در ادامه مقاله در خدمت شما هستیم، همانطور که به یاد دارید گفتیم که این مطلب شما را با بیماری ای-فیب، عوارض، علائم و روش درمان آن آگاه می‌سازد و به شما خطرات جدی نگرفتن این بیماری را گوش‌زد می‌کند. فیبریلاسیون دهلیزی شایعترین آریتمی که نیاز به درمان دارد،در حدود 5 درصد از مردم بیش از سن 65 سالگی رخ میدهدهمانطور که می‌دانیم فیبریلاسیون دهلیزی ناشی از کانون‌های متعدد پراسیستولیک دهلیزی است که با سرعت زیاد فعالیت می‌کنند و همگی با سرعت و در یک زمان تپش سازی می‌کنند. با بنیتا همراه باشید.
5 - تست نوار قلب
یکی از راه‌های تشخیص بیماری ای-فیب، آزمایش نوار قلب (ECG) است. در این آزمایش، دستگاهی فعالیت‌های الکتریکی قلب شما را روی یک نمودار ثبت می‌کند. دکتر متخصص با دیدن این نمودار، می‌تواند تشخیص دهد که قلب به صورت طبیعی کار می‌کند یا اینکه دچارمشکلی است. این آزمایش به دو صورت انجام می‌گیرد. شما می‌توانید در مطب دکتر نوار قلب خود را بگیرید و یا دستگاه مخصوصی را برای مدتی به گردن خود آویزان کنید تا این دستگاه برای مدتی طولانی‌تر، قلب شما را زیر نظر بگیرد و نمودار نوسانات الکتریکی قلب شما را، دقیق‌تر رسم کند. این دستگاه هولتر نام دارد و مدت استفاده از آن با توجه به نیاز بیمار بین 24 تا 48 ساعت تعیین می‌شود. بعد از این آزمایش، ممکن است مجبور به دادن آزمایش‌های دیگری مثل اکو کاردیو گرافی و یا سونوگرافی نیز باشید تا دکتر شما، بتواند تشخیص دقیق‌تری داشته باشد. این آزمایش‌ها می‌توانند علائم نارسایی قلبی را نشان دهند. اگر می‌خواهید وضعیت قلب خود را در فشار زیاد بررسی کنید بهتر است به همراه آزمایش‌های بالا، یک تست استرس هم بدهید.
6. این بیماری چقدر طول می‌کشد؟ کاردیو ورژن چیست؟ چه داروهایی باید مصرف کنیم؟
مدت زمان ای-فیب، بستگی به شرایط بیمار دارد. تپش قلبِ نامنظم شما ممکن است در چند ثانیه تمام شود و یا اینکه تا هفته‌ها به طول بینجامد. اگر بیماری‌هایی مانند اختلال تیروییدی، ذات‌الریه و یا هر بیماریِ درمان‌پذیر دیگری موجب بروز ای-فیب شده باشند، با بهبود آن‌ها، معمولا ای-فیب هم بهبود پیدا می‌کند. اما در موارد دیگر، ضربان قلب به حالت عادی بر نمی‌گردد.
البته باز هم تاکید می‌کنیم که بهبود این بیماری، به شرایط بیمار بستگی دارد. در بعضی افراد می‌توان ای-فیب را با شُک الکتریکی و یا دارو، درمان کرد. البته باید در نظر داشت که داشتن ضربان نامنظم برای مدتی بیش از 48 ساعت، خطر سکته‌ی مغزی را افزایش می‌دهد و در این موارد، شما باید سعی کنید تا زمانی که دکتر کاردیو ورژن شما را شروع می‌کند، خون خود را رقیق نگه دارید. (کاردیو ورژن، شوک الکتریکی است که برای بر طرف کردن آریتمی قلبی به بیمار وارد می‌شود)
در بعضی از افراد، دارو برای درمان ای-فیب کفایت می‌کند. داروهای کنترل ضربان قلب کمک می کنند که ضربان قلب حالتی پایدار و منظم پیدا کند همچنین داروهای تپش قلب، از تپش‌های نامنظم و شدید جلوگیری می‌کند. بعضی از دارو‌ها مثل آسپرین یا داروهای ضد انعقاد، به رقیق شدن خون کمک می‌کنند. البته در نظر داشته باشید که در صورت مشاهده‌ی هرکدام از علائم ای-فیب، سریعا به پزشک مراجعه کنید و از داروهایی که او برای شما تجویز می‌کند استفاده کنید.
