همیشه مفید و سودمند بودن یک ماده غذایى قرین با خوشمزه بودن آن نیست. از میان تره بار، خوردن کاهو تقریبا براى بیشتر مردم خوشمزه تر است اما گاه برخى از سبزى ها مانند کنگر، ریواس، کلم و ... به مذاق بسیارى خوش نمى آید و از آن جمله اسفناج ( در لفظ نیاکان ما: اسفاناج و معادل انگلیسى آن (اسپنیاج) بد شانس اما بسیار سودمند و پرفایده.
اسفناج از جایى نیامده است
این سبزى، گیاه بومى ایران است و تقریبا از قرن نخست میلادى، به طور طبیعى آن را به دیگر مردمان جهان هدیه کردیم.
در مجموع هیچ فرقى نمى کند که شما اسفناج محصول پاییزه را مصرف کنید و یا بهاره آن را اما متخصصان به خوردن پاییزه آن که اتفاقا این نوع کاشت در کشورمان بیشتر مرسوم است اصرار دارند.
اسفناج چه دارد؟ این سبزى از نظر حکیم هزار سال پیش کشورمان، کمى سرد و تر است و اکنون برخى بر این باورند که متعادل است. به عبارتى نه سرد است و نه گرم و بدین ترتیب بحث سرد مزاج بودن و گرم مزاج بودن در خوردن این گیاه تقریبا منتفى است و این نخستین خاصیت این سبزى است. اسفناج به داشتن آهن فراوان مشهور است و به کسانى که مى خواهند وزن اضافه را کم کنند توصیه مى شود. این گیاه، کلسترول خون را پایین مى آورد و از ابتلا به سرطان جلوگیرى مى کند. اسفناج دافع تشنگى و عطش است و اصولا بدن را قلیایى مى کند. بهترین دارو براى کسانى است که مبتلا به کم خونى هستند. اسفناج به دلیل دارا بودن کلروفیل عضلات روده را تخریب کرده و بدین ترتیب با مزاج سازگارتر است و مانند جارو روده بزرگ را تمیز مى کند.
غذاهاى اسفناجى: عمومى ترین شکل خوردن اسفناج بدین قرار است: خورش آلو اسفناج، ماست و اسفناج(بورانى)، آش اسفناج، سالاد اسفناج، املت اسفناج.
موارد پخت اسفناج به عنوان دارو: اگر آش اسفناج را با آبلیمو و سماق و یا آبغوره بخورید، سردردهاى ناشى از اختلال کیسه صفرا را برطرف مى کند. چنان چه سرفه هاى خشک دارید، برگ اسفناج را با جو پوست کنده و روغن بادام بپزید و بخورید. به هنگام اختلال در دستگاه گوارش، خوردن آش اسفناج به همراه گشنیز توصیه طبیب خانگى است.
نکته: اسفناج به علت داشتن اگزالات براى بیماران مبتلا به ورم مفاصل و سنگ هاى کلیه و مثانه به هیچ روى مناسب نیست.
