هربار بعد از اینکه آلودگی هوای تهران مرز هشدار را پشت سر می‌گذارد، کنایه‌ها و انتقادها به وضعیت نابه سامان وسایل حمل‌ونقل عمومی شروع می‌شود. اتوبوس‌هایی که سن‌شان از 8 سال بیشتر شده و با خط سیاه پشت سرشان این را نشان می‌دهند و البته تعدادشان بسیار کمتر از نیاز مردم شهر است.
در چند روز اخیر مدیران شهری مانند مدیران پیشین، نظرات مختلفی درباره ورود اتوبوس‌های جدید و راه اندازی تراموا عنوان کرده‌اند که فعلا در حد اظهار نظر باقی مانده و مشخص نیست چه زمان به نتیجه قطعی می‌رسد.
«محمد علیخانی» رئیس کمیسیون عمران و ترافیک شورای شهر تهران اعلام کرد که تهران نیاز به 2 هزار اتوبوس جدید دارد و خرید 200 فیلتر دوده صرفه اقتصادی ندارد:
«برای خرید هر فیلتر دوده 70 میلیون تومان بودجه نیاز است و خرید 200 فیلتر در دستور کار بود، در حالی که می توان با این رقم 20 اتوبوس جدید خرید که در کاهش آلودگی هوا نیز تاثیر بسزایی دارد. لذا من با پیشنهاد نصب فیلتر دوده روی اتوبوس‌ها مخالفت کردم.»
باید گفت که این تصمیم علیخانی بسیار به جا و منطقی‌ست چراکه فیلترهای دوده عمر کوتاهی دارند که حدودا 5 سال است البته به شرط استفاده بنزین با کیفیت، درحالیکه به طور فابریک روی اتوبوس‌های جدید فیلتر دوده نصب شده و از سلامت فنی بیشتری نسبت به اتوبوس‌های قبلی برخوردارند. با این حال باید دید چه زمان تهران شاهد ورود اتوبوس‌های جدید خواهد بود.
از سوی دیگر «محسن هاشمی» رئیس شورای شهر تهران برقی شدن خطوط BRT را به صرفه‌تر از راه اندازی خطوط LRT می‌داند و درباره پیشنهاد ایجاد خطوط تراموا در مسیرهای میدان تجریش تا راه آهن و پایانه های شرق تا غرب تهران که از سوی رئیس اتحادیه قطار شهری مطرح شده است، می‌گوید:
«تراموا یکی از سیستم‌های حمل ونقل عمومی نسبتا سبک است که در دنیا استفاده می‌شود ، اینکه ما این سیستم را کجا استفاده کنیم باید در طرح جامع حمل ونقل شهر تهران، پیش بینی شود.»
هاشمی از راه اندازی خط BRT خیابان انقلاب که موازی با خط 4 مترو تهران است انتقاد می‌کند که به صرفه نبود اما راه اندازی شد. به عقیده هاشمی حالا که هزینه اجرای BRT انجام شده منطقی نیست که تراموا را نیز در همین کریدور که هم مترو وهم BRT دارد اجرایی کنیم، ضمن آنکه برقی کردن سیستم BRT کم هزینه‌تر از راه اندازی خطوط تراموا ست.
با این حال هاشمی بازهم به توسعه مترو اعتقاد دارد چراکه بهترین گزینه برای کاهش آلایندگی هواست:
«مهمترین اولویت در حوزه حمل ونقل ، تکمیل و تجهیز خطوط ساخته شده مترو و بهره برداری کامل از ظرفیت آن است که متاسفانه هنوز به نتیجه نرسیده که درصورت اختصاص منابع امکان افزایش ظرفیت متروی تهران از دومیلیون نفر فعلی به هفت میلیون نفر ظرف سه سال وجود دارد.»
موازی کاری و تصمیمات اشتباه مدیران شهری از مهمترین عواملی هستند که حال و هوای تهران و شهروندانش را بدتر می‌کند. هزینه‌هایی که بدون توجیه و صرفه پروژه‌هایی می‌شوند که صرفا انجام شده باشند اما رضایت مردمی را درپی ندارند و بازهم دلیلی می‌شوند تا خودروهای شخصی تک سرنشین هر روز صبح معابر شهر را پر کنند و در نهایت آسمان تهران را غمگین باقی بگذارند.