7 - عمل آبلیشن، جراحی قلب باز و تنظیم ضربان قلب توسط باتری قلبی، سه عمل جراحی مخصوص بیماران ای-فیبی
اگرچه در پروسه آبلیشن، قلبِ بیمار باز نمی‌شود اما این عمل خطرات مخصوص به خودش را دارد و برای افرادی مناسب است که بیماریشان پیشرفت زیادی کرده و دارو دیگر کارساز نیست. در این عمل، دکتر یک کاوشگر کوچک را از راه رگ خونی به قلب می‌رساند که دارای انرژی رادیویی، لیزر و یا توانایی ایجاد سرمای شدید است. این کاوشگر با تاباندن لیزر به بافت قلب، مشکل التریکی قلب را برطرف می‌کند.
راه دوم، عمل جراحی قلب باز است. در حالت معمول، دکتر خراش‌های ریزی را روی قلب ایجاد می‌کند تا بافت اسکار به وجود آید. این اسکار‌ها نمی‌توانند سیگنال‌های الکتریکی را از خود عبور دهند که این باعث بهبود ای-فیب می‌شود. این عمل، با بازکردن قفسه‌ی سینه انجام می‌شود اما در جهان، مراکز جراحی وجود دارند که این عمل را به روش دیگری انجام می‌دهند که در نتیجه قسمت کمتری از قفسه‌ی سینه باز می‌شود و استرس کمتری به بدن بیمار وارد می‌شود.
راه سوم استفاده از باتری‌های قلبی است. این باتری‌های کوچک، با فرستادن سیگنال‌های الکتریکی، ضربان قلب بیمار را کنترل می‌کنند و باعث جلوگیری از عوارض ای-فیب، مثل تنگی نفس می‌شوند. در بعضی از موارد ممکن است بیمار، بعد از عمل آبلیشن به باتری قلبی هم احتیاج پیدا کند البته این موضوع به بافت قلب او بستگی دارد. کار گذاشتن باتری قلبی، یک جراحی جزئی است و معمولا کم‌تر از یک ساعت زمان می‌برد.
و در نهایت...
8 - زندگی با بیماری ای-فیب و جلوگیری از عوارض آن
بعد از اینکه این بیماری تشخیص داده شد و درمان آن (چه درمان دارویی و یا عمل جراحی) تجویز شد، شخص مبتلا به ای-فیب می‌تواند به زندگی معمولی خودش ادامه دهد اما در بعضی از موارد، افراد باید با عوارض این بیماری مثل ضعف و تنگی نفس یا غش، کنار بیایند و یاد بگیرند که چگونه این عوارض را مدیریت کنند.
اگر مبتلا به ای-فیب هستید باید بدانید که بهبود این بیماری کاملا وابسته به سبک زندگی شماست. شما باید تمام مدت از قلب خود مراقبت کنید؛ البته این مراقبت، برای کسانی که احتمال ابتلا به ای-فیب دارند هم واجب و ضروری است. از رژیم‌های مغذی استفاده کنید و دقت داشته باشید که حتما ماهی را در برنامه‌ی غذایی خود قرار دهید. مرتب ورزش کنید تا فشار خونتان کنترل شود و خواهشا سیگار نکشید. حتی دود سیگار دیگران هم برای شما مضر است.
شما باید کاملا از وضعیت قلب خود آگاه باشید زیرا ممکن است که علائم ای-فیب را احساس نکنید ولی با این حال، قلبی مریض داشته باشید. پس برای پیشگیری از ضربان قلب نامنظم، انجمن ملی سکته‌ی مغزی به شما پیشنهاد می‌کند که ضربان قلب خود را به صورت ماهانه یک بار چک کنید. اگر سن شما بیش‌تر از 40 سال است و فاکتور‌های بروز سکته در شما مشاهده می‌شود، لطفا آن را جدی بگیرید و به دنبال درمان آن بروید.
برای شما سلامتی را در زندگی آرزو می‌کنیم.
قسمت قبل این داستان "آیا می دانید بیماری شایع ای-فیب چیست؟ [قسمت اول]" بوده است.
