مراسمی تحت تأثیر رسوایی های اخلاقی هالیوود/ منتقدان نظر می دهند

خبرگزاری مهر-گروه هنر-محمدامین شکاری: نودمین مراسم اهدای جوایز آکادمی علوم و هنرهای سینمایی (اسکار) در حالی 4  مارس (بامداد دوشنبه 14 اسفند) با اجرای جیمی کیمل کمدین برجسته آمریکایی در سالن «دالبی تیاتر» در شهر لس‌آنجلس برگزار خواهد شد که بدون تردید تحت تاثیر رسوایی های اخلاقی اهالی هالیوود قرار دارد. موج رسوایی هایی که در اواخر سال 2017 با هاروی واینستین تهیه کننده مطرح سینما آغاز و به سرعت در مدت زمانی کوتاه دامن بسیاری از غول های این صنعت همچون وودی آلن، کوین اسپیسی، کیسی افلک، جیمز فرانکو و ... را گرفت.

این مراسم که هر ساله در اواخر ماه فوریه برگزار می شد امسال به خاطر جلوگیری از همزمانی با مسابقات المپیک زمستانی پیونگ یانگ به اوایل ماه مارس موکول شده است. حال در این جا به بررسی بخش های مختلف جوایز اسکار و برندگان احتمالی آن می‌پردازیم. با این توضیح که پیش بینی برندگان جایزه اسکار به خاطر تعدد جوایزی همچون گلدن گلوب، بفتا، انجمن بازیگران، انجمن کارگردانان آمریکا، انجمن ملی منتقدان و ... که پیش از مراسم اسکار اهدا می شوند برخلاف عقیده عمومی کار چندان پیچیده ای نیست. 

ابتدا در بخش بهترین فیلم کوتاه باید گفت که قطعا شانس اصلی جایزه اسکار از آن «مدرسه دیکلب» ساخته رید ون دایک است. این فیلم کوتاه داستان واقعی ورود یک فرد مسلح به مدرسه ابتدایی دیکلب در ایالت جورجیا را روایت می کند. الی هایس فیلمساز جوان آمریکایی درباره این فیلم چنین نوشته است: «اگر فیلم کوتاه دیگری در این سال من را بیش تر از «مدرسه دیکلب» تحت تاثیر قرار دهد بسیار شگفت زده خواهم شد هر چند کورسوی امیدی هم برای فیلم کوتاه «کودک خاموش» محصول انگلستان با فیلمبرداری، فیلمبردار ایرانی علی فراهانی وجود دارد.»

دو انیمیشن «لو» و «بسکتبال دوست داشتی» مدعیان اصلی کسب جایزه اسکار در بخش بهترین انیمیشن کوتاه هستند. با این حال شانس «بسکتبال دوست داشتی» به کارگردانی گلن کین که بر اساس متن اعلام بازنشستگی کوبی برایانت بسکتبالیست افسانه ای تیم لس آنجلس لیکرز ساخته شده برای کسب این جایزه بیشتر است. از نکات جالب این اثر موسیقی متن آن است که توسط جان ویلیامز آهنگساز افسانه ای تاریخ سینما نواخته شده است.

در بخش بهترین مستند کوتاه رقابت اصلی میان 2 مستند «بهشت در خیابان 405 ترافیک است» و «ادیت+ادی» است. با این وجود می توان حدس زد که مستند کوتاه «ادیت+ادی» که به روایت ازدواج یک زن و مرد کهنسال از 2 نژاد متفاوت و مشکلات شان پس از تصمیم دختر شخصیت ادیت مبنی بر نقل مکان مادرش به یک ایالت دیگر می پردازد نظر اعضای آکادمی را بیش تر به خود جلب کند.

جایزه اسکار بهترین مستند را می توان از همین امروز از آن «چهره ها مکان ها» ساخته جی آر و انیس واردا کارگردان کهنه کار فرانسوی که اسکار افتخاری امسال را نیز دریافت کرده است، دانستجایزه اسکار بهترین مستند را می توان از همین امروز از آن «چهره ها مکان ها» ساخته جی آر و انیس واردا کارگردان کهنه کار فرانسوی که اسکار افتخاری امسال را نیز دریافت کرده است، دانست. این مستند که در بخش خارج از مسابقه جشنواره کن نیز حضور داشت به سفر واردا و جی آر در اطراف روستاهای فرانسه می پردازد.

