اثرات مراقبه
- جنگیدن با بیماریهای روانی: پژوهشی توسط دانشکده سلامت عمومی در دانشگاه جانز هاپکینز نشان داده که 8 هفته مراقبه، تاثیرات خوبی بر کنترل تشویش، افسردگی، و درد دارد. هر چند این تاثیر به اندازه داروها نبوده، اما نشان میدهد که پزشکان جایگزینهایی برای داروها در دسترس دارند و بیماران نیز مجبور نیستند تمام امیدشان را به قرصها ببندند.
- افزایش قشر خاکستری و مبارزه با پیری: پژوهشی دیگر نشان داده که مراقبه میتواند حجم قشر خاکستری مغز را به مقدار چشمگیری افزایش دهد. یکی از دستاندکاران این پژوهش میگوید: «ما انتظار تاثیرات کوچک و مشخص را داشتیم ولی در عوض بهبودهای گستردهای را با مراقبه به دست آوردیم که بر مناطق زیادی در کل مغز تاثیر گذاشتند.» این تاثیر در قشر جلویی مغز چشمگیر بود به گونهای که ماده خاکستری مغز یک فرد 50 ساله پس از مراقبه با یک جوان 25 ساله برابری میکرد. در دنیایی که پیشبینی میشود تا سال 2050 حدود 115 میلیون نفر از بیماریهای روانی رنج ببرند، مراقبه میتواند یک درمان غیردارویی خوب برای افراد مشکلدار باشد.
- کاهش خودخواهی: پژوهشی در دانشگاه یِیل نشان داده که با مراقبه، فعالیت «شبکه رفتار روتین» در مغز کاهش پیدا میکند. این شبکهٔ مغزی با سرگردانی ذهن در ارتباط است و اغلب فعالیتش به افکاری با محوریت خویشتن منجر میشود. کاهش فعالیت آن در افراد باتجربهای که مراقبه میکنند باعث افزایش تمرکز، علاقه و محبت و عشق، و انتخابهای آگاهانه از طریق روشهای مراقبه منجر میشود. در دنیایی که گاهی به نظر میرسد آدمها با خودخواهی زندگی میکنند، مراقبه میتواند راهی برای یادآوری دیگران نزد خودمان باشد.
- غلبه بر اعتیاد به دخانیات: در پژوهشی به کمک دانشگاه تگزاس مشخص شد که در بین افراد سیگاری، 2 هفته (5 ساعت در مجموع) تمرینهای مراقبهای به کاهش 60 درصدی در سیگار کشیدن منجر شده و همچنین تاثیری مثبت در زمینه کنترل بر خود داشته است. سالانه میلیونها نفر در اثر کشیدن سیگار میمیرند و هزاران دلار خرج درمانهای مختلف آن میشود.
اثرات تمرین بدنی
مشاهده شده که تمرینات ایروبیک منظم (تمرینی که ضربان قلب را بالا ببرد و عرق به تن بیاورد) باعث افزایش حجم هیپوکمپوس (منطقهای در مغز که وظیفه یادگیری و حافظه کلامی را دارد) شده است. در حالی که از قبل میدانیم تمرین و ورزش اثرات روانی مفیدی دارند، دانشگاه بریتیش کلمبیا برای اولین بار میگوید: «تمریناتی با شدت معتدل برای 6 ماه یا یک سال، به افزایش حجم بخشهای خاصی از مغز میانجامند.»
ورزش از چند جهت برای مغز مفید است. باعث تولید عوامل رشد (مواد شیمیایی در مغز که با سلامت سلولها، رشد سلولهای خونی جدید، و ایجاد سلولهای مغزی جوان که در بهبود حال عمومی و خواب نقش دارند) میشود. همچنین به کاهش استرس و تشویش کمک میکند، دو حالتی که بر قدرت درک انسان تاثیر میگذارند.
حتی سادهترین نوع ورزش یعنی راه رفتن به مدت 1 ساعت و 2 بار در هفته نیز موثر است و باعث شادابی افراد میشود. توصیه شده است که 150 دقیقه در هفته ورزش معتدل داشته باشید، یعنی فقط 21 دقیقه در روز. پس اگر فعالیت کافی ندارید، همین حالا دست از تنبلی بردارید و بدانید که ورزش، مغز را هم شادابتر میکند. بُرد-بُرد.