نکاتی مهم برای بازاریابان در مورد برنامه‌های پیام رسان!
امروزه بازاریابی با ظهور شبکه‌های اجتماعی متحول شده است. اکنون پیش از این که کسب و کار ها با فناوری‌های جدید مطابق شوند، رسانه‌های اجتماعی همچنان در حال تحول هستند. در این بین، به‌کارگیری شبکه‌های اجتماعی شخصی و برنامه‌های پیام رسان سبب شده استراتژی بازاریابان تحت تأثیر قرار گیرد، زیرا آن‌ها برنامه‌ی خود را برای شبکه‌های اجتماعی عمومی در نظر گرفته‌اند. با یوکن همراه باشید.
اگر می خواهید در کسب و کار خود از فیسبوک و توییتر بهترین استفاده‌ی ممکن را ببرید، موارد زیر را در نظر بگیرید:
واتس آپ
واتس آپ (WhatsApp) با سرعت فوق‌العاده و با بیش از یک میلیارد کاربر به بزرگ‌ترین سرویس پیام رسان دنیا تبدیل شده است.
اسنپ چت
اسنپ چت (snapchat) محبوب‌ترین پیام رسان در رده سنی 18 تا 24 سال است و اکنون رقم بازدیدهای روزانه از این رسانه‌ی اجتماعی از فیسبوک هم پیشی گرفته است. البته مدیر این شرکت اعلام کرده سرویس خود را یک شبکه‌ی اجتماعی نمی‌داند.
فیسبوک
فیسبوک (Facebook) محبوب‌ترین شبکه اجتماعی دنیاست. این شرکت بخش عظیمی از سرمایه گذاری خود را صرف ایجاد پیام رسان شخصی فیسبوک کرده است. این پیام رسان از "بات" ها پشتیبانی می کند و به کسب و کارها کمک خواهد کرد تا تعاملات خود را از طریق آن گسترش دهند. هم اکنون بیش از 900 میلیون کاربر از مسنجر فیسبوک استفاده می کنند. البته دیگر سرویس‌های پیام رسان چون وایبر و کیک مسنجر نیز کاربران میلیونی دارند.
77 شرکت از 100 شرکت فورچون (Fortune)، از "اِسلک" (Slack) استفاده می کنند. معمولاً کاربران اسلک به طور میانگین این نرم افزار را در 10 ساعت در حالت فعال قرار می دهند و 2 ساعت از آن استفاده می کنند.
اینستاگرام
اینستاگرام (Instagram) در سال 2014 میلادی سرویس "دایرکت مسیج" را معرفی کرد که امکان اشتراک گذاری محتوا را حداکثر برای 15 نفر فراهم می کند.
توییتر
توییتر (Twitter) همانند اسنپ چت از سرویس‌های ویرایش تصاویر و نقاشی‌های مشابه استفاده می کند. البته این رسانه اجتماعی با محدودیت کاراکتری مواجه بود که در سال 2015 تعداد کاراکتر پیام‌های خود را افزایش داد.
در سال‌های اخیر کاربران شبکه‌های اجتماعی به پیام رسان‌های روی آورده‌اند، به طوری که مجله‌ی "بیزینس اینسایدر" (Business Insider) اعلام کرد مجموع استفاده از چهار پیام رسان محبوب و پرطرفدار از مجموع استفاده از چهار برنامه‌ی پرطرفدار شبکه‌های اجتماعی پیشی گرفته است. مطالعات نشان می‌دهد کاهش قیمت اینترنت و بهبود امکانات اپلیکیشن های پیام رسان سبب مهاجرت کاربران شده است.
امروزه افراد به ارتباط دوطرفه تمایل بیشتری دارند و علاقه‌ی خود را به انتشار اخبار از دست داده‌اند. شاید دیگر دلمان نمی خواهد زندگی شخصی و خصوصی‌مان را به اشتراک بگذاریم، در عوض در پیام رسان‌ها می‌توانیم با دوستان واقعی‌مان در ارتباط باشیم. خواهرزاده‌ی 16 ساله‌ام مدتی پیش می گفت: "یکی از دوستانم از فیسبوک استفاده می کند اما ما تمایلی به این کار نداریم. ما اکنون تنها از اسنپ چت استفاده می کنیم. چه کسی حاضر است محتوایی که به اشتراک می گذارد عمومی باشد؟ از طریق برنامه‌های پیام رسان می توانم با دوستان واقعی‌ام در ارتباط باشم."
