اذن دخول بخوان و وارد شو

تا کنون 8هزار و51 زیارتگاه در کشور شناسایی شده که براساس آخرین آمار رسمی اعلام شده در سال 86، بیش از 90میلیون زائر در طول یک سال در این زیارتگاه ها استخوانی سبک می کنند. البته در این آمار، تعداد زائر رضوی، آستان حضرت معصومه(ع)، آستان حضرت عبدالعظیم(ع) و استان حضرت شاهچراغ(ع) در نظر گرفته نشده است. همه زیارتگاه های کشور مربوط به امامزاده ها نیست. زیارتگاه ها به چند دسته تقسیم می شوند که در این تقسیم بندی قرار می گیرند

بقعه پیامبران :
کمتر کسی می داند که 33بقعه منسوب به پیامبران الهی در شهرهای مختلف کشور ما وجود دارد. همه این بقاع هم نزد مردم محلی به عنوان زیارتگاه شناخته می شوند. معروف ترین زیارتگاه منسوب به بقعه پیامبران، بقعه دانیال نبی در شهر شوش است. بقعه پیامبران در استان های زنجان، همدان، قزوین و سمنان هم از نظر شهرت در درجه های بعدی قرار دارد .
قدمگاه :
ایرانی ها آن قدر برای اهل بیت(ع)احترام قائلند که حتی قدمگاه آنها را به زیارتگاه تبدیل کرده اند. 408زیارتگاه کشور، قدمگاه های یکی از ائمه (ع) است که معروف ترین آنها قدمگاه حضرت امام رضا(ع) بین مشهد و نیشابور به حساب می آید می گویند معمولا این قدمگاه ها مکان وقوع اتفاقی برای ائمه اطهار(ع) بوده که این محل توسط مورخان ثبت شده است. مردم هم بعدها این محل ها را تبدیل به زیارتگاه کرده اند. بیشتر قدمگاه ها مربوط به امام رضا(ع) است. از بقیه ائمه(ع)مثل امام حسن مجتبی (ع) یا امیرالمؤمنین (ع) هم قدمگاه هایی در کشور هست که هر سال زائران بسیاری دارد.
محل عبادت:
غار حرا محل عبادت پیامبر(ص) بوده است و به همین دلیل، زائران زیادی برای عبادت و زیارت به این غار در نزدیکی شهر مکه می روند در کشور ماهم جاهای مذهبی دیگری وجود دارد که به محل عبادت معروف شده اند. معمولا مردم محلی، این زیارتگاه ها را به عنوان محل عبادت یکی از ائمه(ع) یا پیامبران الهی می شناسند ولی معمولا مدرکی برای اثبات این ادعا ندارند. محققان احتمال می دهند که این زیارتگاه ها محل مشاهده کرامتی از یکی از معصومان(ع) بوده که به تدریج میان مردم شهرت یافته اند و به زیارتگاه تبدیل شده اند. تا کنون 256محل از این نوع زیارتگاه در کشور شناسایی شده است .
مسجد:
معروف ترین آنها مسجد جمکران محسوب می شود. مردم به این مسجدها بیشتر می روند. درباره بعضی از این مساجد، روایتی از قول معصومان(ع) نقل شده و بعضی دیگر هم به دلیل اجابت دعاهای مردم تبدیل به محل زیارت شده اند. غیر از مسجد جمکران، 51 مسجد دیگر کشور هم تا به حال به عنوان زیارتگاه شناخته شده اند که مسجد کوه خضر یکی دیگر از آنها ست .
سقاخانه:
جزء زیارتگاه هایی بوده اند که قدیمی ها بیشتر به آنها اعتقاد و توجه داشتند. الان هم سقاخانه های زیادی در شهرها وجود دارد ولی فقط 35سقاخانه کشور به عنوان محل زیارت ثبت شده است. این سقاخانه ها معمولا چشمه آبی هستند که بیشتر آنها به نام حضرت ابوالفضل(ع) یا با یکی از القاب ایشان میان مردم شناخته می شوند. چند کاسه برای نوشیدن آب و یک سنگ حجاری شده، از وسایل موجود در بیشتر این سقاخانه هاست . بیشتر مردم محلی، نذر و نیاز خود را به این سقاخانه ها می برند.
حسینیه:تعداد حسینیه ها زیاد است ولی فقط بعضی از آنها کاربری زیارتگاه دارند. این حسینیه ها معمولا به دلیل کثرت اجابت دعا یا شفای بیماران در داخل آنها شهرت یافته اند و تبدیل به زیارتگاه شده اند.118 حسینیه در کشور شناسایی شده که زیارتگاه مردم به حساب می آیند. یکی از معروف ترین این حسینیه ها، حسینیه «پهنه کلاه» در نزدیکی شهر ساری است که در بعضی روزهای سال، جمعیت زیادی را در خود جای می دهد. حسینیه اعظم زنجان وتکیه صاحب الزمان (ع) نیشابور را هم می توان جزء همین دسته از زیارتگاه ها قرار دارد.

بقعه علما:
احترام ایرانی ها به علمای مذهبی شان آن قدر زیاد است که قبر بعضی بزرگان دین را زیارتگاه می دانند. قبرهای علمای دینی ایران زیاد است ولی فقط آرامگاه 928شخصیت مذهبی در نقاط مختلف کشور تبدیل به زیارتگاه شده . از میان معروف ترین این نوع زیارتگاه ها می توان به بقعه شیخ کلینی و شیخ صدوق اشاره کرد. حرم مطهر حضرت امام(ره) هم جزء همین دسته از زیارتگاه ها قرار می گیرد . حتی محل دفن بعضی از علمای دینی هم که در زمانه اخیر فوت کرده اند به زیارتگاه تبدیل شده که از جمله آنها می توان به بقعه حاج آقا نجفی از علمای ربانی گیلان اشاره کرد .
نظرگاه:
نظرگاه ها هم نوعی زیارتگاه هستند که از قدیم مورد توجه مردم محلی بوده اند. 81 نظرگاه در جاهای مختلف ایران شناسایی شده اند. دلیل پیدایش این نوع زیارتگاه ها چندان مشخص نیست .
بقعه امامزادگان: مقبره فرزندان پیامبر اکرم(ص) و کسانی که سلسله نسب آنها به ائمه اطهار(ع) و در نهایت به وجود حضرت محمد(ص) برمی گردد، هم سال هاست زیارتگاه عاشقان خاندان وحی به حساب می آید. مرقد مطهر امامزادگان به دو دسته تقسیم می شود؛ دسته اول که تعدادشان بیشتر است، امامزادگان بزرگواری هستند که جمعی از مردم از نسب آنها اطلاع ندارند و آنها را نمی شناسند ولی مطمئن هستند که این بقاع متبرکه متعلق به فرزند زادگان و نوادگان ائمه (ع)است . دسته دوم هم بقاع متبرکه امامزادگانی است که شجره نامه مشخصی دارند .
منبع:همشهری آیه ویژه نوروز 89
/ع