فیلم «دانکرک» ساخته کریستوفر نولان در بخش های بهترین میکس صدا و بهترین تدوین صدا مدعی اصلی کسب جایزه اسکار شناخته می شود. از نکات جالب جوایز اسکار امسال نامزدی پنج فیلم یکسان در این 2 شاخه است.

جایزه اسکار بهترین جلوه های ویژه را می توان از همین امروز از آن فیلم «جنگ برای سیاره میمون ها» دانست. کار جلوه های ویژه این فیلم که جایزه معتبر انجمن جلوه‌های ویژه را نیز از آن خود کرده است توسط کمپانی نیوزلندی وتا دیجیتال (Weta Digital) انجام شده است. این کمپانی در پرونده کاریش آثار درخشانی چون «ارباب حلقه ها» و «آواتار» و البته شش جایزه اسکار بهترین جلوه های ویژه را دارد و بعید به نظر می رسد که دیگر نامزدها شانس چندانی در مقابل این فیلم داشته باشند.

در بخش بهترین انیمیشن بلند «کوکو» ساخته کمپانی پیکسار و به پخش کنندگی کمپانی والت دیزنی با بردن جوایز آنی و گلدن گلوب قطعا شانس اصلی کسب جایزه اسکار است. این اثر که نوزدهمین و تاکنون آخرین اثر کمپانی پیکسار به حساب می آید به احتمال فراوان نهمین جایزه اسکار انیمیشن بلند را برای این کمپانی به ارمغان خواهد آورد  داستان «کوکو» مربوط به پسری علاقه مند به موسیقی است که روزی به صورت اتفاقی وارد دنیای مردگان می شود. ریچارد روپر منتقد و ستون نویس «شیکاگو سان تایمز» این آخرین اثر پیکسار را «سرشار از زندگی» توصیف کرده است.

جالب است که در بخش بهترین ترانه نیز ترانه «مرا به خاطر بسپار» در انیمیشن «کوکو» با اجرای بنجامین برت که توسط شخصیت ارنستو دلا کروز در این انیمیشن اجرا می شود بیش ترین شانس کسب جایزه اسکار را در اختیار دارد و می توان گفت هیچ رقیب مهمی در کسب این جایزه پیش روی خود نمی بیند.

اسکار بهترین موسیقی متن بنا به عقیده منتقدان برجسته ای چون پیت هاموند، آن تامسون، ساشا استون، پیتر تریورس و بسیاری منتقد و تحلیلگر سینمایی دیگر به الکساندر دسپلت آهنگساز مشهور فرانسوی با موسیقی خیال انگیزش در فیلم «شکل آب» تعلق خواهد گرفت. دسپلت در یک دهه اخیر بارها نامزد دریافت جایزه اسکار شده و  یک بار نیز در سال 2014 این جایزه را برای فیلم «هتل بزرگ بوداپست» از آن خود کرده است.

در بخش بهترین طراحی لباس همواره فیلم های تاریخی از شانس های اصلی جایزه اسکار به حساب می آیند. امسال نیز از دید  بسیاری از صاحب نظران سینما فیلم «نخ خیال» که به داستانی در دهه 50 میلادی می پردازد شانس اصلی دریافت این جایزه است. این فیلم که در جوایز گلدن گلوب و بفتا چندان مورد توجه قرار نگرفت از طرف اسکار مورد تحسین واقع شد، با این وجود به نظر نمی رسد علاقه اسکار هم بتواند باعث شود که بیش از این یک جایزه به فیلم پل توماس اندرسون در شب جوایز اسکار تعلق بگیرد.