البته این بدین معنا نیست که باید با شبکه‌های اجتماعی خداحافظی کنیم، اما شاید این شبکه‌ها ضرورت خود را برای گروه‌های اجتماعی خاصی از دست بدهند. ایجاد کانال‌های جدید تهدیدی برای تاجران و کسب و کارها به‌حساب می آید. در ادامه به دو مشکلی که تجار با آن‌ها مواجه می شوند اشاره خواهیم کرد:
در دسترس بودن در مقابل ارتباط دوطرفه
در یک برنامه شخصی‌تر کاربران به راحتی شما را پیدا کرده و با شما ارتباط برقرار می کنند. معمولاً مردم از این نرم افزارها برای ارتباط با دوستان و خانواده استفاده می کنند، پس یک شرکت تجاری چه نقشی دارد؟
با این که دست یابی به شهرت تا حد زیادی چالش برانگیز است، اما پیام رسان‌های شخصی فرصت مناسبی برای کسب و کار ها فراهم کرده است. برای مثال، بدون استفاده از تبلیغات سفارشی در فیس بوک، دسترسی به محتوای سایت شما به طور میانگین کمتر از 1 درصد خواهد بود (البته این رقم با توجه به نوع کسب و کار متفاوت است). البته میزان دسترسی برای تبلیغات ایمیلی به 20 درصد می رسد، اما باز هم خیلی قابل قبول نیست. این در حالی است که دسترسی در برنامه‌های پیام رسان به 98 درصد می رسد که رقم بسیار شگفت انگیزی است.
کاربران گوشی‌های هوشمند در بیشتر مواقع هشدار گوشی خود را برای دریافت نوتیفیکیشن ها روشن می گذارند؛ پس احتمال دریافت پیام‌های پیام رسان‌ها بسیار بیشتر از احتمال روشن کردن اعلان‌ها برای دریافت ایمیل، نرم افزار تجاری یا فیسبوک است. البته هنوز هم انتظار از این نرم افزارها بیشتر است.
محتوا محوری در مقابل شخص محوری
یکی از اهداف شرکت‌های تجاری ایجاد پیوند با تعداد گسترده‌ای از کاربران است. در این مدل اشتراک، محتوای پیام اهمیت زیادی دارد. ما تمایل داریم محتوایمان بیشترین لایک، کلیک یا اشتراک گذاری را جذب کند.
در دنیای امروزی، هدف استفاده از فرصت‌های شخصی، پرمعنا و محاوره گونه است. قطعاً در آینده محتوا پراهمیت باقی می ماند اما افراد در مرکز توجه قرار خواهند گرفت. پیام‌های شرکت‌های تجاری باید سریع‌تر، واضح‌تر و صمیمانه‌تر منتقل شود.
چطور می توان ارتباط میان کاربران را ارزیابی کرد؟ این سؤال در استفاده از الگوریتم‌ها و بات ها پاسخ داده می شود. این داده‌های پرمعنا و حجیم به ما کمک می کند محتوا و پیشنهاداتی مناسب و مطابق با شخصیت افراد ارائه دهیم. در حال حاضر فیسبوک روی بات های هوشمندی کار می کند که امکان انجام ارتباطات انسانی را فراهم می کنند. علاوه بر آن، این شرکت روی سیستمی مشغول به کار است که چنین مکالماتی را تحلیل می کند. بدین ترتیب ارتباطات تجاری سریع‌تر، صمیمانه‌تر و گویاتر خواهد شد.
فیسبوک یکی از مهم‌ترین عوامل در این دوره‌ی گذرا خواهد بود؛ زیرا فیسبوک تنها پلتفرمی است که بیشتر شرکت‌ها برگزیده‌اند و بیشتر سرمایه‌ها نیز به سمت آن سرازیر می شود. پس فیسبوک را می توان یک گزینه‌ی مطمئن دانست؛ اما این رابطه بین فیسبوک و شرکت‌های سرمایه گذار چه تغییری می کند؟
از این پس، مسنجر فیسبوک از کدها، نام‌های کاربری و لینک‌های قابل اسکن پشتیبانی می کند. در نتیجه آدرس‌های اینترنتی منحصر به فردی تولید می شود که به کاربران و کسب و کارها امکان می دهد در حلقه‌های شخصی نیز به آسانی قابل دسترس باشند. اکنون فیسبوک صفحات و واحدهای تبلیغاتی را به گزینه‌ی "پیام به شرکت" مجهز می کند. تحلیلگران می‌گویند فیسبوک می خواهد مسنجر را واسطه‌ی اصلی میان این ارتباطات کند.
نتایج مطالعات نشان می دهد، پیام‌هایی که بیشتر شرکت‌ها دریافت می کنند، بین 80 تا 90 درصد آن‌ها از طریق "شبکه‌های اجتماعی تاریک" منتقل می شود؛ یعنی شبکه‌هایی مانند پیام کوتاه، ایمیل و دیگر کانال‌هایی که توانایی بررسی آن‌ها را نداریم. ارتباطات شخصی به مرور زمان در حال انتقال به شبکه‌های تحت تملک فیسبوک، اسنپ چت و دیگر شرکت‌ها هستند. آیا این شرکت‌ها کمی از اطلاعات گسترده خود را در مورد مشتریان و کاربران در اختیار ما قرار می دهند؟
صاحبان کسب و کارها در تلاش‌اند این اطلاعات را کسب کنند. شاید روزی برسد که شرکت‌ها با استفاده از شبکه‌های شخصی بتوانند به سودآوری بیشتری دست یابند.
منبع: hbr
