«عادات سمّی» روابط کدام‌ها هستند؟

1. بحث کردن در حضور کودکان

هیچ کودکی از شنیدن صدای فریاد پدر مادر یا دعوای آن‌ها احساس خوبی نخواهد داشت. اما این بدین معنی نیست که به کل نباید مقابل آنها بحث کردن را کنار گذاشت. تا زمانی‌ که دو نفر تن‌ صدای خود را کنترل کرده و با احترام بحث کنند، می‌‌توانند برای کودکان الگویی درست از نحوه حّل مشکلات بین دو نفر باشند و نشان دهند چگونه با صحبت کردن می‌‌توان به نتایجی مشترک در مورد مناقشات رسید.

2. شکوه و شکایت 

مرز بسیار باریکی بین شکایت نکردن و بی‌ تفاوت بودن وجود دارد که مشاوران بی‌ تفاوتی را بسیار سمی‌تر از شکوه کردن می‌‌دانند. بهتر است هر دوی زوج‌ها، زمانی‌ را برای شنیدن شکایات و ناراحتی‌های یکدیگر کنار بگذارند. به این معنی نیست که کسی‌ به صورت مداوم ابراز نارضایتی‌ کند، ولی‌ به کل ابراز نکردن هم می‌‌تواند آسیب برساند.

3. فاصله گرفتن

بیشتر ما با شنیدن جمله "یه‌ کم می‌‌خوام تنها باشم"، احساس خطر می‌‌کنیم و فکر می‌‌کنیم ممکن است آغاز یک جدایی‌ باشد. در حالی‌ که تمام افراد به زمان‌های کوتاهی برای تنها بودن احتیاج دارند. سعی‌ کنید هر دو نفر، در هفته یک روز را به برنامه‌هایی‌ جدا از هم داشته باشید، نه تنها سمی نیست بلکه نتیجه‌ای بهتر نیز خواهد داشت.

4. تعیین حد و مرز

همه انسان‌ها نیاز‌ها و خواسته‌هایی‌ متفاوت از یکدیگر دارند که برآورده کردن همه آنها بدون آزار خود ممکن نیست. بنابراین داشتن حد و مرزهایی در احساس، ارتباط و رفتار نه تنها سمی نیست بلکه یک مکانیسم دفاعی برای محافظت از خود است. نه گفتن به معشوق بسیار سخت است ولی‌ اگر با صداقت ابراز ناراحتی نسبت به موارد خاص شود، ظرفیت هر دو طرف را برای یکدیگر آشکار می‌‌کند. 

5. انتقاد کردن

هیچ کس از یک منتقد دائمی که به هر حرکت، رفتار یا تصمیمی خرده می‌‌گیرد خوشش نمیاد. انتقاد بی‌ هدف و بی‌ وقفه در روابط زناشویی می‌‌تواند سمی باشد، هرچندکه انجام آن به نحوه درست و صحیح الزامی نیز هست! چنانچه دو طرف اشتباهات یکدیگر را ببینند و از آنها با صداقت انتقاد نکنند، به سختی پیشرفت می‌‌کنند. بنابراین، انتقاد سازنده و موردی می‌‌تواند مفید نیز باشد.

6. فرار کردن از دعوا یا جر و بحث

بیشتر حرف‌های مخرب در حین بحث‌هایی‌ زده می‌‌شود که دو نفر کنترل خود را از دست داده و تنها به دنبال آزار فرد مقابل هستند. دور شدن از بحثی‌ که نه تنها نتیجه‌ای ندارد؛ بلکه ممکن است به دو طرف آسیب برساند، سمی نبوده و می‌‌تواند مانع از مشکلات بزرگتری شود.

7. ارتباطات مجزا

پس از برقراری رابطه عاشقانه یا ازدواج، بسیاری از زوج‌ها خود را موظف می‌‌دانند که روابط اجتماعی مشترکی داشته باشند، حتی اگر از آن لذت نبرند، چراکه داشتن دوستانی متفاوت را عاملی مخرب و سمی می‌‌دانند. به هیچ عنوان چنین قانونی باعث تحکیم روابط نیست. چنانچه دو نفر نمی‌‌توانند با شخصیت‌های مشترکی ارتباط برقرار کنند بهتر است روابطشان را مجزا حفظ کنند.