محمد مهدی زاهدی که در حال حاضر ریاست کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس را برعهده دارد، از تفاوت های محمود احمدی نژاد و دولت او در دوره های نهم و دهم گفت که اهم آن را در ادامه می خوانید:
*بستنشینی احمدی نژاد را قبول نداریم. خود ایشان هم ادعایش این نبود که در مقابل مقام معظم رهبری ایستاده است. ولی این کار، کار درستی نبود. بنده در دولت نهم وزیر آقای احمدینژاد بودم. اگر دولت نهم را ارزیابی کنید به این نتیجه میرسید که دولت نهم دولت کار و تلاش بود. واقعاً همه وزراء و مسئولان در دولت با انگیزه کار میکردند.
*شاید باور نکنید بنده در طول 4 سال فقط هفت جمعه با خانوادهام غذا خوردم. ما اینگونه کار کردیم. عاشق این بودیم که به مردم خدمت کنیم این کارها را هم بدون تبلیغات و هیاهو انجام میدادیم. اگر به آمارها نگاه کنید، بالاترین رشد علمی کشور در زمان بنده اتفاق افتاد و پس از آن دیگر تکرار نشد. این اتفاق برای این افتاد که ما در این زمینه برنامه داشتیم و برای اجرای آن نیز مُصر بودیم.
*در دولت نهم از این بحثها که بعداً در دولت دهم ایجاد شد خبری نبود. اصلاً فضا دولت نهم این فضا نبود که بخواهد به بحثهای حاشیهای بپردازد. در دولت نهم همواره بحث کار و تلاش بود. فقط بحث این بود که چه میزان پیشرفت کردیم و با روز گذشته چه تفاوتی ایجاد کردیم. اینکه آقای احمدینژاد دولت نهم، چگونه بود واقعا در دولت نهم این مسائل را ندیدیم.فضای هیئت وزیران هم آن گونه نبود که بشود بحثهای حاشیهای و انحرافی را مطرح کرد.
*آقای بقایی که اصلاً نفوذ (در دولت نهم) نداشت. وی مسئول دفتر آقای مشایی بود و چندان جایگاهی نداشت. آقای مشائی هم چندان نفوذی نداشت. بنده رئیس کمیسیون فرهنگی دولت بودم و آقای مشائی هم عضو این کمیسیون بود. هر زمان که در جلسات شرکت میکرد از او میخواستیم تلاوت قرآن انجام دهد. اما در تصمیمات اینگونه نبود که وی بتواند اعلام نظر کند. در این جلسات مواردی مطرح و در مورد آنها رایگیری میشد. در نهایت تصمیمات براساس آراء انجام میشد.
*اخیراً 43 نفر از وزراء و معاونان رئیسجمهور دولت نهم و دهم طی نامهای نظرمان را اعلام کردیم. ای کاش آقای احمدی نژاد برای ریاست جمهوری کاندیدا نمیشدند؛ هر چند وی یک دلیل آورد، آن هم این بود که مقام معظم رهبری در جلسه درسیشان فرموده بودند که آمدن وی باعث دو قطبی شدن انتخابات میشود و به مصلحت نیست که وی بیاید. آقای احمدینژاد بعداً گفت برای اینکه الان انتخابات دو قطبی شده، بنده وارد انتخابات شدم و آمدم که دو قطبی را بر هم بزنم. به هر حال چون مقام معظم رهبری به نوعی خواسته بودند که وی نیاید. لذا مصلحت نبود که آقای احمدینژاد پا به عرصه انتخابات بگذارد.
*بالاخره اقدامات اخیری که آقای احمدینژاد انجام داد و یا برخی از این نامهنگاریها، واقعاً به صلاحش نیست. انتظار از او خیلی بیشتر از اینها بود. گاهی انسان برای مصالح بالاتر باید سکوت کند. البته نمیخواهم بگویم که باید مماشات کرد. ما به عنوان نماینده مجلس اگر سکوت کنیم به مردم خیانت کردیم. ما باید حتماً به صحنه بیاییم و اشکالات را بگوییم، این وظیفه ماست. ولی این جایگاه با جایگاه کسی که دو دوره رئیسجمهور کشور بود حتی برای آینده ریاست جمهوری برنامه داشته است، بسیار متفاوت است.
*در اینکه قوه قضائیه ما اشکال دارد، شکی نیست، ما هم این را میدانیم. بنده نیز در گذشته در این باره مصاحبه کردم و مطالبی را در اینباره عنوان کردم که باید قضات فاسدی که فعالیت میکنند با نام و نشان معرفی و عزل شوند. اسم این قضات فاسد در رسانهها اعلام شود چون ما انتظار نداریم که یک قاضی، بیعدالتی و ظلم کند اما نکتهای که وجود دارد این است که آیا همه قضات کشور فاسد هستند؟ یعنی ما نباید به گونهای جلوه دهیم که همه قضات کشور فاسداند این مسئله ظلم به دستگاه قضا است. قاضی عادل نیز کم نداریم.
27215