به گزارش خبرنگار مهر، فریدون عموزاده خلیلی در نشست رسانه‌ای سومین جایزه سپیدار که امروز چهارم آذرماه در محل انتشارات فنی ایران برگزار شد، گفت: ما خوشحالیم که سومین دوره این جایزه ادبی را برگزار می‌کنیم. هدف اولیه از برگزاری این جایزه ترویج فرهنگ حفاظت از محیط زیست در کودکان و نوجوانان است و یکی از مهمترین اهداف ما این بوده که کودکان با محیط زیست و اهمیت حفاظت از آن آشنا شوند و به این باور برسند که بزرگترها حق ندارند زندگی فردا را از آنها بگیرند. به عبارتی برگزارکنندگان جایزه سپیدار از ابتدا به این فکر می‌کردند که چگونه دوست داشتن محیط زیست را در بچه‌ها نهادینه کنند به همین خاطر بر آن شدند تا از ابزار ادبیات و هنر برای ترغیب بچه‌ها به اندیشیدن درباره مسائل زیست محیطی بهره بگیرند. اینگونه بود که جایزه سپیدار به یک جایزه ادبی و هنری تبدیل شد.
دبیر علمی‌جایزه سپیدار به رشد کمی‌و کیفی این جایزه اشاره و بیان کرد: سال 94 که کار خود را آغاز کردیم 668 اثر به دست مان رسید که 44 اثر به کودکان و نوجوانان اختصاص داشت. سال 95 هزار و 617 اثر به دست ما رسید و امسال دو هزار و 268 اثر به دست ما رسیده که از این میان دو هزار و 186 کار به گروه سنی کودک و نوجوان تعلق دارد و این رشد 240 درصدی طی این دو سال ما را به روندی که این جایزه طی کرده تا به اینجا رسیده امیدوار می‌کند. به عبارتی ما در جلب مشارکت کودکان و نوجوانان به خلق آثار ادبی و هنری موفق بوده ایم.
عموزاده خلیلی همچنین بیان کرد: سومین دوره جایزه ادبی سپیدار در فروردین ماه سال جاری برای دو گروه سنی کودک و نوجوان و همچنین بزرگسال فراخوان داد و شرکت کنندگان تا 15 شهریور ماه فرصت داشتند آثار خود را به دبیرخانه جشنواره ارسال کنند. امسال هم آثاری از بچه‌های افغان علاوه بر کودکان و نوجوانان ایرانی به دست ما رسیده تعداد این آثار هم به نسبت سال‌های پیش افزایش داشته است.
این نویسنده کودک و نوجوان به علت حذف بخش کتاب در جایزه امسال اشاره و بیان کرد: ما سال 94 کتاب‌های داستانی منتشرشده با موضوع محیط زیست طی یک دهه را بررسی کردیم به جرأت می‌توان گفت تعداد آثار به 300 عنوان هم نمی‌رسید. امسال هم کتاب‌های داستانی و همچنین مجموعه شعرهایی که با موضوع محیط زیست منتشر شده بود را رصد کردیم، تعداد آثار اندک و عمده کارها مربوط به انتشارات نردبان بود و از آنجا که نمی‌توانستیم خودمان به خودمان جایزه دهیم بر آن شدیم بخش کتاب را حذف کنیم ضمن اینکه سال گذشته هم به این مطلب اشاره شد که آثار مکتوب هر سه یا چهار سال یک بار مورد داوری قرار می‌گیرند و برگزیدگان معرفی می‌شوند چرا که عمده هدف ما فرهنگ‌سازی برای گروه سنی کودک و نوجوان است ضمن اینکه تاثیر غیرمستقیم بر ناشران دیگر و نویسندگان کودک و نوجوان داشته‌ایم تا آثاری در خور در زمینه محیط زیست برای گروه سنی کودک و نوجوان تولید کنند. اما جایزه مربوط به بچه‌ها و آثار ارسال شده از سوی آنان هر سال برگزار خواهد شد. در مورد آثار رسانه‌ای هم وضعیت به همین منوال است یعنی نشریات کودک و نوجوان کمتر بخش مستقلی را به محیط زیست اختصاص داده اند گرچه بعد از جایزه سپیدار رغبت جدیدی در میان رسانه‌ها برای پرداختن به مسائل زیست محیطی ایجاد شده است.
