به گزارش ایسنا و به نقل از تک‌تایمز، مطالعات جدید محققان انجمن قلب آمریکا نشان داده است که بزرگسالان متولد شده با بیماریهای قلبی مادرزادی، بیشتر در معرض خطر ابتلا به زوال عقل هستند.
افراد مبتلا به زوال عقل با مشکلاتی از قبیل از دست دادن حافظه کوتاه‌مدت، سردرگمی، کاهش تمرکز، تغییرات شخصیتی و افسردگی دست و پنجه نرم می‌کنند.
مطالعات جدید نشان داده است که افراد متولد شده با بیماریهای قلبی مادرزادی در میانسالی خطر ابتلا به علائم اولیه زوال عقل بیشتر تهدیدشان می‌کند.
"نیکلاس مدسن"، متخصص قلب و عروق اطفال در مرکز پزشکی بیمارستان کودکان در سینسیناتی اوهایو، یک مطالعه را انجام داده است تا ببیند آیا بزرگسالان متولد شده با بیماری قلبی مادرزادی با افزایش خطر ابتلا به دمانس مواجه هستند.
زوال عقل یا دمانس(dementia) یا خِرَدسودگی در پزشکی و روان‌پزشکی، اختلال مزمن و گاهی حاد فرایندهای روانی به علت بیماری عضوی مغز که با تغییر شخصیت و نئاندرتال شدن و موقعیت‌ناشناسی و اختلال در حافظه و داوری و اندیشه همراه است.
شایع‌ترین نوع دمانس، زوال عقل سالخوردگی یا بیماری آلزایمر است. از دیگر عوامل ایجاد دمانس می‌توان به سکته مغزی، روان‌آشفتگی ناشی از سمی شدن بدن در اثر مواد مخدر و روان‌گردان و بیماریهای ناشایع ولی معروف مانند جنون گاوی اشاره نمود.
طبق تعریف، زوال عقل عبارت است از تخریب پیش رونده کارکردهای شناختی که در زمینه‌ای از هشیاری کامل (بدون وجود روان‌آشفتگی بسته به نوع عامل آن) بروز می‌کند.
دمانس از علائم بیماری و به صورت مجموعه‌ای از عملکردی‌های بد بالینی شامل اختلالاتی در حافظه، زبان‌پریشی، تغییرات روان‌شناختی و روان‌پزشکی و مختل شدن فعالیت‌های روزمره تظاهر می‌یابد.
دکتر "مدسن" و گروه وی سوابق هزاران بزرگسال مبتلا به بیماری قلبی در دانمارک را بین سالهای 1890 تا 1982 مطالعه کرده‌اند. محققان دریافتند که حداقل 60 درصد از بزرگسالان متولد شده با بیماریهای قلبی، خطر ابتلا به زوال عقل را در مقایسه با بزرگسالان بدون بیماری قلبی نشان دادند.
وی گفت: تحقیقات نشان می‌دهد که کودکان مبتلا به مشکلات قلبی در مقایسه با کودکان بدون بیماری قلبی، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به یک یا چند اختلال عصبی هستند. اکنون ما می‌توانیم بگوییم که خطر این نوع مشکلات همچنان تا بزرگسالی ادامه می‌یابد.
دکتر "مدسن" بیان کرد که بیشتر افراد بالغ مبتلا به بیماری قلبی در زمانی متولد شده‌اند که دسترسی به بیمارستان‌هایی که می‌توانند جراحی قلب باز را انجام دهند، نداشته‌اند. با این حال، ما نیاز به درک نیازهای مراقبت‌های بهداشتی و عوامل خطر بر تعداد بیشتری از افراد میانسال و سالخورده که در حال حاضر با بیماریهای قلبی مادرزادی زندگی می‌کنند، داریم.
بیماری قلب مادرزادی یک رشد غیرطبیعی قلب است که در طول 8 هفته اول حاملگی اتفاق می‌افتد. طبق گفته موسسه سلامت "استنفورد"، بیماری قلبی مادرزادی بر روی 8 کودک از هر 1000 نوزاد متولد شده در ایالات متحده آمریکا تاثیر می‌گذارد.
کودکان مبتلا به نقص پیچیده قلب علائمی همچون رنگ پوست آبی در اطراف دهان، تنفس سریع، تورم در اطراف صورت، تنگی نفس و افزایش وزن ضعیف را نشان می‌دهند.
برخی از کودکان مبتلا به نقایص مادرزادی قلب به جراحی قلب باز نیاز ندارند، اما سایر نقایص قلبی پیچیده‌تر است و ممکن است در طی بزرگسالی چندین جراحی نیاز داشته باشد.
با توجه به گفته‌های "کلینیک مایو"(Mayo)، شایع‌ترین اختلالات قلبی مادرزادی، "تترالوژی فالوت"(Tetralogy of Fallot)، "آترزی ریوی"( Pulmonary atresia)، "نقص دیواره بین بطنی"( Ventricular septal defect) و "نقص دیواره بین دهلیزی"( Atrial septal defect) است.
تترالوژی فالوت یکی از مهمترین بیماریهای قلبی مادرزادی است. در این بیماری چهار نقص مهم قلبی عروقی هم‌زمان در نوزاد وجود دارند.
نقص دیواره بین دهلیزی یعنی بازماندن دیواره بین دو دهلیز راست و چپ پس از تولد نوزاد. شدت این نقص از نظر اندازه از یک سوراخ بسیار کوچک تا فقدان کامل دیواره بین دهلیزی متفاوت است.
نقص دیواره بین بطنی نیز به معنی بازماندن دیواره بین دو بطن راست و چپ پس از تولد نوزاد. شدت این نقص از نظر اندازه از یک سوراخ بسیار کوچک تا فقدان کامل دیواره بین بطنی که منجر به ایجاد بطن مشترک می‌شود متفاوت است.
آترزی ریوی یک ناهنجاری مادرزادی ناحیه دریچه ریه است که در آن دریچه خروجی قادر به رشد نیست. بنابراین دریچه به طور کامل بسته شده و مانع خروج خون از قلب به ریه‌ها می‌شود.
دمانس مجموعه‌ای از یک گروه از علائم است که می‌تواند ناشی از اختلالاتی باشد که روی مغز ایجاد می‌شود. برخی از شایع‌ترین علل ابتلا به زوال عقل عبارتند از: بیماری آلزایمر، بیماری هانتینگتون، بیماری عروق و اختلال شناختی خفیف.
علائم زوال عقل در هر شخص متفاوت است، اما اکثر مردم با مشکلاتی از قبیل از دست دادن حافظه کوتاه‌مدت، سردرگمی، کاهش تمرکز، تغییرات شخصیتی، افسردگی و از دست دادن توانایی انجام کارهای طبیعی روزمره مواجه می‌شوند.