از همان روزهای انتشار عکس های گری الدمن در نقش وینستون چرچیل حدس این که فیلم «تیره ترین ساعت» یکی از شانس های اصلی کسب جایزه اسکار بهترین گریم است کار چندان دشواری به نظر نمی رسید. این روزها نیز منتقدان برجسته ای چون پیتر تریورس از «رولینگ استون» و آن تامسون از «ایندی وایر» از جمله منتقدان پرشماری هستند که «تیره ترین ساعت» را شایسته کسب جایزه اسکار بهترین گریم می دانند.

در بخش بهترین طراحی صحنه شانس فیلم «شکل آب» که داستانش در اوایل جنگ سرد در دهه 60 میلادی می گذرد نسبت به دیگر رقبای خود بسیار بیشتر است هر چند نمی توان به راحتی طراحی صحنه فیلم «بلید رانر 2049» و فضاسازی درخشان این فیلم را نادیده گرفت.

در شاخه بهترین فیلمبرداری شاید اگر راجر دیکینز انگلیسی 13 بار در دریافت این جایزه ناکام نمانده بود پیش بینی برنده اسکار در این بخش کار چندان آسانی به نظر نمی رسید. حضور آثاری با فیلمبرداری های درخشان هم چون «شکل آب»، «دانکرک» و «مادباند» در کنار «بلید رانر 2049» می توانست رقابتی سخت را رقم بزند، با این حال به نظر نمی رسد که دیگر اعضای آکادمی به ویژه پس از اعطای جایزه بهترین فیلمبرداری از سوی انجمن فیلمبرداران برای بار چهارم به راجر دیکینز در فیلم «بلید رانر 2049» او را ناامید به خانه بازگردانند.  

اسکار بهترین تدوین نیز بدون تردید به لی اسمیت برای کار درخشانش در فیلم «دانکرک» تعلق خواهد گرفت. این جایزه به همراه 2 جایزه میکس صدا و تدوین صدا که پیش تر به آن اشاره شد احتمالا تنها جوایز فیلم پر سر و صدای نولان در شب مراسم اسکار هستند.

«یک زن شگفت انگیز» محصول کشور شیلی ساخته سباستین للیو در بخش بهترین فیلم خارجی بیش ترین شانس را برای کسب جایزه اسکار در اختیار دارد. این کشور با وجود کارگردانان برجسته ای چون آلخاندرو خودورفسکی و رائول روییز تاکنون هیچگاه جایزه اسکار را بدست نیاورده و تنها یک بار نامزد دریافت این جایزه شده است«زن شگفت انگیز» محصول کشور شیلی ساخته سباستین للیو در بخش بهترین فیلم خارجی بیش ترین شانس را برای کسب جایزه اسکار در اختیار دارد. این کشور با وجود کارگردانان برجسته ای چون آلخاندرو خودورفسکی و رائول روییز تاکنون هیچگاه جایزه اسکار را بدست نیاورده و تنها یک بار نامزد دریافت این جایزه شده است. گمان می رود این بار فیلم «یک زن شگفت انگیز» که پیرامون شخصیت مارینا پیشخدمت یک رستوران که عاشق خوانندگی است می گذرد جایزه اسکار بهترین فیلم خارجی را سرانجام برای این کشور به ارمغان آورد. دیوید رونی منتقد «هالیوود ریپورتر» درباره این فیلم چنین گفته است «تکان دهنده و عصبانی کننده، بامزه و سوررئال، هیجان انگیز و انرژی بخش»، البته با وجود شانس فراوان «یک زن شگفت انگیز» می توان برای فیلم «بی عشق» محصول کشور روسیه نیز در این بخش شانسی اندک قائل شد. 

