بازی سازی از صفر؛ چگونه بدون تجربه قبلی بازی بسازیم؟ [قسمت اول]

هر موج جدیدی که وارد کشورهای پیشرفته می شود، با تاخیر چند ده ساله به کشور ایران می آید. بازی های ویدیویی هم به چنین سرنوشتی دچار شد؛ ابتدا فلسفه بازی های ویدیویی زیر سوال رفت و از سمت حکومت و رسانه ها با آن مخالفت شد.

بعد از فهمیدن پتانسیل آن، دولت تازه تصمیم به ایجاد یک بستر مناسب گرفت؛ کاری که هنوز موفق به انجام آن نشد. تحریم ها، اقدامات ناموجه اقتصادی و مدیریتی و هزاران عوامل دیگر موجب شد تا در حسرت یک بازی فوق العاده باکیفیت در سطح جهانی بمانیم.

اگر صنعت بازی سازی در جهان را همانند یک گروه کوه پیمایی گروهی تصور کنیم، کشورهای پیشرفته همان افرادی هستند که با کوله باری از تجربه و تجهیزات و لوازم مناسب می خواهند به قله صعود کنند.

ایران همان فردی است که تازه تصمیم به کوهنوردی گرفته و در راه نه تجربه دارد و نه تجهیزات درست حسابی؛ امکان نرسیدن به مقصد و بازگشت به دلیل عدم تجهیزات، توقف های پی در پی به دلیل خستگی و یا حتی مرگ این فرد (یا صنعت) نیز وجود دارد.

بیایید روراست باشیم، اوضاع چندان خوب نیست. ما همان فرد بی تجربه و بدون تجهیزات هستیم، خستگی و کوفتگی در کنار خطر پرت شدن یا حیوانات وحشی وجود دارد؛ پس چه کار کنیم؟ ناامید شویم؟

شما این حق انتخاب را دارید که ناامید شوید و از کار دست بکشید، اما خیلی از دلایل وجود دارد که هنوز به راهتان ادامه دهید؛ کاری که هنوز دارید انجام می دهید.

صنعت بازی ویدیویی چیزی نیست که توسط یک گروه یا عده خاص در کشور پیشرفت کند. ضرب المثل «قطره قطره جمع گردد وآنگهی دریا شود» مصداق خوبی برای ما است؛ ما انسان های تازه کار و بی تجربه همانند آن قطره کوچکی هستیم که می خواهد به قطره های دیگر بپیوندد و تیمی تشکیل دهد و جز بسیار کوچکی از تاریخ بازی سازی در ایران شود.

نمی شود منتظر بنیاد ماند تا با تغییر مدیریت و رویه، کل صنعت بازی سازی ایران زیر و رو شود؛ هیچ جای دنیا نمی شود. نمی توان منتظر یک رئیس جمهور ماند تا ناگهان صحبت از صنعت بازی سازی کند و قول بدهد تا همه چیز عوض شود، و ما هم منتظر بمانیم تا معجزه رخ دهد (نه تنها در بازی سازی، بلکه در همه موارد).

معجزه خود ما هستیم، خودمان باید همه چیز را تغییر دهیم. شکست ها و تلاش ها، در نهایت منجر به ایجاد تجربه می شود و تجربه ها انتقال پیدا می کنند. انرژی و ذوق، منتقل می شود و در نهایت جامعه بازی سازی زور خود را می زند تا به سطح بالاتری برسد. آهسته و پیوسته جلو رفتن خیلی بهتر و منطقی تر از معجزه یک روزه است، و در هر عرصه ای چنین روندی جواب داده.

اگر شما همیشه از اوضاع این صنعت ناامید بوده اید و باوجود علاقه به بازی سازی وارد عرصه نشدید؛ این مطلب برای شما است. متنی که به قلم لئون هورلی نوشته شده، راهنمای خوبی برای شروع کردن رویای بچگی همه ما است. راهی که در پیش دارید، اصلاً آسان نیست اما تنها چیزی که به آن نیاز دارید، یک لپ تاب و مقداری «امید» است. با دیجیاتو همراه باشید.

آیا می دانستید که بازی سوپر ماریو ران به وسیله یک موتور بازی سازی «مجانی» ساخته شده؟ همین الان می توانید بروید و آن را دانلود کنید؛ امکانات روبروی شما است. البته من نمی خواهم به شما دروغ بگویم که بازی سازی آسان ترین کار دنیا است اما آسان تر از آن چیزی است که شما فکر می کنید.

وقتی تصمیم گرفتید شروع کنید، تعجب خواهید کرد از آنکه چگونه کارها رو به جلو می رود. ناگفته نماند که باید تلاش بسیاری برای اینکار کنید - هیچ چیزی را مجانی به دست نخواهید آورد - اما سخت ترین کار شروع کردن و پایبندی به کار است.

این مطلب راهنما به شما کمک می کند که شروع کنید. چه نرم افزارهایی باید استفاده کنید؟ چگونه کمک بگیرید؟ اگر در جایی به بن بست خوردید چه کاری انجام دهید؟ یادتان باشد این شما هستید که بازی را می سازید، من فقط به شما راه را نشان خواهم داد.

بهترین برنامه ها برای ساخت یک بازی ویدیویی چه هستند؟

انتخاب های زیادی روبروی شما قرار دارد اما من دوتای آن را به شما پیشنهاد می کنم: گیم میکر استودیو و یونیتی 3D. هر دو نسخه مجانی آن ها در دسترس است، که از طریق آن ها یاد بگیرید و شروع کنید.

