پرویز پرستویی بیشک یکی از بهترین بازیگران و سرمایههای سینمای ایران است. نقشآفرینیهایی جاودان دارد و این ماحصل استعداد و البته کوشش فراوان خودش بود. او در کارگاهی در رابطه با بازیگریاش و راهی که طی کرده، حرفهای جالبی زد. در ادامه با بنیتا همراه باشید.
پرویز پرستویی از جمله بازیگرانی است که حضورش در هرجا که باشد، مایهی خوشحالی است. او چند روز پیش نیز در مراسم رونمایی از آلبوم طریق عشق محمدرضا شجریان سخنانی ایراد کرد و از تأثیر شجریان بر فرهنگ و هنر ایران گفت. مطلب مربوط به این خبر را میتوانید در بنیتا بخوانید.
پرستویی دیروز 7 مهرماه، در یک کارگاه آموزشی سینما شرکت کرد. این کارگاه به میزبانی جشنوارهی فیلم مقاومت و به منظور انتقال تجربه به سینماگران جوان برگزار شد.
پرستویی در ابتدای سخنانش از حس قلبیاش به نقشهایش در فیلمهای دفاع مقدس گفت . افزود: «من 40 سال است در سینما حضور دارم و یک سری فیلمهایی که بازی کردم، درباره دفاع مقدس بوده است. از همان فیلم «دیار عاشقان» که در دل جنگ و در دهه 60 ساخته شد و جرات نمیکردیم برای اجرای صحنه شهادت من پنج سیسی خون بگیریم تا حالا، این آثار نگاه من را به جهان عوض کرده است.»
وی سپس به فیلم مشهورش «آژانس شیشهای» پرداخت و گفت: «اگر من آژانس شیشهای را نفهمیده باشم و درک نکنم، هیچوقت نمیتوانم خوب بازی کنم. البته من بازیگری را شغل نمیدانم. زیرا اگر قرار بر دیده شدنم باشد، تاکنون دیده شدهام. من در بازیگری میخواهم خودم را پیدا کنم. میخواهم خوب زندگی و نگاه کنم. بنابراین اگر نقشی را نفهمم شاید بتوانم آن را خوب بازی کنم، اما درک نقش چیزی دیگری است. حبیب رضایی در آژانس شیشهای شاهد بود که یک روز از کار طرف چپ بدنم لمس شد و شاید آقای حاتمی کیا این ماجرا را تا حالا ندانند.»
او گریزی هم به آخرین فیلمش «بادیگارد» زد و افزود: «به نظرم جای خالی حیدر ذبیحی همیشه در سینما حس میشد و احساس میکردم با یک نقش اگرچه نمیتوان دنیا را عوض کرد، اما کافی است این فرد را به درستی به تصویر بکشیم و امیدوارم حیدر ذبیحی را شرمنده نکرده باشیم.»
بازیگر فیلم آژانس شیشهای از تأثیری که بازی در فیلمهای دفاع مقدس بر زندگی و شخصیاش داشت، سخن گفت. او معتقد است که این فیلمها در رفتار و اخلاقش تأثیر بسیار داشته است. وی بودن خود در اینجا را مدیون فداکاریهای انسانهای بسیاری در 8 سال جنگ دانست.
پرستویی سپس به بخش حرفهای و فنی کار خود و چگونگی روبرو شدن با نقش و ایفای آن به بهترین شکل پرداخت. او اظهار داشت: «بازیگری رنجی دارد که در کتاب نمیتوان جستوجویش کرد. کتابها برای شناخت تکنیک خوباند اما بازیگری با احساس و جان و روح آدمی طرف است. بازیگر موظف به دیدن است و باید فایلهای زیادی در ذهن داشته باشد؛ کاری که تمام وقت است، زیرا به تعداد آدمها نقش برای بازیگر وجود دارد. من رمز موفقیت بازیام را این میدانم که مثل دانشآموزان خوب در طول سال درس میخوانم نه شب امتحان.»
این بازیگر سینما در مورد جشنوارهی مقاومت معتقد است که برگزاری چنین جشنوارهای از نظر اشاعهی فرهنگ مقاومت و دعوت از ملل مختلف برای ترویج این فرهنگ، ضروری است.
پرستویی در پایان سخنانش به وضعیت جانبازان و لزوم رسیدگی به آنان اظهار داشت: «امیدوارم در کنار جشنواره فیلم مقاومت به عنوان جشنوارهای مؤثر و تأثیرگذار، مسئولان به وضعیت جانبازان هم توجه کنند. اما سؤال من این است که مسئول قبلی بنیاد شهید الان کجاست؟! من که شنیدهام اختلاس کرده است! چرا جانباز ما هزینه درمان و اجازه خانهاش را ندارد بدهد؟! یادمان نرود تاول برخی از این عزیزان اندازه خرماست؟! دنبال تیترها و حرفهای زیبا نباشیم که برای رسانهها خوراک پیدا کنیم. ما مملکت فقیری نیستیم که نتوانیم هزینههای زندگی جانبازان را تأمین کنیم. ما مشقت جانبازان را هر روز در این کشور میبینیم و خوب است در کنار نمایش ارزشها به جانبازان نیز توجه کنیم. ارزشها زمانی زیبا خواهند بود که هیچ جانبازی در تأمین معاش زندگیاش محتاج نباشد.»