در بخش بهترین فیلمنامه اقتباسی جیمز آیووری فیلمنامه نویس 89 ساله آمریکایی با کسب جوایز مهمی چون انجمن نویسندگان آمریکا، بفتا و انجمن منتقدان برای فیلم «مرا با نام خودت صدا بزن» شانس اصلی کسب جایزه اسکار بهترین فیلمنامه است. آیووری که همکاری طولانی مدتش با اسماعیل مرچنت یک اتفاق بی نظیر در سینمای مستقل آمریکا بود پس از مرگ دوست و همکار دیرین اش در سال 2005 حضور چندانی در سینما نداشت تا این که با فیلمنامه «مرا با نام خودت صدا بزن» که اقتباسی از اثری با همین نام نوشته آندره آسیمن است، دوباره به سینما برگشت. لوکا گوادانینو کارگردان این فیلم درباره آیووری و فیلمنامه جوان پسندانه اش چنین می گوید: «جیمز در قله دوران کاریش قرار دارد با وجودی که من 46 سال دارم و او نزدیک به 90 سال، انرژی درون او بیش تر از من است.» آیووری در صورت کسب این جایزه و ناکامی انیس واردا در کسب جایزه اسکار در بخش بهترین مستند، عنوان پیرترین برنده تاریخ اسکار رقابتی (اسکار افتخاری شامل این رکورد نمی شود) را از آن خود خواهد کرد. 

قطعا یکی از حساس ترین رقابت های اسکار امسال در بخش بهترین فیلمنامه اصلی است، جایی که سه فیلم مستقل «سه بیلبورد بیرون ابینگ، میزوری»، «لیدی برد» و «برو بیرون» حضور دارند. منتقدانی چون پیتر تریورس از «رولینگ استون»، پیت هاموند از «ددلاین» و گرا دریک از «روتن تومیتو»، «سه بیلبورد بیرون ابینگ، میزوری» نوشته مارتین مک دونا را بخت اصلی کسب این جایزه عنوان کرده اند. منتقدان دیگری چون سارا ویلکومرسون از «انترتینمنت ویکلی» و کوین پولوی از «یاهو» شانس گرتا گرویگ جوان را برای فیلم «لیدی برد» بیش تر از دیگر رقبا می دانند و تیم گری از «ورایتی»، آن تامسون از «ایندی وایر» و کریستوفر راسن از «انترتینمنت ویکلی»، جوردن پیل را برای فیلم «برو بیرون» دارای بیش ترین شانس می دانند. البته با وجود اعطای جوایز انجمن نویسندگان آمریکا و انجمن منتقدان در این شاخه به فیلم «برو بیرون» شانس این فیلم بیش تر از دیگر از نامزدها به نظر می رسد.

جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن به احتمال زیاد به آلیسن جینی بازیگر مشهور تلویزیون و کم تر شناخته شده سینما در فیلم «من، تانیا» ساخته کریگ گیلسپی می رسد. ریچارد روپر درباره بازی آلیسن جینی که جوایز بفتا و انجمن بازیگران  را برای نقش آفرینی اش در این فیلم بدست آورده چنین می نویسد: «او در نقش مادر شخصیت تانیا چنان بر پرده ظاهر می شود که سزاوار دریافت جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل زن است». هر چند ممکن است اعضای آکادمی با انتخاب لوری متکاف در فیلم «لیدی برد» معادلات این شاخه را برهم زنند.

در بخش بهترین بازیگر نقش مکمل مرد با وجود اینکه در آغاز فصل جوایز سینمایی به نظر می رسید شانس ویلم دفو برای فیلم «پروژه فلوریدا» بیش تر از سایر رقبا است، این روزها هر چه به مراسم اسکار نزدیک تر می شویم بخت سم راکول برای فیلم «سه بیلبورد بیرون ابینگ، میزوری» بیشتر می شود و به نظر می رسد که اولین جایزه مراسم اسکار که طبق روال چندین سال اخیر به بازیگر نقش مکمل مرد اهدا می شود به سم راکول پلیس نژادپرست فیلم «سه بیلبورد بیرون ابینگ، میزوری» برسد.