هر دو برنامه این قابلیت را دارند که بازیتان را مستقیماً توسط کامپیوترهای خانگی یا حتی کنسول قابل بازی کند؛ که مورد دوم چیزی است که فعلاً با آن کار نخواهیم داشت زیرا به تجربه باگ گیری در کنسول ها، کیت توسعه دهنده و لایسنس ها موارد پیشرفته تری هستند)

بیایید نگاهی به آن ها بیاندازیم و انتخاب های دیگر را نیز زیر ذره بین قرار دهیم:

GameMaker: Studio

عناوین معروفی که با آن ساخته شدند: Spelunky ،Hotline Miami ،Crashlands ،Downwell ،Nidhogg ،Nuclear Throne

بهترین در: ساخت بازی های دو بعدی

نقاط قوت: یکی از بزرگ ترین نقاط قوت این انجین داشتن یک زبان برنامه نویسی به خصوص است. با وجود آنکه برنامه نویس های «واقعی» سادگی بیش از حد آن را به تمسخر می گیرند، یادگیری آن آسان و از طرفی بسیار قدرتمند است.

با نوشتن چند عدد دستور ساده می توانید بلوک ها را به حرکت درآورید و به دشمنان تیر بزنید. انجین گیم میکر می تواند شروع خوبی برای یادگیری کد زدن باشد؛ شاید نتوان زبان مورد استفاده در گیم میکر را مستقیماً به زبان های دیگر ترجمه کرد، اما مفهوم و ساختار کد زدن دستتان خواهد آمد.

یک سیستم برنامه نویسی «آیکن ها را با موس انتخاب کن، بردار و بعد جایی دیگر بگذار» نیز دارد که به جای تصویر، کلمات انتخاب می شوند. بهتر است مستقیماً وارد دنیای کدزنی بسیار آسان و قدرتمند گیم میکر شد و قابلیت نامبرده را نادیده گرفت.

در واقع، گیم میکر بهترین انتخاب برای افرادی است که به تنهایی کار می کنند.

نقاط ضعف: گیم میکر می تواند در زمینه بازی های سه بعدی نیز کاربردی باشد اما اصلاً استفاده نمی شود؛ بیشتر بازی های ساخته شده توسط این موتور دوبعدی هستند.

نسخه دوم موتور گیم میکر استودیو در فاز بتا به سر می برد و شما می توانید آن را تا حدی تجربه کنید. شاید توانسته در زمینه بازی های سه بعدی نیز حرف هایی برای گفتن داشته باشد.

یونیتی

عناوین معروفی که با آن ساخته شدند: Ori and the Blind Forest ،Inside ،Yooka-Laylee ،Layers of Fear ،Super Mario Run ،Firewatch ،Pokémon Go

بهترین در: ساخت بازی های سه بعدی

نقاط قوت: یونیتی یک انجین مجانی است که شرکت های بزرگی چون یوبی سافت و نینتندو برای ساخت بازی از آن استفاده می کنند. بسیاری از عناوین معروف که شاید آن را بازی کرده باشد، به وسیله یونیتی ساخته شدند؛ یونیتی همه کاره است!

در اوایل یونیتی روی عناوین سه بعدی تمرکز می کرد اما در حال حاضر قابلیت های دوبعدی خود را نیز به روز کرده تا با انجین گیم میکر رقابت کند. با وجود آنکه در یونیتی باید واقعاً برنامه نویسی کرد، ابزارهای اولیه ای چون کنترلر شوترهای سه بعدی و مدل های از پیش آماده شده نیز برای کاربران تدارک دیده شده تا کد نزنند.

شما می توانید عنوانی بسازید که بدون یک خط کد زدن، قابل بازی باشد (انتظار یک اثر لذت بخش را نباید داشت). یونیتی شامل یک بخش بازار فوق العاده گسترده است که می توانید مدل های از پیش ساخته شده را خریداری کنید (بسیاری از آن ها مجانی هستند). پس بخش کنترل، انیمیشن ها و اشیا به راحتی در بخش بازار قابل دسترس اند و بسیاری از موارد مجانی آن را می توانید به بازی خود اضافه کنید.

نقاط ضعف: باید به طور جدی برنامه نویسی را یاد بگیرید. یونیتی از دو زبان سی شارپ و جاوااسکریپت پشتیبانی می کند که هر دو جزو زبان های معروف و کاربردی در بسیاری از موارد هستند. یادگیری این دو زبان غیر ممکن نیست اما زمان برده و می تواند چالش برانگیز باشد.

یونیتی نیاز به مهارت های زیادی برای ساخت یک پروژه دارد: از انیمیشن سه بعدی گرفته تا مدلینگ و مواردی دیگر که نیاز به ساخت یک تیم دارد. یونیتی انتخاب خوبی برای تنهایی بازی ساختن نیست.

انتخاب های دیگر

گیم میکر و یونیتی جزو معروف ترین های این عرصه هستند اما موارد دیگری نیز وجود دارد. موتور بازی سازی تواین به شدت در ساخت بازی های متن-محور طرفدار دارد به طوری که به سرعت می توانید یک اثر قابل بازی روایت کننده بسازید.

با وجود آنکه موتورهایی چون Construct 2 و Clickteam Fusion 2.5 جزو مواردی هستند که نیازی به کدزنی نیست، محدودیت های آن ها نمی گذارند که به خواسته های خود برسید.

در قسمت بعد درباره منابع یادگیری این دو انجین، و چگونه وارد کردن انیمیشن ها و صداهای ساخته شده توسط نرم افزارهای در دسترس و ... صحبت خواهد شد.