یک ماشین زمان بسازید و به بیست سال پیش برگردید؛ Dead Rivals با استانداردهای آن زمان هم باز اثری تاریخ مصرف گذشته و بد به حساب می‌آید. در حالی که خیلی‌ها فکر می‌کردند فرانسوی‌ها از Real Football دیگر بدتر نمی‌سازند ولی Dead Rivals نشان داد که گیم‌لافت را نباید دست کم گرفت.
از هر زاویه‌ای که به Dead Rivals نگاه کنید، اثر بدی می‌بینید. گیم پلی بازی تعریف جدیدی از کلمه «ضعیف» به وجود آورده، گرافیک اصلا در حد و اندازه بقیه ساخته‌های فرانسوی‌ها نیست و با دنیایی طرف هستید که حتی از بازی‌های هم سبک قدیمی گیم‌لافت هم خالی‌تر و کسل کننده است.
البته بیایید بی‌انصاف نباشیم و نیمه خالی لیوان را نگاه نکنیم. Dead Rivals نکته مثبت بزرگی دارد: اگر یکی از ساخته‌های آتی گیم‌لافت را تجربه کردید و مطمئن نبودید تا چه اندازه بد است، کافیست با Dead Rivals مقایسه کنید تا خیلی زود به نتیجه برسید. از این دیدگاه قضیه را ببینیم، وجود بازی کاملا احساس می شود.
زامبی بزرگی که در پس‌زمینه مشغول خراب‌کاری است؛ از معدود صحنه‌های خوب بازی.
بازی شروع جالبی دارد؛ ویدیویی از دنیای آخرالزمانی با دیالوگ های طنز و گویندگی خوب که نشان از یک تجربه مفرح در ادامه را می‌دهند اما حیف که چنین حسی پایدار باقی نمی‌ماند. در ابتدا می‌توانید از بین سه شخصیت که هر کدام دارای ظاهر، اسلحه و قدرت‌های خاص خود هستند یکی را انتخاب کنید. سپس نوبت به خود بازی می رسد.
جایی که Dead Rivals با ترکیب المان های همیشگی سبک MMO و چند ایده جدید سعی کرده یک تجربه متفاوت ارائه دهد. در اولین ماموریت بازی و بعد از آنکه یک دختر را نجات دادید، او شما را به پناهگاه می‌برد. اینجا به نوعی منطقه اصلی است. یعنی جایی که ماموریت‌های مختلف می‌گیرید، با بقیه بازیکن ها ارتباط برقرار می‌کنید و تجهیزاتی که دارید را ارتقا دهید.
در بازی حالتی وجود دارد که با صورت تیمی یا تک‌نفره باید در برابر هجوم زامبی‌ها یا گرازها بایستید.
کارهایی که یکی از یکی خسته کننده‌تر هستند. ماموریت‌ها نهایت به «برو او را نجات بده» و «برو او را بکش» محدود شده‌اند و نکته جذابی ندارند. به لطف گیم پلی ضعیف Dead Rivals هم خرید اسلحه‌های جدید و پیشرفت قبلی‌ها به اندازه کافی بازیکن را مجاب به ادامه تجربه‌اش نمی‌کند. به واسطه رابط کاربری ضعیف بازی در بعضی بخش ها نیز احتمالا از همان ابتدا قید صحبت با بقیه را بزنید.
گیم‌لافت حتی از ساخته‌های قبلی خودش درس نگرفته است. آن ها قبلا برای Iron Blade: Medieval Legends و به خاطر ساده‌سازی مکانیزم‌های گیم پلی انتقادات زیادی را از سمت بازیکن‌ها دریافت کرده بودند. حالا جای آنکه گیم‌لافت اشتباهش را جبران کند دوباره در Dead Rivals شاهد تکرار این ساده‌سازی‌های اشتباه هستیم.
برخلاف عناوین MMO بازی جهانی پیوسته ندارد و نمی‌توانید آزادانه هر جایی بروید. به جای آن بخشی با نام Adventure وجود دارد که در محیط های مختلف با زامبی ها می‌جنگید.
بازی آن قدر ساده است که حتی تمام وقت می‌توانید روی دکمه حرکت خودکار کلیک کنید تا شخصیت داستان خودش بدود، تیراندازی کند و همه کارها را انجام دهد. باز در Iron Blade و جاهایی که درجه سختی افزایش پیدا می‌کرد، بعضی وقت ها مجبور بودید خودتان کنترل را به دست بگیرید اما در Dead Rivals همین لحظه ها هم پیش نمی‌آیند.
این مسئله در کنار تیراندازی خشک، باگ‌های فراوان و انیمیشن‌های بد کاراکترها باعث شده تا از وجود دکمه حرکت خودکار خوشحال شوید. اما نکته ای که بازی را نسبت به عناوین مشابه متمایز کرده، استفاده از ایده ساخت و ساز است. البته نه آنگونه که بعضی‌ها می‌گفتند و آن را با فورتنایت مقایسه می‌کردند، بلکه با بخشی الهام گرفته از بازی‌های استراتژی طرف هستیم.
هنگام تیراندازی، خیلی وقت ها صدای تیر شنیده نمی‌شود.
در کنار پناهگاه اصلی، هر بازیکن منطقه خودش را با چند ساختمان دارد. در منطقه خودتان می‌توانید با منابعی که از طریق انجام ماموریت‌ها یا کشتن زامبی‌ها به دست می‌آورید می‌توانید این ساختمان‌ها را ارتقا دهید و آیتم‌ها، اسلحه‌ها یا قدرت‌های جدیدی بگیرید. بخشی کاملا اضافی که می توانست با پناهگاه اصلی ترکیب می شود.
هدف از نقدی که نوشتیم تنها یک چیز بود: تحت هیچ شرایطی سراغ Dead Rivals نروید. ساخته جدید گیم‌لافت از دو سال پیش در لیست مورد انتظار بازیکن ها قرار داشت اما نتیجه چیزی بیشتر از یک نا امیدی بزرگ نیست. متاسفانه وضعیت گیم لافت اصلا مناسب نبوده و با توجه به بازخوردها، قسمت بعد سری Dungeon Hunter تعریف زیادی ندارد. بهتر است فعلا به آسفالت 9 فقط چشم بدوزیم.
- Dead Rivals
- قیمت: رایگان با پرداخت درون برنامه ای
- سازنده: Gameloft
- سیستم عامل: iOS و اندروید
- حجم: 1200 / 940 مگابایت
در بخش اپلیکیشن های دیجیاتو بخوانید: