الگو در تقوا و استعداد

سلوک علمی و فردی شهید عارف الحسینی در گفت و شنود با حضرت آیت الله سید حسن مرتضوی
درآمد
 

میزان جدیت در تحصیل و پیگیری مسائل علمی از جمله شاخص های تشخیص و ارزیابی هوشمندی و استقامت شاگردانی است که بعدها زمام امور را در دست می گیرند، از این رو قضاوت یک استاد درباره شاگردانش ، معمولا از میزان صحت بالائی برخوردار است. در این گفتگو استاد مرتضوی درباره شاگرد یگانه اش سخن می گوید.

کی و چگونه با شهید سید عارف الحسینی آشنا شدید؟
 

ارتباط ما با ایشان در نجف اشرف و از زمانی بود که ایشان رسائل و مکاسب را می خواند.

شهید در کدام درس های جناب عالی شرکت می کرد و استعداد درسی اش چطور بود؟
 

ایشان در درس رسائل و مکاسب ما شرکت داشت و تقریبا در حدود سه سال در مباحثه ما حاضر می شد. دارای استعدادی قوی بود و لذا در بین طلابی که در درس ما شرکت می کردند، علاقه ما به ایشان از همه بیشتر بود. از افراد معدودی بود که مورد نظر ما بود. من از لحاظ درسی برایش کارهای فراوانی را انجام داده ام.

شهید از چه زمانی به شخصیت حضرت امام گروید؟
 

تا آنجا که من اطلاع دارم همان زمانی که با من آشنا شد ، به رهبر کبیر انقلاب اسلامی ، علاقه و ارادت داشت.

ایشان در حوزه علمیه نجف اشرف ، غیر از برنامه های درسی چه فعالیت های دیگری داشت؟
 

آن مقداری که من اطلاع دارم ، علاوه بر اشتغالات درسی ، مشغول تربیت جماعتی از طلبه ها بود و برای خدمت به اسلام و مسلمین هیچ کوتاهی نداشت.

از خصوصیات روحی و اخلاقی و اجتماعی ایشان به نکاتی اشاره کنید.
 

شهید سید عارف از نظر تقوی نمونه ، از نظر اشتغال به تحصیل ، از نظر استعداد و از نظر صبر و بردباری نمونه بود. با اینکه از نظر مادی در مضیقه بود ، هیچ گاه فقر و تهی دستی مانع او از اشتغالاتش نبود. به قدری ذوق تحصیل داشت که در سفر پیاده ، بین علماء نجف متعارف بود. طلاب نوعا در ظرف سه روز از نجف اشرف تا کربلا می رفتند. ایشان به خاطر اینکه از وقتش بیشتر برای تحیل استفاده کند ، در شبانه روز حدود چهارده فرسخ راه می رفت که در روز دیگر به کارهای تحصیلی اش برسد. او مردی بود توانا ، شجاع ، معتقد به مسائل اسلامی ، صبور و بردبار و جمیع جهات اخلاقی حسنه را دارا بود. من در این مدت هیچ نقصی در ایشان مشاهده نکردم.

چگونه از شهادت وی مطلع شدید و با توجه به اینکه ایشان یکی از شاگردان بزرگ جناب عالی بود ، واکنش شما چه بود؟ به نظر شما چرا دشمنان اسلام ایشان را به شهادت رساندند؟
 

شهادت ایشان به خاطر دفاع از اسلام و حفاظت از احکام اسلامی بود. اطلاع ما از شهادت ایشان به وسیله رادیو ایران بود. پس از اطلاع ، تاثری که ما از شهادت ایشان پیدا کردیم از ابعاد مختلف بود. یکی به خاطر رنج هائی بود که ایشان به خاطر تهی دستی و فقر تحمل کرد و دیگر محیط خفقان آور فکری بود که اغلب علما از این جهت ناراحت بودند ، با این همه ، ایشان آنی از تحصیلاتش غفلت نداشت.
از بعد دیگر تاسف من به خاطر ذکاوت و فراست ایشان بود که نوید می داد در آینده بیش از گذشته به اسلام و مسلمین بهره برساند. با شنیدن خبر شهادت ایشان ، این امید از ما قطع شد. بعد دیگر شجاعت و توانایی و تسلطش بر زبان های مختلف از قبیل زنان های فارسی ، عربی ، اردو بود. طبعا هر فردی این توانائی ها را داشته باشد ، خصوصا اگر تقوای ایشان را داشته باشد ، به درد اسلام و مسلمین می خورد.
با توجه به این موارد ، بعد از شنیدن شهادت ایشان شاید چندین مرتبه گریستم. الان هم وقتی ویژگی های ایشان را به خاطر می آورم ، احساس ناراحتی می کنم. امیداورم روحانیون پاکستان این خسارت را جبران و همان روحیه را در خود پیدا کنند ، مخصوصا جهات تقوائی و صبر و تجمل ایشان در مقابل فقر و سایر گرفتاری ها ، تا بتوانند ان شاءالله جای ایشان را پر کنند.

شهید در مورد ولایت و تشیع چه اعتقادی داشت و نظرش درباره ولایت فقیه و حکومت اسلامی چه بود؟
 

عارف الحسینی غرق در ولایت ائمه (ع) و معتقد به ولایت فقیه و پیرو صددرصد حضرت امام خمینی بود. امیدوارم که علما پاکستان و روحانیون پاکستان جای ایشان را خالی نگذارندو مردم پاکستان هم سعی کنند خود را در محور روحانیت بدانند تا ان شاءالله تعالی خون شهید عارف الحسینی از بین نرود.
السلام علیکم و رحمه الله و برکاته

منبع: ماهنامه شاهد یاران، شماره 50