عموزاده خلیلی پرداختن به محیط زیست را یک مساله ملی دانست و افزود: سازمان‌ها و نهادهای فرهنگی چون صداوسیما، وزارت آموزش و پرورش، کانون پرورش فکری، شهرداری‌ها و سازمان محیط زیست باید به مسائل زیست محیطی توجه کنند چگونه است که یک ناشر خصوصی دغدغه اصلی‌اش این موضوع است اما نهادهای دولتی توجه چندانی به این مساله ندارند و آن گونه که باید و شاید حمایت نمی‌کنند.
دبیر علمی‌جایزه سپیدار به دیدار اهل فرهنگ با شهردار تهران اشاره و بیان کرد: من در آن جلسه موضوع «شهر دوستدار کودک» را مطرح کردم و گفتم این ماجرا یک مفهوم دو سویه است چرا که شهر دوستدار کودک شهری است که بچه‌ها هم دوستش داشته باشند و شهری است که در آن به مسائل محیط زیستی توجه شود. بنابراین نهادی چون شهرداری تهران و دیگر شهرداری‌ها باید از جوایزی چون جایزه سپیدار و ظرفیتی که به واسطه این اقدامات فرهنگی پدید می‌آید نهایت استفاده را بکنند.
عموزاده خلیلی در پاسخ به خبرنگار مهر مبنی‌بر اینکه کودکان و نوجوانان تا چه اندازه از کتاب‌هایی که در آن آثار بچه‌های دیگر با موضوع محیط زیست منتشر شده استقبال می‌کنند، گفت: واقعیت ماجرا این است که بچه‌ها خیلی از آثاری که هم‌سن و سال‌های خود در تولید آن نقش دارند استقبال نمی‌کنند اما انتشار این کتاب‌ها راهی است برای تشویق بچه‌ها و جنبه ترویجی دارد نه اقتصادی ضمن اینکه در کشوری زندگی می‌کنیم که شمارگان رمان در آن به هزار و 100 نسخه می‌رسد پس انتشار این کتاب‌ها حتی در حد 500 نسخه هم ارزشمند و قابل دفاع است.
وی با اشاره به بخش ویژه سومین جایزه سپیدار گفت: ما این تجربه را در انجمن نویسندگان کودک و نوجوان و همچنین انجمن تصویرگران داشتیم. امسال هم در انتشارات فنی ایران تکرارش کردیم و آن اینکه فراخوان دادیم 250 نویسنده و تصویرگر در این فراخوان شرکت کردند، طی دو هفته پنجشنبه‌ها و جمعه‌ها 20 نویسنده و 20 تصویرگر در این کارگاه‌ها شرکت کردند و 20 کتاب خلق شد. قرار است هفته آینده این کتاب‌ها مورد بررسی قرار گیرند و در نهایت یک کتاب انتخاب شود و یک نویسنده و یک تصویرگر به نمایشگاه بولونیا بروند.
