«یوسف فارس» سال 2017 مراسم The Game Awards درباره ساخته خود، A Way Out گفت: «این دیوونگیه؛ اگه تمام دنیا به من بگن A Way Out خوب نیست، من باز هم می گم نه. من اینقدر به بازی خودم ایمان دارم!»
یوسف فارس یا Josef Fares با صحبت هایی که در آن مراسم انجام داد توانست به چهره محبوبی تبدیل شود.
عبارت هایی همچون «لعنت به اسکار»، «خوشبختانه خبری از مسخره بازی های EA و لوت باکس ها در بازی من نیست» (EA ناشر بازی A Way Out است)، «آره من پنج شیش تا فیلم ساختم اما برام مهم نیست» و «صنعت بازی های ویدیویی یه چیز دیگه است، بازی درباره تعامله» همانند بمب خبری در اینترنت منفجر شد.
شاید یوسف فارس شخصیت بزرگی در صنعت بازی های ویدیویی نباشد و شاید A Way Out پایین تر از سطح انتظارات ظاهر شود، اما رسانه های دنیا شوق و ذوق یوسف فارس را تحسین کردند؛ بابت حسی که در آن لحظه به مخاطبان منتقل کرد.
شروع کار یوسف با بازی Brothers: A Tale of Two Sons شروع شد. در این بازی، دو برادر تصمیم می گیرند برای نجاتشان دست به ماجراجویی بزنند. تمرکز روی تعامل بین دو برادر و وجود صحنه های احساسی و ماجراجویی هیجان انگیز، در نهایت منجر شد این بازی ایندی مورد تحسین مردم و منتقدان قرار گیرد و میانگین نمره 90 را از آن خود کند.
حالا استودیو Hazelight به رهبری یوسف فارس محبوب، و شرکت بدنام EA می خواهند یک آثار تعاملی برپایه همکاری، به همراه یک داستان پخته و روایتی احساسی را بسازند و با توجه به صحبت های یوسف و تریلرها، انتظارات از A Way Out بسیار بالا است.
در این متن می خواهیم به 8 نکته درباره A Way Out بپردازیم که درباره ساختار بازی دید خوبی به شما خواهد داد. با دیجیاتو همراه باشید.
فرار از زندان یا فراتر از آن؟
هیچ بازی ویدیویی نتوانسته ایده فرار از زندان به درستی پیاده سازی کند. شاید فیلم رستگاری در شاوشنگ و سریال محبوب «فرار از زندان» یا Prison Break نمونه خوبی در رسانه ها قلمداد شود، اما در بازی های ویدیویی چطور؟
بازی ویدیویی ساخته شده براساس سریال فرار از زندان یک فاجعه بود. خیلی ها اعتقاد دارند که نمی توان چنین ایده ای را به درستی پیاده سازی کرد، اما استودیو Hazelight این بار دست روی همین ایده کلیشه ای در سینما، و بکر در بازی های ویدیویی گذاشته.
A Way Out داستان دو شخصیت به نام وینسنت و لئو است که قصد دارند با همکاری یکدیگر از زندان فرار کنند. خوشبختانه، موضوع به همین جا ختم نمی شود. فرار از زندان تنها قسمت کوتاهی از بازی را تشکیل داده و بعد از تجربه 2 ساعته بازی، باید درگیر فرار از پلیس ها و نیروهای دولتی شوید.
روایت یک داستان احساسی و قوی؛ یوسف از چه راهی می خواهد این کار را انجام دهد؟
اثر قبلی یوسف فارس، درباره دو برادر بود که برای نجات پدرشان با یکدیگر همکاری می کردند. یکی از ویژگی های بارز Brothers: A Tale of Two Sons این بود که به شدت احساسات بازیکن را برمی انگیخت؛ مهم ترین دلیل آن وجود یک تعامل خاص بین دو برادر و دو بازیکنی بود که آن ها را اداره می کردند.
