم‌پیچ‌ها انرژی را به میدان مغناطیسی تبدیل می‌کند که می‌تواند به‌صورت بی سیم منتقل شود، سیم‌پیچ دیگر هم این میدان شناور را به انرژی تبدیل می‌کند؛ در حقیقت می‌توان گفت که این سیم‌پیچ‌ها به‌عنوان مبدل فعالیت می‌کنند. به همین خاطر بود که وقتی طراحی سیم‌پیچ‌های درونی آیفون 8 افشا شد، فهمیدیم که اپل سرانجام به استفاده از این فناوری رضایت داده است.

اگر گوشی شما از فناوری شارژ بی سیم پشتیبانی نمی‌کند و مشتاق استفاده از این فناوری هستید، کیس‌هایی در بازار وجود دارد که با استفاده از آن‌ها می‌توانید گوشی‌تان را از طریق شارژرهای بی سیم شارژ کنید. به این نکته توجه داشته باشید که معمولا پدهای شارژ بی سیم همراه با گوشی عرضه نمی‌شوند، به همین خاطر با خیال راحت می‌توانید این هزینه‌ی اضافی را برای این کیس و پد مختص به آن صرف کنید.

علاوه بر روش محبوب القای مغناطیسی که توضیح داده شد، روش دیگری هم تحت عنوان تشدید مغناطیسی وجود دارد. در این روش که فرق چندان زیادی با روش القایی ندارد، میدان مغناطیسی می‌تواند مسافت بیشتری را طی کند و به همین خاطر، با استفاده از این روش امکان شارژ چند وسیله و گجت فراهم می‌شود؛ علاوه بر این در روش تشدید مغناطیسی، جریان‌های القایی می‌توانند به مواد بیشتر و ضخیم‌تری نفوذ کنند.

البته این نکته را مدنظر قرار دهید که در فناوری‌های شارژ بی سیم، باید به ولتاژ گوشی و شارژر دقت کنید و هرکدام که ولتاژ پایین‌تری داشته باشد، برای سرعت انتقال شارژ محدودیت ایجاد می‌کند؛ همچنین سرعت شارژ با این روش معمولا پایین‌تر از شارژ با کابل است. البته چنین محدودیت‌هایی کاملا منطقی است؛ فناوری‌های نوین به‌سرعت پیشرفت می‌کنند و با کنار رفتن این موانع می‌توان امیدوار بود که این فناوری هم بیش‌ازپیش همه‌گیر شود.

‌

استانداردهای شارژ بی سیم

همان‌طور که در ابتدای مطلب گفته شد، چند سالی هست که شارژ بی سیم در کنار ما حضور دارد؛ از مسواک‌های برقی گرفته تا گوشی نوکیا لومیا 820 که در سال 2012 عرضه شد. البته درزمینه‌ی شارژ بی سیم هم مانند دیگر بخش‌های فناوری، رقابت زیادی وجود دارد که در این زمینه رقابت بیشتر بر سر استانداردهای گوناگون است.

محبوب‌ترین و بزرگ‌ترین استاندارد شارژ بی سیم که از طرف بیشتر شرکت‌ها و گوشی‌ها (از جمله آیفون‌های جدید) پشتیبانی می‌شود، استاندارد Qi با تلفظ «چی» است. استاندارد Qi توسط کنسرسیوم شارژ بی سیم توسعه‌یافته که 247 عضو دارد. از بین اعضای مهم آن می‌توان اپل، گوگل، سامسونگ و ال‌جی را نام برد. جدیدترین گوشی‌های اپل، سامسونگ و ال‌جی از استاندارد شارژ بی سیم Qi پشتیبانی می‌کنند.

دیگر استاندارد مهم این عرصه AirFuel است که با همکاری سازمان‌های A4WP و PMA شکل گرفته است. مانند استاندارد Qi، استاندارد AirFuel هم از روش‌های القای الکترومغناطیسی و تشدید مغناطیسی پشتیبانی می‌کند اما در نحوه‌ی اجرا این دو استاندارد با یکدیگر تفاوت دارند؛ به همین خاطر است که این دو تکنولوژی با یکدیگر سازگار نیستند. مثلا یک گوشی که صرفا از استاندارد Qi پشتیبانی می‌کند را نمی‌شود با پد مخصوص AirFuel شارژ کرد.

استاندارد AirFuel (که نام سابقش Powermat بود) به‌اندازه‌ی استاندارد Qi همه‌گیر نیست، اما تعدادی از گوشی‌های مهم از آن پشتیبانی می‌کنند. از این گوشی‌ها می‌توان خانواده‌ی گلکسی اس 8 را نام برد که از استانداردهای Qi و AirFuel بهره می‌برند. علاوه بر این، کافی‌شاپ‌های زنجیره‌ای استارباکس هم اخیرا پدهای مربوط به استانداردهای Qi و AirFuel را در شعباتشان نصب کرده‌اند.

مباحت مربوط به این استانداردها برای کاربر عادی جذابیتی ندارد؛ تنها مورد حائز اهمیت در مورد آن‌ها این است که در هنگام خرید گوشی، از نوع استاندارد شارژ بی سیم آن مطلع شوید تا در هنگام خرید وسایل جانبی مربوط به شارژ بی سیم به مشکلی برنخورید.

‌

وسایل موردنیاز برای شارژ بی سیم

هرقدر شالوده‌ی فناوری شارژ بی سیم پیچیده است و رقابت زیادی در بین استانداردهای مربوط به آن وجود دارد، استفاده و بهره بردن از این فناوری بسیار راحت و ساده است؛ فقط لازم است که استاندارد شارژ بی سیم گوشی‌تان را بدانید، شارژر مختص به آن را بخرید و از این فناوری لذت ببرید.

