مرگ-عادی

افرادی که در اثر تصادف می میرند زمانی است که در جاده در حال حرکت هستند در یک لحظه می میرند و در همان لحظه می بینند که وارد محیط دیگری شده اند . زمان کوتاهی می گذرد تا بفهمند که وارد برزخ شده اند.

در قرآن، گاهى خداوند کارهایى را به خودش نسبت مى ‌دهد و گاهى همان کار را به دیگرى، مثلاً در مورد گرفتنِ جان انسان، یک جا مى ‌فرماید: «اللّه یتوفّى الانفس» (سوره زمر، آیه 42) خدا، جان مردم را مى ‌گیرد

افرادی که در اثر تصادف می میرند زمانی است که در جاده در حال حرکت هستند در یک لحظه می میرند و در همان لحظه می بینند که وارد محیط دیگری شده اند . زمان کوتاهی می گذرد تا بفهمند که وارد برزخ شده اند.

در قرآن، گاهى خداوند کارهایى را به خودش نسبت مى ‌دهد و گاهى همان کار را به دیگرى، مثلاً در مورد گرفتنِ جان انسان، یک جا مى ‌فرماید: «اللّه یتوفّى الانفس» (سوره زمر، آیه 42) خدا، جان مردم را مى ‌گیرد

افرادی که در اثر تصادف می میرند زمانی است که در جاده در حال حرکت هستند در یک لحظه می میرند و در همان لحظه می بینند که وارد محیط دیگری شده اند . زمان کوتاهی می گذرد تا بفهمند که وارد برزخ شده اند.

حضرت علی علیه السلام در خطبه 91 نهج البلاغه می فرمایند: مدت عمر هر کس را بیافرید و مقدر و معین کرد، پس آن را طولانی و کوتاه و مقدم و مو خر قرار داد

در قرآن، گاهى خداوند کارهایى را به خودش نسبت مى ‌دهد و گاهى همان کار را به دیگرى، مثلاً در مورد گرفتنِ جان انسان، یک جا مى ‌فرماید: «اللّه یتوفّى الانفس» (سوره زمر، آیه 42) خدا، جان مردم را مى ‌گیرد

حضرت علی علیه السلام در خطبه 91 نهج البلاغه می فرمایند: مدت عمر هر کس را بیافرید و مقدر و معین کرد، پس آن را طولانی و کوتاه و مقدم و مو خر قرار داد

در قرآن، گاهى خداوند کارهایى را به خودش نسبت مى ‌دهد و گاهى همان کار را به دیگرى، مثلاً در مورد گرفتنِ جان انسان، یک جا مى ‌فرماید: «اللّه یتوفّى الانفس» (سوره زمر، آیه 42) خدا، جان مردم را مى ‌گیرد

حضرت علی علیه السلام در خطبه 91 نهج البلاغه می فرمایند: مدت عمر هر کس را بیافرید و مقدر و معین کرد، پس آن را طولانی و کوتاه و مقدم و مو خر قرار داد