
به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) آیتاللهالعظمی سبحانی امروز 14 تیر در درس تفسیر سوره زمر در مدرسه حجتیه قم گفت: خداوند در آیه پنجم سوره زمر نشانههای اعجابآور و بسیار راهگشایی را بیان میکند.
وی افزود: در این آیه «خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ یُکَوِّرُ اللَّیْلَ عَلَى النَّهَارِ وَیُکَوِّرُ النَّهَارَ عَلَى اللَّیْلِ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ کُلٌّ یَجْرِی لِأَجَلٍ مُسَمًّى أَلَا هُوَ الْعَزِیزُ الْغَفَّارُ»؛ خداوند به چند مسئله مهم اشاره میکند. این مرجع تقلید تصریح کرد: مشکل اصلی مشرکان با مسئله وحدت اله است که آنها را به شدت رنجور میساخت و هرگاه مسلمانی لااله اله الله میگفت آنهارا دل پریش میکرد، چون آنها به وحدت خداوند معتقد نبودند.
وی گفت: در اینجا معلوم میشود که وهابیون کوچکترین سواد قرآنی ندارند، زیرا در اینجا و در یک آیه دیگر خداوند بیان میدارد که یکی از مهمترین نشانههای مشرکان این بود که از کلمه «لا اله الاالله» ناراحت میشوند که در اینجا هیچ مسلمانی را پیدا نمیکنیم که چنین خصوصیتی داشته باشد.
سبحانی خاطرنشان کرد: در این آیه خداوند به یک معجزه علمی قرآن اشاره میکند که بیان علمی کرویت زمین است؛ در این آیه خداوند بیان میدارد که روز و شب همدیگر را میپیچند؛ تعابیر مشابه ویژه روز و شب در قرآن شامل یولج و یغشی است که هر سه این کلمات در بردارنده همین اعجاز علمی است.
وی گفت: خداوند بیان میدارد که روز و شب در واقع حاصل از گردش و پیچیدن زمین گرد یک شی نورانی است؛ مثل توپی که در یک فضای تاریک روبروی یک چراغ بگذارید و او را بپیچانید که در حین چرخیدن یک طرف روشن و طرف دیگر تاریک خواهد بود.
آیتالله سبحانی عنوان کرد: در یولج و یغشی نیز دو مفهوم وارد شدن و پوشاندن برای روز و شب وارد شده است که به اضافه کلمه بعدی یعنی سخرالشمس و القمر کاملا مفهوم کرویت زمین از نظر علمی ثابت میشود؛ زیرا خداوند بیان کرده است که خورشید و ماه مسخر زمین و انسان شده است.
این مفسر قرآن افزود: درست است که شاید در نظر اول کسی بگوید که به نظر میرسد که خورشید در حرکت است و زمین ثابت که دیگر جایی برای تسخیر خورشید نیست ولی حقیقت این است که خداوند بیان میکند که خورشید روی یک مدار ثابت ایستاده و به زمین در حال گردش نورانیت میدهد.
وی با اشاره به اینکه چرا خداوند به صراحت کرویت زمین را اعلام نکرده است تاکید کرد: قرآن چون کتاب هدایت است مسایل علمی را فرع بر این موضوع مورد توجه قرار داده است و به هیچ وجه نخواسته مانند کتاب فیزیک و شیمی و غیره عمل کند.
این مرجع تقلید عنوان کرد: بخش پایانی این آیه با دو صفت عزیز و غفار پایان مییابد که در اینجا بیانگر قدرت لایزال الهی است که خداوند خود را عزیز و در عین حال غفار یا بخشنده عنوان کرده است؛ دقیقا برعکس انسانها که تا وقتی که قدرت مییابند به یکدیگر رحم نمیکنند، خداوند عزیزی است که بندگان خود را همیشه مورد لطف قرار میدهد.