گوشی‌های متعددی از استاندارد Qi پشتیبانی می‌کنند که از بین آن‌ها می‌توان به جدیدترین گوشی‌های ال‌جی و سامسونگ و همچنین آیفون‌های جدید اشاره کرد. ضمنا، گوشی ال‌جی G6، گوشی‌های گلکسی سامسونگ چند سال اخیر و چندین گوشی دیگر هم از استاندارد AirFuel پشتیبانی می‌کنند. اگر خیلی مشتاق استفاده از شارژ بی سیم هستید، می‌توانید گجت Powermat Ring را بخرید که به‌عنوان واسطه‌ی بین پد شارژ AirFuel و گوشی عمل می‌کند و با پورتی که دارد شارژ را به گوشی انتقال می‌دهد.

در مورد شارژ بی سیم، محدودیتی برای خرید وسایل جانبی ندارید، زیرا می‌توانید این وسایل را از انواع و اقسام سازندگان بخرید. این موضوع بدین خاطر است که گجت‌های همراه با پشتیبانی از استاندارد Qi می‌توانند از تمام شارژرهای مربوط به این استاندارد استفاده کنند. همان‌طور که پیش از این گفتیم، در این زمینه به ولتاژ گجت و شارژر توجه کنید که با یکدیگر برابر باشند، زیرا در غیر این صورت این نابرابری موجب کاهش سرعت شارژ می‌شود.

اپل هم در این زمینه شارژری به نام «ایرپاور» (AirPower) را معرفی کرده که از تکنولوژی Qi بهره می‌برد. این شارژر می‌تواند آیفون‌های 2017، آیپادها (اگر از کیس شارژ مخصوص اپل استفاده شود) و سری سوم اپل واچ را شارژ کند. هنوز دقیقا از جزییات نحوه‌ی ساخت ایرپاور خبر نداریم، ولی می‌دانیم که این شارژر می‌تواند به‌طور هم‌زمان چند گجت اپل را شارژ کند. درهرصورت برای این محصولات اپل هم لازم نیست که حتما شارژر بی سیم ساخت این شرکت را بخرید و می‌توانید گجت‌های جدید اپل مانند آیفون 8، آیفون 8 پلاس و آیفون 10 را با استفاده از هر شارژر مختص به استاندارد Qi شارژ کنید.

سامسونگ هم پد بی سیم شارژ سریع را عرضه کرده که از استاندارد Qi استفاده می‌کند. با استفاده از این پد سرعت شارژ تا حد زیادی افزایش می‌یابد که البته به همین خاطر هم پد به‌سرعت داغ می‌شود که از طریق یک فن داخلی، سامسونگ موفق شده که دمای آن را در هنگام شارژ پایین نگه دارد. از آنجا که گوشی‌های جدید سامسونگ هم از استاندارد Qi و هم از استاندارد AirFuel پشتیبانی می‌کنند، کاربران آن‌ها دستشان برای خرید شارژر بی سیم بازتر است.

‌

مزایا و معایب شارژ بی سیم

مهم‌ترین دلیل استفاده از شارژ بی سیم در نام آن نهفته است: بدون سیم بودن. در شرایط کنونی و با وجود انبوهی از کابل‌های مختلفی که در اطرافمان وجود دارند، حتی کاهش یکی از آن‌ها هم لذت‌بخش خواهد بود.

البته نباید معایب این فناوری را از قلم انداخت. مثلا نمی‌توان به‌راحتی از گوشی در حال شارژ استفاده کرد و این که سرعت شارژ در این روش پایین‌تر از شارژ کابلی است. روش شارژ القایی الکترومغناطیسی سریع‌تر از روش تشدید مغناطیسی است ولی در روش القایی، شارژر و گوشی باید چسبیده به هم (یا در فاصله‌ی بسیار ناچیز) و هم‌راستا باشند.

باوجود تمام این مسائل، سهولت استفاده از فناوری شارژ بی سیم باعث می‌شود که کاربران جذب این فناوری شوند. به‌طور مثال اگر 2 یا سه پد شارژ را بخرید، می‌توانید آن‌ها را در خانه، محل کار یا ماشین قرار دهید تا در هنگام عدم استفاده از گوشی، این گجت را روی پد قرار دهید تا شارژ شود. اگر می‌خواهید تماسی بگیرید یا پیامی بفرستید، می‌توانید گوشی را از پد بردارید و بعد از انجام کارتان، گوشی را دوباره روی پد بگذارید؛ بدون این که نیاز باشد هر بار آن را از کابل جدا و دوباره متصل کنید.

در زمینه‌ی پیشرفت‌های این فناوری، می‌توان به Pi Charger اشاره کرد که قرار است سال آینده به بازار عرضه شود. نکته‌ی حائز اهمیت این شارژر این است که به لطف ایجاد یک میدان مغناطیسی دوار، گجت‌های نزدیک آن شارژ می‌شوند. با وجود این که چند سالی از معرفی فناوری شارژ بی سیم می‌گذرد، اما به لطف تلاش بی‌وقفه‌ی شرکت‌ها برای بهبود این فناوری و استفاده کردن سامسونگ و اپل از آن، در آینده‌ی نزدیک می‌توانیم انتظار همه‌گیر شدن شارژ بی سیم را داشته باشیم.

‌

منبع: Gizmodo