در بخش بهترین بازیگر نقش اول زن، از همین امروز می توان گفت که قطعا جایزه اسکار به فرانسیس مک دورمند بازیگر مطرح آمریکایی تعلق خواهد گرفت. او که پیش تر با فیلم «فارگو» ساخته همسرش این جایزه را دریافت کرده بود، امسال در نقش «میلدرد هیز» زنی که پس از گذشت چند ماه از مرگ دخترش، از حل پرونده قتل و تجاوز دخترش توسط پلیس نا امید شده و خود دست به کار می شود در فیلم «سه بیلبورد بیرون ابینگ، میزوری» حضوری چشمگیر داشته است. سارا استیوارت منتقد «نیویورک پست» نقش آفرینی مک دورمند در این فیلم را یکی از بهترین بازی های زندگی او عنوان کرده است، مت سینگر منتقد «اسکرین کراش» مک دورمند را هیچگاه بهتر از شخصیت میلدرد شکست ناپذیر این فیلم ندیده است و بسیاری تعاریف دیگر که همگی بیانگر بی رقیب بودن این بازیگر در شب جوایز اسکار است و می توان با قاطعیت گفت که تنها دغدغه مک دورمند در این روزها نوشتن نطق پیروزی در شب جوایز اسکار است.

با توجه به جوایز گلدن گلوب، بفتا و انجمن بازیگران و البته تمایل شدید اسکار به نقش های زندگینامه ای به ویژه در سال های اخیر می توان به راحتی پیش بینی کرد که نام وینستون چرچیل هم در کنار نام هایی چون استفن هاوکینگ، آبراهام لینکلن، شاه جرج پنجم و ... به عنوان شخصیت های واقعی که برای ایفاگران نقش های شان خوش یمن بوده اند اضافه خواهد شددر بخش بهترین بازیگر نقش اول مرد اکثر منتقدان گری الدمن را در فیلم «تیره ترین ساعت» در نقش وینستون چرچیل لایق ترین فرد برای کسب این عنوان می دانند. با توجه به جوایز گلدن گلوب، بفتا و انجمن بازیگران و البته تمایل شدید اسکار به نقش های زندگینامه ای به ویژه در سال های اخیر می توان به راحتی پیش بینی کرد که نام وینستون چرچیل هم در کنار نام هایی چون استفن هاوکینگ، آبراهام لینکلن، شاه جرج پنجم و ... به عنوان شخصیت های واقعی که برای ایفاگران نقش های شان خوش یمن بوده اند اضافه خواهد شد.

در بخش بهترین کارگردان با وجود مدعیان صاحب نامی چون پل توماس اندرسون و کریستوفر نولان می توان گفت گیلرمو دل تورو کارگردان مکزیکی «شکل آب» بی شک برنده این جایزه با اعتبار است. او که جوایز انجمن کارگردان‌های آمریکا، گلدن گلوب و بفتا را برای این فیلم دریافت کرده است بعید به نظر می رسد در کسب این جایزه ناکام بماند. جالب است که در چهار سال گذشته آلفونسو کوارون و آلخاندرو گونزالس ایناریتو (2 بار) 2 کارگردان مکزیکی دیگر سینمای هالیوود این جایزه را از آن خود کرده اند. پیتر تریورس در بخشی از نقد خود درباره «شکل آب» چنین می نویسد: «دل تورو یک هنرمند در کلاس جهانی است. برای تجزیه و تحلیل کاری که او در این فیلم انجام می دهد لازم نیست که تلاشی بکنیم، تنها کافی است درون این تجربه که سرتاسر سحر و جادو است غوطه ور شویم».

در پایان  باید به جایزه بهترین فیلم سال اشاره کرد. با توجه به تصمیمات اکثرا غیر سینمایی در این سال ها از سوی اعضای آکادمی در بخش بهترین فیلم، پیش بینی این جایزه کار چندان آسانی نیست. بسیاری از منتقدان با قاطعیت فیلم «شکل آب» ساخته گیلرمو دل تورو را شایسته اسکار بهترین فیلم می دانند، در صورتی که این اتفاق رخ دهد برای اولین بار در تاریخ، برنده شیر طلای ونیز جایزه اسکار بهترین فیلم را نیز از آن خود کرده است. هر چند بعید به نظر نمی رسد که نام فیلم «سه بیلبورد بیرون ابینگ، میزوری» ساخته مارتین مک دونا با توجه به مضمون اجتماعی اش از پاکت بهترین فیلم سال خارج شود. به هر حال باید منتظر ماند و دید که در روز 4 مارس تصمیمات اعضای آکادمی تا چه اندازه با پیش بینی تحلیل گران متفاوت خواهد بود.