کمک به یکدیگر و تجربه همزمان چالش ها، سختی ها و صحنه های احساسی، تاثیر آن را روی بازیکن چند برابر می کرد. این مورد را نمی شود با دیدن همزمان فیلم سینمایی مقایسه کرد؛ زیرا در بازی ویدیویی شما با دوستتان تعامل دارید و تعامل چیزی است که بازی ویدیویی را از بقیه مدیوم ها متمایز می کند.
یوسف فارس به خوبی فهمید که این فرمول پتانسیل بالایی دارد و در صورت پیاده سازی درست می توان به نتایج بهتری رسید.
هسته اصلی بازی روی همکاری بنا شده؛ تاکید سازندگان در ارائه یک تجربه دونفره
هدف بازی A Way Out این است که شما و یکی از دوستان نزدیکتان روی مبل نشسته و با همکاری یکدیگر، مراحل را یک به یک پشت سر بگذارید.
در واقع دو نوع تعامل در بازی وجود دارد؛ یکی تعامل دو بازیکن به صورت صوتی یا تصویری، و یکی تعامل دو شخصیت درون بازی یعنی لئو و وینسنت. قبل از شروع انجام یک مرحله خاص، بازیکنان بعد از مشورت با یکدیگر راه حل خود را برای انجام مرحله بازی انتخاب کرده، با همکاری یکدیگر موانع را از راه بر می دارند.
پیشرفت در بازی به صورت همزمان دنبال می شود؛ زمانی که شما انتخاب نکرده اید که باید چکار کنید بازی شروع نمی شود. از طرفی دیگر امکان دارد در حالی که یک نفر در حال تماشای کات سین است، دیگری هنوز در حال بازی کردن باشد.
اگر در هر مرحله ای پلیس به محل اتفاقات رخ داده بیاید، بازی تمام می شود و باید دوباره نقشه چیده و آن را اجرایی کنید.
قدرت انتخاب؛ گیم پلی این بازی عجیب غریب قرار است به چه صورت باشد؟
A Way Out شامل مجموعه ای از انتخاب ها و انجام دادنشان است. پس از مشورت با دوستتان، باید تاکتیک های خود را پیاده سازی کنید. راه های مختلفی برای فرار از زندان و انجام عملیات هایی مشابه وجود دارد.
امکان دارد حین فرار از زندان مجبور به زد و خورد با دیگران شوید؛ مشت یا اسلحه و هر چیزی که بتواند راه شما را باز کند. اگر علاقه دارید کارها را بی سر و صدا پیش ببرید پس مخفی کاری می تواند سبک بازی شما باشد.
صحنه های سینمایی نیز بدون شک بخش مهمی از بازی را تشکیل می دهد، پس اگر همانند بازی Heavy Rain تعدادی چالش های لحظه ای یا Quick Time Event دیدید تعجب نکنید.
مهم تر از همه این است که سازندگان راه های زیادی پیش روی شما گذاشته اند تا تجربه شما از بازی A Way Out با دیگری متفاوت باشد.
شخصیت های غیرقابل بازی در روند داستان و گیم پلی نقش اساسی ایفا خواهند کرد
خود را در یک زندان به همراه دوست خود تصور کنید. علاوه بر شما، تعداد بسیاری از مردم در زندان وجود دارند. امکان دارد بعضی از آن ها به شما کمک کرده یا زیرآبتان را بزنند. خوشبختانه، تقریباً با تمام شخصیت هایی که در بازی مشاهده می کنید، توانایی تعامل دارید.
بعضی مواقع امکان دارد آن ها شما را لو داده و به پلیس زنگ بزنند (چه در زندان چه در بیرون)؛ کافی است آن ها را کتک زده و راه ارتباطی را قطع کنید.
اگر قصد خرابکاری ندارید، سیستم انتخاب دیالوگ به شما کمک خواهد کرد تا به افراد دروغ گفته یا آن ها را تهدید به ضرب و شتم کنید. همانطور که گفته شد، آزادی عمل فاکتور مهمی است که A Way Out را نسبت به نسخه قبل خاص تر می کند.
