غذا نخوردن، سلاحی برای انتقام کودک از مادر

بد غذا بودن کودک، برای والدین او رنج بسیار بزرگی به حساب می آید. پدر و مادرها بسیار مشتاق هستند که بدانند چرا فرزندشان غذا را نمی خورد، پرت می کند یا لجبازی می کند. گاهی دامنه عجز و ناتوانی والدین به جایی می رسد که فکر مراجعه به پزشک تغذیه می افتند. اما شاید ناسازگاری کودک هنگام خوردن غذا، دلایل پیش پا افتاده تری داشته باشد، این طور نیست؟

زمانی برای انتقام از والدین
 

در نخستین مرحله، بی اعتنایی کودک نسبت به خوردن غذا می تواند جنبه انتقامی داشته باشد. کودک به خوبی می داند که والدین او هنگام غذا دادن به وی نهایت توجه را صرف این موضوع می کنند. او به خوبی می داند که مسأله تغذیه اش چقدر برای پدر و مادر مهم است و به این ترتیب در اوج زیرکی می کوشد تا صحنه غذا خوردن را تبدیل به یک هشدار برای بزرگ ترهایش کند و به آنها بفهماند که او نیازهای دیگری هم دارد. این شرایط بیشتر برای مادران شاغل به وجود می آید، چرا که طبیعتاً آنها زمان کمتری را صرف کودک خود می کنند.
در این گونه موارد ضرورت دارد که مادران و پدران با انتخاب مراقب خوب برای کودک یا یک مهد مناسب، دنیای تنهایی او را پر کنند، چرا که در غیر این صورت احتمال دارد که کج خلقی های او ادامه پیدا کند. با این حال باید توجه کرد که هیچ چیز جای توجه و حضور فیزیکی خود مادر را نمی گیرد. درست به دلیل عمق و اهمیت همین دلبستگی میان کودک و مادر است که همیشه توصیه می شود مادران بلافاصله بعد از زایمان، کودک را در آغوش بگیرند.

کودک خود را بهتر تغذیه کنید
 

هنگام غذا دادن به کودک بهتر است این نکات را هم مد نظر قرار دهید:
ـ تنوع رنگ آمیزی در غذا، کودک را برای خوردن پر اشتهاتر می کند. هویچ پخته یا سبزی های رنگارنگ می تواند جلوه زیباتری به غذای کودک بدهد.
ـ وقت معینی را برای غذا دادن به کودک انتخاب کنید تا اشتهای او در همین زمان، هر روز تحریک شود.
ـ بشقاب او را نزدیکش تا اذیت نشود.
ـ اگر نسبت به غذایی ابراز بی میلی کرد، به سلیقه اش احترام گذاشته و غذای دیگری به وی بخورانید، اما چند روز بعد دوباره همان غذای پس زده شده را امتحان کنید.
ـ سعی کنید وسایل غذاخوری کودک از جنس نشکن باشد.
ـ محیط اطراف هنگام غذا دادن به کودک باید ساکت باشد، چرا که کوچک ترین صدایی می تواند توجه او را از غذا خوردن منحرف کند.
ـ سعی کنید با اصرار بیش از حد و خشونت آمیز برای غلبه بر بی میلی واقعی کودک در مورد غذا خوردن، این زمان را برای او خسته کننده نکنید.
ـ تنوع غذایی را در روزهای مختلف رعایت کنید تا کودک از تکرار یک غذا آزرده خاطر نشود.
ـ همیشه به ناسازگاری های کودک یک نوع واکنش مشخص نشان بدهید. وقتی غذا را پرت کرد، یک روز نخندید و روز دیگر خشمگین نشوید. سعی کنید با عکس العملی یکسان به وی بفهمانید که کار جالبی نمی کند.
ـ یک قاشق کوچک هم به کودک بدهید تا حس استقلال او را تقویت کنید.
منبع: نشریه راه موفقیت، شماره 18