کاشت لنز دائمی چشم به کمک تکنیک های پیشرفته صورت می گیرد و یک راه جایگزین برای عمل لیزر رفرکتی محسوب می شود اما ممکن است با عوارضی همراه باشد. در این مطلب عوارض لنز دائمی چشم را مرور می کنیم.
آشنایی با عوارض لنز دائمی چشم
کاشت لنز دائمی چشم یک شیوه جراحی پیچیده می باشد که به کمک تکنیک های پیشرفته، لنزهای دائمی در چشم کاشت می شود. این فرایند برای افرادی که با مشکلات جدی بینایی روبرو هستند ارائه می شود.
کاشت لنز دائمی روش جایگزین برای عمل لیزری رفرکتی بوده که در مواردی می تواند برتری داشته باشد. در این روش لنز مصنوعی داخل چشم قرار گرفته تا نور به طور درست منعکس و روی شبکیه تمرکز یابد.
برخی لنزها قادر هستند فوکوس را هم تغییر دهند که به آن چندین فوکوس گفته می شود. استفاده از لنز دائمی به فرد کمک می کند بدون استفاده از عینک یا لنز تماسی بهتر ببیند. با این حال ممکن است مشابه هر جراحی دیگری با عوارضی هم همراه باشد.
در این مطلب به مرور عوارض لنز دائمی چشم می پردازیم. همچنین پیشنهاد می شود در صورت تمایل برای آشنایی با شرایط کاشت لنز دائمی و نگهداری از لنز چشم از این مقالات هم بازدید نمایید.
بروز آب مروارید
لنز دائمی داخل چشم کاشت می شود تا بینایی بهبود باید. لنزها غالبا از مواد انعطاف پذیر درست شده و برای سازگری با چشم به بافت چشمی آسیب نمی زنند. این روش برای افرادی که از عینک یا لنز تماسی خسته شده اند و می خواهند بهبود بینایی دائمی را تجربه کنند مفید است.
با این حال ممکن است در برخی افراد لنز دائمی سبب بروز آب مروارید یا گلوکوم شود. این عارضه به ندرت بعد از کاشت لنز دائمی رخ می دهد. ممکن است بعد از این جراحی فشار داخلی چشم افزایش یافته و به عصب بینایی صدمه زده و بینایی به تدریج کم شود.
گلوکوم اولیه می تواند در عواملی مثل عوارض جراحی، التهاب، تغییر در جریان رطوبت چشم یا تنظیم نادرست فشار داخلی چشم بروز یابد. درد چشم، قرمزی، کاهش دید و تغییر دید در شب را ممکن است فرد تجربه کند. از این رو حتما باید به پزشک مراجعه شود.
به منظور جلوگیری از آب مروارید قبل از جراحی کاشت لنز دائمی همه بررسی های لازم صورت گیرد اطمینان یابید که فشار داخلی چشم به حد مناسب کاهش پیدا کرده است. ضمنا بعد از جراحی رعایت مراقبت های مناسب و استفاده از قطره های چشمی ضد عفونی خطر ابتلا به آب مروارید را می کاهد.
از دست دادن بینایی
از دست دادن بینایی می تواند به علت مجموعه ای عوارض از جمله بیماری های مرتبط با سن، انواع کوری و … رخ دهد. برای افراد مبتلا به این مشکلات و افرادی که بینایی شان با عینک یا لنز تماسی بهبود نمی یابد کاشت لنز دائمی توصیه می شود.
در این روی یک لنز مصنوعی داخل چشم کاشت شده تا به جای عدسی طبیعی عمل نماید. لنز دائمی معمولا توسط جراحی، جایگزین عدسی قابل حذف شده و به تمرکز نور بر شبکیه کمک خواهد کرد.
با این وجود مثل هر روش جراحی دیگری، کاشت لنز دائمی ممکن با عوارضی نظیر از دست دادن بینایی در اثر عفونت، التهاب، تجمع ریزموج ها داخل لنز و مشکلات جراحی همراه شود.
جدا شدن شبکیه از محل اصلی خود
ممکن است با کاشت لنز دائمی شبکیه از محل اصلی خود جدا شود. شبکیه یک لایه حساس نوری درون چشم می باشد که با جدا شدن از محل خود سبب کاهش یا از دست دادن بینایی گردد. علت اصلی نیز ایجاد تغییرات در فشار داخلی چشم و نقص در متصل شدن لنز به بافت چشم بعد از کاشت لنز می باشد.
از علائم جدا شدن شبکیه می توان به کاهش بینایی، دید ضعیف، مشاهده روشنایی های خمیده و شفاف ناشی از تمرکز نور روی شبکیه متضرر و در مواردی احساس سایه یا پرده های تاریک در دید است.
به منظور جلوگیری از این عارضه، اهمیت دارد که کاشت لنز دائمی توسط یک جراح ماهر صورت گیرد.
تاری دید
کاشت لنز دائمی ممکن است با عارضه تاری دید همراه شود. در این شرایط، بینایی کم و تار می شود و احساس دید مبهمی به وجود می آید. علت تاری نیز می تواند شامل التهاب، عفونت چشم، ترشحات چشمی غیر طبیعی، نوسان فشار داخلی چشم یا نقص در تمرکز نور روی شبکیه چشم باشد.
استفاده نادرست از لنزهای تماسی، عدم رعایت بهداشت صحیح قبل و بعد جراحی، عفونت یا استفاده از لنزهای نامناسب ریسک تاری دید را بیشتر می کند. به منظور جلوگیری از این عارضه لازم است بعد از کاشت لنز دائمی، بهداشت مناسبی صورت گیرد.
استفاده از لنزهای تماسی معتبر و مطابق توصیه پزشک، استفاده از قطره های چشمی ضدعفونی بعد از جراحی، رعایت بهداشت دست و پرهیز از لمس چشم با دست آلوده اقداماتی است که می تواند خطر تاری دید را بکاهد
در صورت ایجاد تاری دید، پزشک ممکن است تشخیص دقیق تری بگذارد و درمان مورد نیاز را تعیین نماید. در مواردی، تجویز قطره های چشمی ضدالتهاب یا ضدعفونی، تغییر در روش تجویز لنز یا تنظیمات لنز دائمی ممکن است ضروری باشد تا تاری دید بهبود پیدا کند.
عفونت چشم
عفونت چشم از دیگر عارضه های کاشت لنز دائمی به شمار می رود. عفونت می تواند به دلیل ورود آلودگی و میکروب ها به داخل چشم پس از جراحی ایجاد شود. عدم رعایت بهداشت مناسب، عفونت در حین جراحی، ضعف سیستم ایمنی بدن فرد یا استفاده از لنز نامناسب خطر بروز عفونت چشمی را تشدید می کند.
علائم عفونت چشم شامل درد، تورم، قرمزی، خارش، قرار گرفتن چشم در حالت بسته، ریزش اشک، حساسیت به نور، دید کم و ترشحات غیر طبیعی چشم می باشد. در صورت مشاهده هر یک از این علائم حتما به چشم پزشک مراجعه شود.
