امام-علی-(ع)

با توجه به نام گذاری امسال به سال امیر مومنان بر آن شدیم بحث تـوحـیـد را از منظر امام علی(ع) بررسی کنیم تا عرفان حق را از بـیـان رادمردی مطالعه کنیم که ذات باری را با تمام وجود یافته و صلای (لو کشف الغطإ ماازددت یقینا)1 را با ندای (لم اکن لاعبد ربـا لم اره)2 به هم آمیخته و یک جا به گوش عارفان نواخته است

از مولا علی (ع) گفتن، نوشتن، یاد کردن از سخن نو و با طراوت همیشه است . امام علی (ع) تجلی قرآن است . همان گونه که فرسودگی در قرآن راه ندارد . گفتار از امام علی (ع) نیز کهنه شدنی نیست . او امام همیشه قرون و اعصار است و روشش الهام بخش ما در تمامی ادوار .

میدان نبرد صفین نمایشگاهی از اوج فضیلت، انسانیت، اخلاق در یک سو و اوج رذالت، ناجوانمردی، درنده خویی در سوی دیگر بود . گویا در آغاز خلقت که خالق هستی خبر از خلقت انسانها داده بود و فرشتگان برآشفتند و گفتند: «اتجعل فیها من یفسد فیها و یسفک الدماء; آیا می خواهی کسانی را بیافرینی که ایجاد فساد در زمین کرده و خونریزی نمایند .» (1)

در سلسله مقالات پیشین به زمان، خاستگاه وعوامل پیدایش خوارج اشاره شده بود که در ضمن آن با چگونگی شکل گیری جنگ صفین آشنا شدیم، نبردی که بانیرنگ عمرو عاص در به نیزه زدن قرآن کریم، تفرقه ای میان سپاهیان امام علی (ع) افتاد وباعث پدیدار گشتن گروهی متعصب وجاهل درتاریخ اسلام شد؛ اینک وقت آن رسیده است تا با زمینه های پذیرش حکمیت، داستان لیلة الهریر و فریب ...

این مقاله به چگونگی پیدایش خوارج، معانی لغوی و اصطلاحی این واژه، نقش این گروه در شهادت امیرمؤمنان وشبهات مربوط به آن پرداخته است که درضمن بحث به صورت گذرا به برخی ازعقاید این گروه اشاره می شود. همچنین تلاش شده است، با استفاده از منابع دست اول تاریخی، عاملان شهادت امام علی معرفی شده واین مسئله مورد تجزیه وتحلیل قرارگیرد.

سخن پیرامون درسها و عبرتهای جنگ نهروان بود ، بخشی از این مبحث در مقاله گذشته مطرح شد . در این مقال بیاری خداوند دیگر درسها و عبرتهای این جنگ را پی می گیریم:

از جریانهای مخالف امیرمؤمنان علی (ع) که از قبل پیامبراکرم پیش بینی درگیری آنها را با آن حضرت کرده بود جریان خوارج بود . در مقاله قبل بخشی از ویژگیهای مهم خوارج را آوردیم . در این مقاله به یاری خداوند از نبرد مولی با آنان و درسهای آموزنده سیره حضرت در این رابطه سخن خواهیم گفت .

به یاری خداوند طی سالیان اخیر بر سر سفره زندگی سراسر افتخار مولی علی (ع) نشستیم و گلگشتی در آن زندگی پربار داشتیم.

بیست و پنج سال پس از رحلت رسول اکرم (ص)، امام علی (ع)، روزگارخویش را به ناشناختگی گذراند. زمانی در ایام رسول خدا (ص) ازعلی (ع) چنان یاد می شد که از پیامبر (ص). اما در مدتی کمتر ازیک شبانه روز همه چیز دگرگون شد.

محمدعلی مجاهدی می‌گوید: شاعران بعد از انقلاب به ابعاد کمتر پرداخته‌شده حضرت علی‌ (ع) پرداختند و توانستند رسالت خود را در برابر ایشان ادا کنند.