علم-تفسیر

قبل از پرداختن به نقشی که علی علیه السلام در تفسیر واژه ای قرآن داشته است، لازم است به معنا و مفهوم و اهمیت این دانش بپردازیم.

در بررسی مسائل و موضوعات مربوط به ضوابط قرائت و تلاوت قرآن کریم با دو علم مواجه هستیم: علم قراآت و علم تجوید

همه پدیده های علمی همیشه در حال دگرگونی و حرکت به سوی کمال بوده و خواهد بود، وعلم تفسیر نیز از این قانون مستثنی نیست .

گفتنی است; قرآنی که بلیغ و فصیح و معجزه است، و مشتمل بر دقائق و لطائف و اسرار است . ممکن نیست عامه مردم در فهم و درک معانی آن یکسان باشند; بعضی از مردم بی سواد و بعضی دیگر با سواد و آگاه و گروهی دیگر با سواد، اما غیر آگاه هستند

یکی از آفات بی دقتی و بی احتیاطی در تفسیر، گرفتار شدن به «تفسیر به رای » است که بسیار خطرناک است .

اگر ارزش هر علمی را وابسته به موضوع آن بدانیم، به یقین علم تفسیر که موضوع آن کلام خداست، از ارزشمندترین علوم است .

به عبارت دیگر: «تفسیر کردن » یعنی تفصیل چیزی را بیان کردن. تفسیر قرآن کریم همان بیان کلام خداست با بکار بردن مفهومات کلمات و عبارتهای موجود در قرآن.