مریخ

این یافته همچنین نشان می‌دهند که اتسمفر امروزین مریخ برای اینکه میزبان حیات باشد بسیار کم و رقیق است. مطالعات نشان داده‌اند که برای انجام تولید‌مثل و متابولیسم، دست‌کم به فعالیت آبی به میزان 0.585 نیاز است -، اما این میزان در مریخ فقط 0.537 برآورد شده است، تقریبا شبیه به لایه دوم اتمسفر زمین.

برای پرتاب فضاپیما از زمین به مریخ، زمان خاصی در نظر گرفته می‌شود که به پنجره پرتاب معروف است. از آنجایی که مریخ و زمین با سرعت‌های متفاوتی به دور خورشید می‌چرخند، این پنجره پرتاب تقریبا هر 26 ماه یکبار اتفاق می‌افتد.

البته ماهیت جو مریخ به گونه ایست که صدا‌ها کاملاً شبیه به زمین نیست و تا حدودی خفه‌تر شنیده می‌شود. اداره ملی فضایی چین امیدوار است که حداقل به مدت 90 شبانه روز مریخ از کاوش‌های ژورانگ بهره بگیرد.

تیم پژوهشی مشغول مطالعه پدیده‌ای با نام «توکدِم» یا «مراقبه پس‌از‌مرگ» است. این پدیده توصیفِ زمانی است که راهب‌ها به لحاظ پزشکی مرده محسوب می‌شوند، اما روز‌ها و حتی هفته‌ها بدونِ کوچکترین علائمی از تخریب و پوسیدگی، جسدشان درحالتی که راست نشسته‌اند، باقی می‌ماند.

ساعاتی قبل در بامداد پنجشنبه 16 اردیبهشت، فضاپیمای استارشیپ شرکت اسپیس ایکس، که مالک اصلی آن ایلان ماسک است، آزمایش پرتاب به ارتفاع 10 کیلومتری و بازگشت و فرود را با موفقیت انجام داد.

ماسک می‌گوید: اگر خوش شانس باشیم، حتی شاید تا چهار سال دیگر به مریخ برسیم. ما می‌خواهیم ظرف دو سال آینده یک وسیله نقلیه بدون سرنشین را به آنجا بفرستیم.

انتقال آلودگی و میکروب از زمین به سایر سیارات می‌تواند برای دانشمندانی که به دنبال کشف حیات در سیارات دیگر هستند مشکل‌ساز شود، زیرا ممکن است این گونه‌ها به عنوان گونه‌های حیات در مریخ به زمین آورده شوند و تحقیقات را دهه‌ها عقب بیاندازند.

چین پس از آمریکا دومین کشوری است که مریخ‌نورد بر این سیاره فرود آورده است.

از زمان اختراع تلسکوپ تا رسیدن کاوشگر‌های رباتیک به سیاره مریخ، بشر همواره در جستجوی نشانه‌ای از آب بر روی سیاره سرخ بوده و این امر، همچنان یکی از موضوعات مهم کاوش در این سیاره اسرار آمیز است.

مریخ نورد «پشتکار» توانست دی اکسید کربن موجود در جو مریخ را به اکسیژن تبدیل کند