عموزاده خلیلی با اشاره به بخش‌های مختلف جایزه ادبی سپیدار بیان کرد: در بخش کودک و نوجوان دو هزار و 108 اثر به دست ما رسید، داوری نهایی این آثار بر عهده شیوا حریری، عزت‌الله الوند، معصومه یزدانی، پیام ابراهیمی و رویا میرزایی کارشناس محیط زیست بود، 21 اثر از این آثار در بخش‌های داستان و نوشته‌های ادبی، شعر، خلاصه نویسی و معرفی کتاب‌های محیط زیستی و گزارش از فعالیت‌های زیست محیطی بود. در بخش داستان بزرگسال هم 824 اثر به دست ما رسید که 15 اثر از میان این آثار نامزد دریافت جایزه نهایی هستند، داوری این آثار بر عهده حمیدرضا شاه آبادی، مهدی رجبی و فرزام بابایی کارشناس محیط زیست بود. در بخش شعر هم 240 اثر به دست ما رسید، اینها شعرهایی هستند که شاعران بزرگسال برای کودکان و نوجوانان و با موضوع محیط زیست سرودند در مجموع 30 شعر به مرحله نهایی رسیدند و آتوسا صالحی، حدیث لزرغلامی و سیدرضا کروبی داوری این اشعار را بر عهده داشتند. همچنین کارگاه محیط زیستی و خلق کتاب تصویری برگزار شد، در این کارگاه 10 اثر به مرحله نهایی راه پیدا کردند و داوری این کارها با کیانوش غریب پور، علی اصغر سیدآبادی و اینجانب بود.
در این مراسم همچنین سیدرضا کروبی مدیرعامل انتشارات فنی ایران به روند جایزه سپیدار اشاره و بیان کرد: این انتشارات سال 1374 اولین کتاب سبز خود با موضوع محیط زیست را منتشر کرد. این کتاب نتوانست در جلب توجه مخاطبان موفق باشد و چند سال طول کشید تا به فروش رسید. ما آن زمان متوجه شدیم بهتر است روی کودکان متمرکز شویم تا بتوانیم اهمیت محیط زیست را نهادینه کنیم از این سو به انتشار کتاب‌های سبز پرداختیم و سال 81 و همچنین 1395 جایزه ملی محیط زیست را از آن خود کردیم.
رئیس شورای سیاستگذاری جایزه سپیدار گفت: در حال حاضر بیش از 350 جلد کتاب با موضوع محیط زیست منتشر کرده و برآنیم تا یک واژه نامه و همچنین یک دانش نامه زیست محیطی برای کودکان و نوجوانان منتشر کنیم ضمن اینکه جایزه سپیدار بهانه ای است تا بچه‌ها از طریق داستان، شعر، مقاله، عکس و فیلم‌های کوتاه با اهمیت مقوله محیط زیست آشنا شوند.
کروبی به عدم حمایت سازمان‌های دولتی از جایزه‌هایی چون جایزه سپیدار اشاره و بیان کرد: ما نمی‌خواهیم سازمان‌های دولتی از نظر مالی پشتیبان مان باشند اما از وزارتخانه ای چون آموزش و پرورش این انتظار را داریم که به ما اجازه دهد پوسترهای ادبی جایزه سپیدار در 110 هزار مدرسه ای که در سراسر ایران وجود دارد پخش شود چرا که ما خواهان جلب مشارکت هر چه بیشتر کودکان و نوجوانان هستیم.
مدیرعامل انتشارات فنی ایران، جایزه سپیدار را بهانه ای برای پرداختن به مسائل زیست محیطی دانست و افزود: هدف اصلی ما این است که توجه به محیط زیست را در بچه‌ها نهادینه کنیم و آنها را به این باور برسانیم که محیط زیست به همه آدم‌ها تعلق دارد و این گونه نیست که یک روز خاص در سال به مساله‌ای به این مهمی‌اختصاص پیدا کند البته جایزه سپیدار با وجود همه بی مهری‌ها توانسته ناشران و نویسندگان را به مساله محیط زیست تشویق کند و در طول دو دوره قبل کسانی چون معصومه ابتکار رئیس وقت سازمان محیط زیست، سیدعباس صالحی، نمایندگان مجلس، وزیر آموزش و پرورش و دیگر مقامات دولتی در مراسم اختتامیه ما شرکت کردند. همچنین تاثیر غیرمستقیم این جایزه باعث شده برای نخستین بار وزارت آموزش و پرورش برای پایه پنجم دبیرستان یک کتاب آموزش محیط زیست تالیف کند.
