منظومه-شمسی

اخیراً دانشمندان به تشکیل یخ بر قله المپوس مونس، پی بردند. هر روز لایه ای از یخ به ضخامت یک تار موی انسان بر فراز این کوه می نشیند. میزان این یخ به قدری است که می تواند 60 استخر المپیک را پر کند. این کشف جدید می تواند درک ما از شرایط اقلیمی مریخ را دگرگون سازد.

سیاه چاله ها می‌توانند حتی ستاره‌ هایی با جرم میلیاردها برابر خورشید را هم نابود کنند. اگر یک روز متوجه شویم که یک سیاه چاله سرگردان وارد منظومه شمسی شود، چه اتفاقی در انتظار ما خواهد بود؟

پرتره خانوادگی منظومه شمسی یک موزاییک 60 فریمی است که از یک نقطه دید 32 درجه بالاتر از صفحه دایره البروج ساخته شده است.

منظومه شمسی از ابتدا به شکل دیسکی تخت نبوده و از زمان شکل‌گیری احتمالا به‌طور چشمگیری تغییر کرده است.

خورشید در حال حاضر بسیار فعال است و زمین را با بزرگ‌ترین توفان‌های خورشیدی در 20سال گذشته تهدید می‌کند. این کاری است که با بقیه منظومه شمسی هم انجام می‌دهد.

کشف قند در منظومه شمسی چیز باورنکردنی است؛ این کشف می‌تواند به دانشمندان سرنخ‌های لازم را درباره منشاء مواد خامی بدهد که «حیات» را در سیاره ما ممکن کرده است.

اگر وجود سیاره نهم ثابت شود، چقدر طول می‌کشد تا انسان‌ها کاوشگرهای خود را به این دنیای دوردست بفرستند؟

دانشمندان برای ثبت این عکس‌، از دوربین موسوم به «SHARK-VIS» استفاده کردند که اخیرا روی «تلسکوپ بزرگ دوچشمی»(LBT) واقع در کوه گراهام آریزونا نصب شده است.

برای اولین بار یخ‌های دی‌اکسید کربن و مونوکسید کربن در نقاط دوردست منظومه شمسی ما روی «اجرام فرانپتونی»(TNOs) دیده شده‌اند.

مرز بیرونی منظومه شمسی یا محدوده‌ای که فراتر از قلمرو خورشید قرار دارد، آن‌قدرها که احتمالا فکر می‌کنید، واضح نیست.