شهید-مطهری

استاد شهید مرتضی مطهری بی گمان از ماندگارترین شخصیت های دینی و ملی در تاریخ کشور ما خواهد بود. وی از معدود متفکرانی است که مورد قبول قشرهای متفاوت اجتماعی و طیف های گوناگون فکری است و نظر صائب، نیت خالص و قدرت تئوری پردازی او تحسین و حیرت همگان را برانگیخته است

مسأله «انتظار بشر از دین» و «قلمرو دین» از مباحث مهم و نو پیدای «دین پژوهی» مدرن است که امروزه در حوزة «فلسفه دین» (Philosophy Of Religion) و «کلام جدید» (Modern Theology) اهمیت خاصی پیدا کرده و نظر دین پژوهان و اندیشمندان دینی (و حتی غیر دینی) را به خود جلب کرده است

«الرّحمن، عَلَّمَ القُرآن، خَلَقَ الإنسان، عَلَّمَهُ البَیان» 1

بازخوانی اندیشه رهبران انقلاب، از اهمیت ویژه ای برخوردار است; زیرا هر انقلابی دارای مراحلی است و نخستین و مهم ترین مرحله، قیام فکری و فرهنگی علیه نظام حاکم است .

به طور کلّی در باب قلمرو و گسترة دین دو دیدگاه عمده وجود دارد:

چکیده: پلورالیسم دینی که از مباحث رایج جامعه علمی ماست بدین صورت در زمان شهید مطهری مطرح نبود; ولی از کلمات ایشان در باب حقانیت ادیان یا دین واحد یا... می توان به پاسخ این ادعا از دیدگاه شهید مطهری نائل شد. این مقاله برای نیل به این هدف به چند بعد پرداخته است:

بخش اول ین مقاله که صرفاً بیان کننده دیدگاه استاد شهدی یت الله مطهری است در شماره 67 فرهنگ کوثر ویژه نامه حضرت رضوی7 بود به چاپ رسید. در آن شماره در ابتدا چگونگی رفتار عباسیان با علویان مورد بررسی قرار گرفت و آنگاه نقل های تاریخی مربوط به مسئله ولیتعهدی امام رضا (علیه السلام) و احتمالات مربوط به ین مسئله مورد بررسی قرار گرفت.

نظیر شبهه ای که در مسئله صلح امام حسن علیه السلام هست در اینجا هم هست با این که ظاهر امر این است که اینها دو عمل متناقض و متضاد است، زیرا امام حسن خلافت را رها کرد و به تعبیر تاریخ - یا به تعبیر خود امام - «تسلیم امر» کرد یعنی کار را واگذاشت و رفت، و در اینجا قضیّه برعکس است؛ قضیّه، واگذاری نیست، تحویل گرفتن است به حسب ظاهر.

آنچه در پی می آید سخنرانی آقای دکتر محمد لگنهاوسن در جمع دانشجویان رشته های مختلف پیراپزشکی و پزشکی دانشگاه علوم پزشکی گیلان به مناسبت روز معلم و نیز پاسخ به سؤالات دانشجویان در سالن اجتماعات دانشکده پرستاری و مامایی شهید بهشتی رشت می باشد

محبت، مدارا و عطوفت، از واژه های زیبا و ستودنی است که دارندگان آن، اعم از انسان و مکتب، مورد تحسین و ستایش قرار می گیرند. در مقابل، واژه هایی مانند، تنفر، انزجار و خشونت مورد ذم و سرزنش است. این حکم عقل و فطرت است و هیچ نزاع و مناقشه ای برنمی انگیزد. امانکته اساسی درتطبیق آن بر صغریات است که در عرصه های مختلف، چالش های گوناگونی را سبب شده است.