کافی است قدمی در خیابانهای پرتردد بزنید، حجم زیادی از آگهیهای تبلیغاتی روی سنگ فرشها را پوشانده و تبلیغات محیطی امروز معنای دیگری یافته است و در زمانیکه مناظر چشم نواز شهری کم شده، باید دستگاههای مدیریت شهری به کمک این مردم بیاید.
به گزارش ، هیچ جایی از شهر از شر تبلیغات مزاحم و بیحد در امان نمانده است. امروز پیاده رو، ایستگاههای اتوبوس، تابلوهای راهنمایی و رانندگی و خلاصه هر جایی که دست برسد، آگهی چسبانده شده و این اتفاق منظره بدی را برای شهروندانی که در وانفسای شلوغیهای پایتخت به دنبال منظرهای چشم نوازند، آزار دهنده شده است.
رکود
حسن خلیل آبادی، عضو کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر تهران درباره افزایش تبلیغات محیطی در شهر به میگوید: «پاکسازی تبلیغات محیطی جزو وظایف شهرداری تهران است و سازمان زیباسازی در این موضوع اقدام کند.»
او با اشاره به دلایل افزایش پدیده تخریب معابر و مناظر عمومی با چسباندن آگهی، اضافه میکند: «به نظرم رشد روزافزون قراردادن آگهی در معابر عمومی میتواند به دلیل رکود بازار و افت شاخصهای اقتصادی باشد و صاحبان این آگهیها قصد دارند تا با افزایش تبلیغات کسب و کار خود را رونق بخشند، منتها شهرداری باید وظایف خود را برای کنترل این اوضاع انجام دهد.»
منافع عمومی
این عضو کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر تهران با بیان اینکه چسباندن آگهی به کف معابر و دیوار و در منازل فرقی با هم ندارند و خلاف قوانین شهری است، ادامه میدهد: «براساس ماده 55 قانون شهرداریها، شهرداری اجازه دارد تا با هرگونه نصب آگهی در منازل، دیوار و هر معبر دیگری برخورد کند.»
او درباره اقدامات قانونی برخورد با متخلفان در این حوزه ادامه میدهد: «سازمان زیباسازی میتواند با ثبت شمارههای این آگهیها و اعلام آن به شرکت مخابرات ضمن قطع تلفن، جریمههایی را به دلیل تخریب اموال عمومی از نظر حقوقی و قضایی برای آنها در نظر بگیرد.»
خلیل آبادی اضافه میکند: «چسباندن هرگونه آگهی در معابر عمومی مخالف منافع عمومی است چراکه باید میلیونها تومان برای پاکسازی آنها استفاده شود و این نقض آشکار حقوق شهروندان و ضایع شدن سرمایههای سایر شهروندان است. این هزینهها به جای توسعه شهری باید برای پاک کردن شهر از تخلفات عدهای محدود صرف شود.» خانم ناهید خداکرمی، عضو کمیسیون سلامت و خدمات شهری شورای شهر تهران نیز درباره مشکلاتی که افزایش تبلیغات آزاردهنده در شهر به وجود میآورند، به روزنامه صبح نو میگوید: «بحث تبلیغات در شهر مربوط به سازمان زیباسازی شهر تهران است و این سازمان باید منطبق با قوانین و آیین نامههای موجود فضاهای تبلیغاتی شهر را که متعلق همه شهروندان است در اختیار آگهی دهندگان قرار دهد.» او اضافه میکند: «فضاهای تبلیغاتی هم از نظر کسب درآمد برای ادامه امور شهری و هم از منظر اینکه باعث آزار بصری و تهدیدی برای سلامت بصری نشود، مهم است.»
خداکرمی ادامه میدهد: «کسانی که بدون مجوز، تبلیغاتی را در معابر عمومی چه در کف خیابان و چه در پیاده راهها قرار میدهند به عبارتی رفتار ضد اجتماعی از خود نشان داده و منافع فردی خود را به منافع اجتماع ارجحیت دادهاند و نیاز است تا دو کار برای جلوگیری از این پدیده صورت گیرد.» او میگوید: «خود مردم به عنوان ساکنان این شهر باید همواره نسبت به این موضوع و کسانی که این رفتار ضد اجتماعی را از خود بروز میدهند تذکر بدهند و اینکه افرادی که دست به تضییع حقوق دیگران میزنند باید از خود بپرسند که آیا این کاری که میکنند به سود منافع عمومی است یا منافع شخصی آنها.» عضو کمیسیون سلامت و خدمات شهری شورای شهر تهران ادامه میدهد: «شهرداری هم باید نیروهای خود را در نواحی مختلف برای برخورد با این پدیده بسیج کند ضمن اینکه با افرادی که دست به این کار میزنند وارد مذاکره شوند تا این افراد را به انجام تبلیغات از مبادی قانونی ترغیب کنند.» داکرمی حل ریشهای این ناهنجاری اجتماعی را تعامل مسوولان و مردم دانسته و اضافه میکند: «برای اینکه بتوانیم مشکل در این حوزه را به صورت ریشهای برطرف کنیم نیازمند این هستیم که مردم خودشان از شهر محافظت کنند و کسانی که این آلودگیهای بصری را ایجاد میکنند به درجهای از آگاهی برسند که خود مانع ایجاد این مشکل شوند.»
او میگوید: «برای پاکسازی آگهیهایی که در معابر چسبانده میشود، شهرداری یا هر نهاد دیگری که مسوول است باید از خود آگهی دهنده برای پاک کردن آگهیها استفاده کند تا منافع عمومی مردم در این زمینه به هدر نرود.» این عضو کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر تهران در پاسخ به این سؤال که قرار دادن محلی برای تبلیغات رایگان در شهر میتواند مشکلات تبلیغات غیر مجاز را کمتر کند، میگوید: «چنین امکانی وجود ندارد چراکه فضاهای شهری متعلق به تمام شهروندان است و نمیتوان آن را رایگان در اختیار عدهای قرار داد؛ از طرفی این کار میتواند موجب ایجاد اغتشاش بصری نیز بشود.» داکرمی با اشاره به اینکه حتی تابلوهای سردر مغازهها نیز از فضاهای عمومی شهری محسوب میشود و کسی نمیتواند با سلیقه خود آن را انتخاب کند، ادامه میدهد: «به هر حال همه آگهی دهندهها باید تابع نظم و قانون و مقرراتی باشند که نتوانند در هر محیطی تبلیغات کنند اما متأسفانه شرایط به صورتی است که امروز منابع و منافع شخصی به منافع عمومی ترجیح داده میشود و همواره با این مشکلات روبهرو هستیم.»
او تأکید میکند: «به نظرم رسانه میتوانند با آگاهیبخشی و آگاه سازی تبعات منافع طلبی شخصی مردم را با عواقب این موضوع آشنا کرده و از حجم این معضل اجتماعی بکاهند.» تبلیغات محیطی از حد استاندارد خارج شده و صاحبان کار به خود اجازه میدهند بی آنکه توجهی به قوانین داشته باشند، از هر فضایی برای انجام امور تبلیغاتی خود بهره ببرند. این اتفاق سبب شده تا محیطهای عمومی، خیابانها و حتی معابر به بیلبوردهای تبلیغاتی رایگان این افراد تبدیل شود که سایر مردم هزینه پاکسازی آن را بدهند.