با مشاهده آمار بسیار بالای طلاق، این سوال پیش می‌آید که چگونه می‌توان یک رابطه پایدار داشت؟ برای رسیدن به این هدف، 3 نکته را در نظر داشته باشید:

1-صمیمیت

دو نوع احساس در پس ازدواج وجود دارد: عشق و صمیمیت. در اوایل رابطه، معمولا بیشتر احساسات شما عاشقانه است. در این دوره رضایت‌مندی، کشش فیزیکی و رابطه جنسی بسیاری دارید و دائما به شریک عاطفیتان فکر می‌کنید. این نوع احساس، پس از سال دوم رابطه محو می‌شود و احتمال جدایی افزایش می‌یابد. بهتر است در این مرحله، هیچ تصمیمی نگیرید. رابطه خود را ارزیابی کنید و دریابید که آیا به مرحله احساس صمیمیت رسیده‌اید یا خیر. این نوع ارتباط با وجود هیجان کم، پایدارتر و قابل پیش بینی‌تر است. این رابطه عمیق، راحت و سرشار از مهربانی می‌شود.

طبق تحقیقات، خوشحال‌ترین زوج‌ها، بهترین دوست هم هستند. از مصاحبت با هم لذت می‌برند، به یکدیگر برای حمایت احساسی تکیه می‌کنند و نقاط مشترک بسیاری دارند. خطر احتمالی که صمیمیت ایجاد می‌کند، این است که بیش از حد مثل یک دوست برای هم بشوید. چه چیزی عشق را زنده نگه می‌دارد؟ به خواندن مطلب ادامه دهید.

 

2-ارضای نیازها

روابط رضایت بخش، دارای ترکیبی از قابل پیش بینی بودن و تازگی هستند. هرج و مرج بسیار ایجاد ناسازگاری می‌کند، و هرج و مرج کم هم ملال آور است. وقتی حوصله کسی از رابطه سر برود، احتمال خیانت و طلاق بالا می‌رود. با انجام فعالیت‌های تازه و جذاب می‌توان از این حالت جلوگیری کرد. می‌توان کلاس رقص رفت یا جاهای جدیدی را برای بیرون رفتن یا مسافرت امتحان کرد. فعالیت‌های جدید، موجب شور و اشتیاق بیشتری در رابطه جنسی هم می‌شود.

راه دوم برای داشتن یک رابطه رضایت بخش، این است که اطمینان یابید نیازهای هردوی شما برطرف می‌شود. هرکسی نیازهای مخصوص خودش را دارد، و زوج‌ها نیز باید از طریق گفتگو، نیازهای یکدیگر را بفهمند. افرادی که نیازهای شریک عاطفی خود را در نظر می‌گیرند، حس تعهد بیشتری خواهند داشت.

 

3-فداکاری متقابل

باید باور کنید می‌توانید تحت هر شرایطی رابطه پایداری داشته باشید. بسیاری ازدواج می‌کنند و انتظار دارند هیچ وقت جدا نشوند، ولی بعدها حداقل یکی از دو نفر نظرش را عوض می‌کند. مهم است که با شریک عاطفی خود دیدگاه‌هایتان در مورد تعهد را به اشتراک بگذارید: مثلا، چه چیزهایی برای شما عامل بهم زدن رابطه می‌تواند باشد؟

اگر هدف شما داشتن یک رابطه پایدار است، طرف مقابلتان نیز باید همین طرز تفکر را داشته باشد. هر دوی شما باید برای آن تلاش کنید. پیش از ازدواج، صحبت کردن با یک مشاور برای  حل کردن اختلافاتتان اهمیت بسیاری دارد. زوج‌هایی که این کار را می‌کنند، بعدها در هنگام تأهل نیز حاضرند برای حل مشکلات خود نزد روان شناس بروند و شانس بیشتری برای یک رابطه پایدار داشته باشند. به خاطر داشته باشید که فقط شما دو نفر هستید که می‌توانید به این رابطه پایان دهید. اگر هر دوی شما تلاش کنید رابطه موفقی داشته باشید، هیچ چیز جلودار شما نخواهد بود.