کهکشان-راه-شیری

این سیاره نخستین‌بار در سال 2009 در داده‌های مأموریت تلسکوپ فضایی کپلر ناسا کشف شد. اما اکنون پس از حدود 11 سال، ماهواره تس (شکارچی جدید سیارات فراخورشید) وجود این سیاره در اطراف سه ستاره را تایید کرد.

مستندات و شواهد گردآوری شده از سوی کاوشگر «نیو هورایزنز» (افق‌های تازه) نشان می‌دهد که فضا و آسمان خاموش‌تر و تیره‌تر از تصورات و برداشت‌های رایج است.

نزدیک به 3 میلیارد سال پیش، کهکشان کوتوله‌ای در مرکز کهکشان راه شیری فرو رفت و توسط نیرو‌های گرانشیِ برخورد از هم پاشید. اخترفیزیکدانان به تازگی اعلام کرده‌اند که این ادغام مجموعه‌ای از ساختار‌های پوسته مانند از ستاره‌ها را در مجاورت صورت فلکی سنبله ایجاد کرده است

دانشمندان اروپایی توانسته‌اند به کمک تلسکوپ فضایی گایا، دقیق‌ترین و پرجزئیات‌ترین نقشه از کهکشان راه‌شیری را تهیه کنند

فاصلۀ زمین با سیاهچاله مرکزی کهکشان راه شیری حدود 25800 سال نوری است، این محاسبۀ جدید حدود 1900 سال نوری نزدیک‌تر از برآورد قبلی است

این بدان معنی نیست که زمین در حال نزدیک شدن به کمان‌ای و فرو رفتن در آن است بلکه این یافته‌ها تنها نتیجه یک مدل دقیق‌تر از کهکشان راه شیری است که بر اساس داده‌های جدید به دست امده است.

دانشمندان موفق به کشف یک “کهکشان فسیلی” مخفی شده در اعماق کهکشان راه شیری شدند. کشف این کهکشان که مدت‌ها پیش مرده می‌تواند درک ما را از تاریخچه و پیشینه کهکشان راه شیری را دچار تحول کند.

این کشف قطعا این ایده طلسم شده را می‌شکند که کهکشان ما در یک جور حالت تعادل به سر می‌برد. در واقع برخورد اخیر ابر ماژلانی بزرگ سبب اختلال و آشفتگی شدیدی در کهکشان راه شیری شده است.

این انفجار علاوه بر این که نخستین فوران رادیویی سریع در کهکشان راه شیری است، نخستین انفجاری به شمار می‌رود که به یک مگنتار مرتبط است و همچنین اولین انفجار رادیویی سریع است که امواج دیگری غیر از امواج رادیویی ساطع می‌کند.

بر اساس آخرین یافته‌های تلسکوپ فضایی کپلر و سفینه گایا تا 300 میلیون سیاره قابل‌سکونت فقط در کهکشان راه شیری وجود دارد