از بخش تک نفره و Matchmaking خبری نیست؛ به صورت آنلاین یا آفلاین، با دوستتان بازی کنید
سعی شد تمام اخبار شوکه کننده در یک تیتر نوشته شود؛ سازندگان به هیچ وجه نمی خواهند شما A Way Out را تنها یا با یک غریبه بازی کنید.
سیستم Matchmaking به این شکل است که خود بازی یک یار برایتان به صورت تصادفی انتخاب کرده و شما به صورت آنلاین با طرف مقابل بازی می کنید. متاسفانه یا خوشبختانه حتی همین سیستم ساده نیز در بازی وجود ندارد و اگر می خواهید بازی را آنلاین پیش ببرید، باید حتماً طرف مقابل از دوستانتان باشد.
اگر هم وسط بازی از بازی خارج شدید (حتی یکی از شما دو نفر) بازی قطع می شود و تا زمان حل مشکل اینترنت یا پیدا کردن یک دوست دیگر، باید منتظر بمانید.
برخلاف تمام بازی های ویدیویی حال حاضر قابلیت Split Screen جزو قسمت های اصلی بازی به حساب می آید. در Split Screen تصویر به دو قسمت تقسیم می شود و شما همزمان می توانید ببینید دوستتان چگونه بازی را انجام می دهد.
تا به حال هیچ بازی ویدیویی گیمر را این چنین محدود نکرده و امکان دارد شما دیدگاه منفی نسبت به موارد گفته شده پیدا کنید. از دیدگاه سازندگان زمانی A Way Out یک تجربه ناب و به یادماندنی خواهد بود که بازی با دوستتان دنبال شود؛ در غیراینصورت لذت آنچنانی نمی توان از بازی برد.
بهتر است به نظر سازندگان احترام گذشته و با منطق درست آن ها کنار بیاییم.
با خرید یک نسخه، بازی A Way Out را دو نفره تجربه کنید
با وجود محدودیت های عنوان شده، نیازی نیست که هم شما و هم دوستتان یک نسخه از بازی را خریداری کنید.
اگر روی یک دستگاه و به صورت Split Screen بازی کنید که مشکل حل می شود؛ اگر هم به صورت آنلاین قصد تجربه A Way Out را دارید کافی است بازی را با وی به اشتراک گذاشته، دوستتان محتوای بازی را دانلود کرده و بدون پرداخت پولی با شما بازی کند.
احتمالاً فردی که بازی را نخریده، فقط می تواند با دوستش بازی کند که از نظر تجاری باز هم منطقی به نظر می آید.
A Way Out یک تجربه سینمایی نیست؛ یوسف عناوینی همچون Heavy Rain و Beyond را قبول ندارد
«بازی درباره تعامل است». جمله یوسف این موضوع را می رساند که هدف از ساخت یک بازی ویدیویی، ارائه تجربه ای است که بازیکن نه تنها جای شخصیت های بازی قرار گیرند بلکه آن ها را به کنترل خود در آورند. به عقیده یوسف عناوینی همچون Heavy Rain و Beyond نوعی فیلم سینمایی هستند که با زدن یک سری دکمه ها، فیلم ادامه پیدا می کند.
او قصد ندارد بازی ویدیویی اش پر از صحنه های سینمایی و زدن دکمه های مختلف کند. استودیو Hazelight راه های انتخابی مختلفی جهت پیشبرد در بازی جلوی شما می گذارد و شما با «کنترل» شخصیت و انجام کارهای مختلف بازی را پیش می برید. با این وجود A Way Out بی شباهت به یک بازی سینمایی نیست.
تمام مواردی که گفته شد زمانی تحقق پیدا می کند که گفته های یوسف با عملش یکی باشد. هنوز نمی دانیم که آیا A Way Out می تواند آن چیزی باشد که استودیو Hazelight می خواهد یا خیر.
