طنز

اکبر اکسیر با شوخی به مزایای کرونا اشاره می‌کند و می‌گوید: شاید بعد از مدتی بگویند کرونا بزرگترین شوخی سال بود، یک دوربین مخفی جهانی تا ظرفیت مردم دنیا را با آن بسنجیم.

ابراهیم رها با اشاره به ساخت جوک و شوخی با پدیده‌های مختلف می‌گوید: انگار ما آموخته‌ایم با ساخت جوک و طنز به خودمان روحیه بدهیم.

یک طنزپرداز می‌گوید: آیا اعتراض نکردن به شوخی‌های قومی در سریال «پایتخت» به ظرفیت بالا و هنردوستی مازندرانی‌ها ربط دارد؟ اتفاقا تایید همین نکته به‌نوعی نژادپرستی و توهین محسوب می‌شود، چون سایر اقوام ایرانی را که تاکنون به طنزهای قومیتی اعتراض کرده‌اند بدون جنبه و بی‌هنر معرفی می‌کند.

ویروس کرونا که آمد، تعدادی شروع کردند به ساختن و کلیپ‌های خنده‌دار، نوشتن جوک و یادداشت‌های طنزآمیز. عده دیگری فریاد برآوردند که بس است. این چه کاری است که مدام با درد و رنج‌های مردم شوخی می‌کنید. با همه کس و همه چیز شوخی، با کرونا هم شوخی؟!

نویسندگان و شاعران کودکان و نوجوانان از دلایلی که باعث می‌شود طنز ایرانی کمتر به مذاق بچه‌ها خوش بیاید و از فاصله‌ای که میان کودکان و نوجوانان با نویسندگان آثار طنز افتاده است می‌گویند. در این میان همچنین به بافت جامعه ما که درگیر تشریفات و به همان نسبت از طنز دور است اشاره می‌شود.

اولین کارگاه مجازی طنز درباره کرونا برگزار می‌شود.

مصطفی رحماندوست درحالی از این‌ می‌گوید که خارجی‌ها بیشتر از ما روی طنز کار کرده‌اند، که معتقد است ما ایرانی‌ها در جوک‌سازی خیلی وضع‌مان خوب است، منتها وقتی می‌خواهیم یک موقعیت طنز ایجاد کنیم، دست و پای‌مان می‌لرزد.

مصطفی رحماندوست درحالی از این‌ می‌گوید که خارجی‌ها بیشتر از ما روی طنز کار کرده‌اند، که معتقد است ما ایرانی‌ها در جوک‌سازی خیلی وضع‌مان خوب است، منتها وقتی می‌خواهیم یک موقعیت طنز ایجاد کنیم، دست و پای‌مان می‌لرزد.

ایسنا/بوشهر می گویند وقتی درد و ناراحتی به انتهای خود برسد وصل می شود به بی دردی. شاید برای همین هم شاعر گفته که خنده تلخ من از گریه غم انگیزتر است، کارم از گریه گذشته به آن می خندم... حالا حکایت ما ایرانی هاست با ویروس جدید کرونا!