چطور تشخیص دهیم یک شخص بیمار روانی است و حالت طبیعی ندارد؟
اختلالات روانی یک شخص را از علائمی مانند بی‌توجهی به حقوق دیگران و نداشتن شعور رفتاری می‌توان تشخیص داد. اختلال شخصیتی روانی اغلب با خشونت و رفتارهای بزهکارانه همراه است. بر اساس آمار اعلام شده از سوی وب‌سایت MentalHealth.com، تقریباً ٢٠ درصد از مجرمان در زندان، دارای ویژگی‌های رفتاری یک شخص روان‌پریش هستند. اختلالات شخصیتی روانی ممکن است گاهی به دلیل اختلالات شخصیتی ضد اجتماعی بودن و یا اختلالات شخصیتی گوشه‌گیری فرد باشد. البته، این مورد را نباید با اختلالات شخصیتی اجتماع‌گریزی یا اجتماع‌پریشی اشتباه گرفت.
دوران بلوغ و اختلالات رفتاری
معمولاً افراد ١٨ سال به بالا ممکن است دارای علائم و نشانه‌های اختلالات رفتاری باشند. کارهایی مانند آزار رساندن به حیوانات، که در دوران کودکی فرد صورت گرفته است، ارتباط مستقیمی با شخصیت گوشه‌گیر و ضد اجتماعی او در زمان حال دارد.
ظاهر فریبنده افراد
از نظر ظاهری، فرد مبتلا به اختلالات شخصیتی روانی ممکن است کاملاً طبیعی به نظر برسد. حتی این افراد در مواقعی بسیار جذاب و خوش صحبت به نظر می‌رسند. آنها بسیار خویشتن‌دار هستند و ظاهر مطمئن و آرامی دارند. مبتلایان به اختلالات شخصیتی روانی، در تملق، چاپلوسی و تحت تأثیر قرار دادن دیگران، بسیار مهارت دارند. آنها قادرند به خوبی احساسات دیگران را تحت کنترل و تأثیر خود درآورند. این افراد به ندرت دغدغه ناراحتی کسی را دارند، اغلب دچار نگرانی و دلواپسی نمی‌شوند و این به دلیل بی‌اهمیتی مطلق دیگران در نظر آنهاست.
رفتارهای بی‌ملاحظه و خشمگینانه
افراد مبتلا به اختلالات شخصیتی روانی اغلب تندخو، عصبی و بی‌ملاحظه هستند که نه به سلامت خود توجهی دارند و نه دیگران. آنها دائماً گرفتار درگیری‌های فیزیکی و حمله‌های ناگهانی می‌شوند و همیشه سعی در به هراس انداختن دیگران دارند. رفتار این افراد اغلب توهین‌آمیز و همراه با خشونت است. آنها ممکن است به کارهای غیرقانونی روی بیاورند که در نهایت منجر به بازداشت شدن و مشکلات متعاقب آن شود.
نیاز به کنترل
افراد دارای اختلالات شخصیتی روانی اغلب متکبر هستند و خود را برتر از دیگران می‌بینند. آنها معمولاً نسبت به دیگران بی اعتنا و بی احساس‌اند. بر اساس مطالعات صورت گرفته، مبتلایان به اختلالات شخصیتی روانی از جهاتی به افراد خودشیفته شباهت دارند. آنها همیشه سعی می‌کنند اطرافیان را تحت تأثیر خود قرار دهند. با این وجود، افراد خودشیفته به دنبال پاداش و تعریف و تمجید دیگران هستند، در حالی که دسته دوم تنها به دنبال تسلط و کنترل بیشتر دیگران‌اند. آنها به راحتی دروغ می‌گویند، دزدی می‌کنند و دیگران را آزار می‌دهند؛ بدون اینکه کمترین احساس گناه و پشیمانی داشته باشند. روابط آنها به دلیل نداشتن حس تعهد و پایبندی اغلب کوتاه مدت است.
درخواست کمک از یک متخصص
تصور نکنید فردی که دچار اختلالات شخصیتی روانیست رفتار متمایز و منحصر به فردی دارد. آنها ممکن است دچار اختلالات متفاوتی باشند اما با این حال رفتاری شبیه به دیگران داشته باشند. تشخیص مبتلا بودن فرد به این نوع از اختلالات بر اساس ارزیابی روانشناسی، مطالع سوابق و پیشینه فردی، اختلالت رفتاری در دوران کودکی و بررسی شدت و تعدد علائم و نشانه‌ها صورت می‌گیرد. افرادی که دچار اختلالات شخصیتی روانی هستند، به دلیل داشتن حس خودبرتربینی به ندرت شخصاً از دیگران درخواست کمک می‌کنند. بنابراین متقاعد کردن آنها برای پذیرفتن مشکلی که دارند و نیاز به مراجعه به یک متخصص کاری بسیار دشوار خواهد بود.