دلیل اصلی نورانی بودن این سیاره به حجم فراوان غبار و گازهایی برمی گردد که روزانه مکیده می شوند. حرکت مارپیچی این مواد باعث القای اصطکاک و حرارت به جرم موسوم به دیسک شده و در نتیجه شروع به تشعشع الکترومغناطیس می کند. 
در مورد این سیاهچاله بخش عظیمی از این تشعشعات از نوع ماورا بنفش بوده و میزان به حدی زیاد است که اگر در کهکشان راه شیری قرار داشت، حیات را از روی زمین منقرض می کرد.
اگرچه سیاهچاله به صورت مستقیم قابل مشاهده نیست، اما زمانی که دیگر اجرام اطرافش را به همراه نور می بلعد، نشانه هایی از خود بروز می دهد. یافتن هیولاهای کلان جرمی از قبیل همین مورد بسیار دشوار است چرا که اغلب در مراحل اولیه شکل گیری جهان تشکیل شده اند.
این تیم تحقیقاتی با استفاده از تلسکوپ نوری SkyMapper در استرالیا، ماهواره Gaia آژانس فضایی اروپا و «کاوشگر نقشه‌بردار فروسرخ میدان وسیع» ناسا J215728.21-360215.1 را شناسایی کرده اند.
کشف چنین سیاه چاله هایی که منشا آنها به میلیون ها سال قبل برمی گردد، در شناسایی نحوه توسعه جهان به محققان کمک شایانی خواهد کرد.
تماشا کنید: نحوه بلعیده شدن یک ستاره توسط سیاهچاله
