به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی بنیاد بیدل دهلوی، غلامحسین امیرخانی درباره راهکارهای گسترش روابط فرهنگی و ادبی میان کشورهای فارسی زبان، گفت: گسترش ادبیات و روابط فرهنگی و ادبی تامین نمی‌شود مگر این‌که به مسائل اجتماعی توجه کنیم، چراکه مسائل اجتماعی نقش تعیین‌کننده‌ای در گسترش روابط دارد. از سوی دیگر، توجه به مسائل سیاسی و اقتصادی هم در این زمینه موثر است و باید افراد صاحب صلاحیت در مقام تصمیم‌گیری حضور داشته باشند.
او ادامه داد: اصل ارتباط و هماهنگی و در واقع، فرهنگ بینامتنی یعنی همان عوامل سنتی کشور دیگر باید به سایر کشورها منتقل شود و رفت‌وآمدهایی بین کشورها صورت بگیرد، البته نباید فراموش کنیم که در رفت و آمدها بین کشورها، فرهنگ کشور غنی‌تر منتقل و ماندگار خواهد شد.
این استاد خوشنویسی درباره نقش شاعران، بخصوص بیدل دهلوی در گسترش پیوند زبانی و تاریخی بین کشورهای فارسی زبان، بیان کرد: بیدل از لحاظ ادبی جایگاه ویژه و یگانه‌ای دارد و شاید ما که در حقیقت، کشور مادر از لحاظ زبان فارسی به‌شمار می‌رویم، در این زمینه کوتاهی کرده‌ایم.
امیرخانی اظهار کرد: اگر به کشورهای مختلفی که می‌خواهند روی سایر کشورها تاثیرگذار باشند، نگاه کنیم متوجه می‌شویم که علاوه بر حضور سیاسی در دیگر کشورها، حضور فرهنگی پررنگی هم دارند، به‌طور مثال امروزه زبان انگلیسی جایگزین زبان فارسی در دنیا شده و مسیری که طی دو دهه اخیر طی شده، باعث تقویت زبان انگلیسی هم شده است.
وی گفت: موقعیتی که ایران از لحاظ فرهنگی و ادبی در 100 سال گذشته داشت، بعد از مشروطه با تلاطم‌های زیادی همراه بوده و نتوانست آن‌گونه که باید با فرهنگ غربی مقابله کند و اگر بخواهیم جایگاه زبان فارسی را با زبان انگلیسی مقایسه کنیم، متوجه این مسئله خواهیم شد.
این استاد خوشنویسی بیان کرد: متاسفانه ما از همه امکانات فرهنگی و هنری خود برای مقابله با فرهنگ غرب استفاده نکرده‌ایم تا بتوانیم بیدل را بیش از این به جهان معرفی کنیم. در حالی که بیدل‌خوانی در شبه‌قاره هند، افغانستان و تاجیکستان با موسیقی همراه است، ولی چنین کاری در کشور ما صورت نمی‌گیرد.
امیرخانی درباره کیفیت بررسی نسخ خطی که نقش مهمی در شناخت و دریافت ظرافت‌های زبان فارسی دارد، تصریح کرد: 25 سال پیش، مسئولان نظام جمهوری اسلامی ایران تصمیم گرفتند تا ارتباطات فرهنگی ایران را با پاکستان تقویت کنند و به ما به‌عنوان انجمن خوش نویسان ماموریت داده شد سوغاتی را آماده کنیم تا توسط وزیر وقت ارشاد به پاکستان برده شود، ما هم اشعار بیدل را توسط استاد فلسفی و به بهترین شیوه خوشنویسی و آماده کردیم.
وی با بیان این‌که نباید فراموش کنیم که هنر بصری در جذب مخاطب بسیار موثر است، افزود: حدود سه سال پیش، نگارش غزلیات بیدل به روش خوشنویسی از سوی بنیاد بیدل به من سپرده شد و در حال حاضر نیز آماده چاپ است.
این استاد خوشنویسی گفت: همه ما با مقام عالی بیدل در ادبیات آشنا هستیم و به خوبی می‌دانیم که بزرگان قله ادب مانند بیدل تا چه اندازه افکار و اندیشه‌های قدرتمندی داشتند و با ذوق ادبی، آن‌ها را به مخاطبان منتقل می‌کردند. با این حال متاسفانه امروزه نقش هنر و فرهنگ بسیار ضعیف است.
امیرخانی بیان کرد: ما از لحاظ هنری و ادبی جزو قوی‌ترین کشورها به‌شمار می‌رویم و در حقیقت جای جای ایران موزه به‌شمار می‌رود که باید آن را شناخت و به جهانیان معرفی کرد، قطعا زمانی که شناخت ایجاد شود، به دنبال آن معرفت هم شکل خواهد گرفت.
وی درباره برپایی چهارمین کنگره عرس بیدل، گفت: قطعا چنین جلساتی که در آن بزرگان ادب و هنر شرکت می‌کند، تاثیر خودش را خواهد داشت، ولی نباید فراموش کنیم، در دنیای امروز که رسانه‌ها افکار عمومی را در دست دارند باید بخشی از رسانه ملی نیز به اموری بپردازد که اندیشه و ذوق مردم را تعالی می‌بخشد. متاسفانه امروزه ما نقش خود را بعد از 300 یا 400 سال در حوزه فرهنگ و هنر از دست داده‌ایم، در حالی که سایر کشورها با توجه به امکانات و وسایل ارتباطی که در اختیار داشتند، توانستند فرهنگ خودشان را در دنیا گسترش دهند.
او افزود: بیدل شعور را از مولوی، کلام را از حافظ و ذوق سعدی در ارتباط گیری با عموم مردم را داشت و ما تا زمانی که نتوانیم بخش فرهنگ و هنری خود را تقویت کنیم، قطعا نمی‌توانیم تاثیرگذاری چندانی هم داشته باشیم.
