به گزارش خبرگزاری مهر، چندی قبل بیانیه‌ای با عنوان «بیانیه جمعی از اندیشمندان، صاحب‌نظران و دانشگاهیان پیرامون مسائل جاری کشور و پیشگاه ملت بزرگوار ایران، مقام معظم رهبری و سران محترم قوا» در فضای مجازی منتشر شد. در پی انتشار این بیانیه، حجت‌الاسلام و المسلمین علی ذوعلم عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، در نامه‌ای خطاب به نجفقلی حبیبی عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی و از امضاکنندگان این بیانیه، ضمن بیان نکاتی، از وی برای گفتگو دعوت کرد.
با توجه به پاسخ ندادن امضاکنندگان این بیانیه به درخواست مناظره و گفتگو، حجت‌الاسلام ذوعلم با نگارش نامه جدیدی به حبیبی، مجددا از وی برای مناظره در خصوص مسائل مطرح شده در این بیانیه دعوت به عمل آورد.
دراین نامه آمده است؛
«بسم الله الرحمن الرحیم
جناب آقای دکتر نجفقلی حبیبی
سلام علیکم
اکنون که بیش از ده روز از ارسال نامه مورخ 97/7/17 اینجانب در مورد دعوت به گفت‌وگو پیرامون بیانیه‌ای که امضا نموده‌اید، می‌گذرد و هنوز اجابتی از سوی جناب عالی دریافت نشده است، لازم می‌دانم نکاتی را مطرح کنم و مجدداً بر ضرورت گفت‌وگو و آمادگی خودم تأکید نمایم. بنده به تأسّی از سیره و دیدگاه استاد بزرگوار شهید آیت الله بهشتی و تأکیدات رهبر فرزانه انقلاب بخصوص در دو دهه اخیر در مورد گفت‌وگو و مناظره و آزاداندیشی بویژه در فضاهای علمی و پژوهشی، به جدّ معتقدم که گفت‌وگوهای آزاداندیشانه در زمینه مباحث اساسی فکری و اجتماعی، تنها راه تبادل نظرهای جدی و تبیین حقایق، بخصوص برای نسل جوان دانشگاهی است. جنابعالی که این بیانیه را امضا کرده‌اید قاعدتاً دعاوی و مواضع مهمی را که در آن مطرح شده، منطقی و درست می‌دانید و طبعاً از گفت‌وگو پیرامون آن باید استقبال کنید.
«پی‌ریزی گفتمان اصلاحی و ملی» که در بیانیه از آن سخن به میان آورده‌اید، موضوع بسیار مهم و البته بسیار مبهمی است که مطرح شده است، موضوعی که علاوه بر نکات نامه قبلی بسیار قابل طرح و بررسی است، مبانی، اهداف و رویکردهایی است که گفتمان پیشنهادی شما در آن چارچوب قرار دارد.
به اعتقاد اینجانب، اصلاحی‌ترین و ملی‌ترین گفتمان راهگشا و پیش‌برنده برای جامعه ما و جهان اسلام، گفتمان حضرت امام خمینی (ره) است که بر اساس مبانی متقن عقلانی و اعتقادی اسلام ناب محمدی (ص) ترسیم شده و در تجربه تاریخی ملت ایران و واقعیات کنونی جهان اسلام بسیار موفق و سربلند بوده است. گفتمان‌های رقیب و یا گفتمان‌های بدلی که هر از چندی در طول چهار دهه حیات پربرکت جمهوری اسلامی پیشنهاد شد و گاه چند صباحی هم ذهن جامعه را به خود مشغول ساخت و متاسفانه ابزار کسب قدرت در صحنه مدیریت کلان اجرایی جامعه گردید، هیچکدام در برابر اتقان و کارآمدی گفتمان حضرت امام خمینی(ره) جاذبه‌ای نداشت و لذا خیلی زود افول کرد. بیانیه‌ای که جنابعالی امضا کرده‌اید نه تنها نسبتِ گفتمان پیشنهادی را با گفتمان اصیل انقلاب اسلامی مسکوت نهاده، بلکه تلویحاً کنار نهادن آن را پیشنهاد می‌کند.
معتقدم هنوز هم همین گفتمان و اجرای نقشه راه ناشی از آن، راهکار اساسی برای رفع موانع و پیشرفت جامعه ماست و اگر دچار چالش‌هایی هستیم، ناشی از فاصله گرفتن بخش‌هایی از نخبگان سیاسی یا مسئولان و مدیران از این گفتمان است وگرنه اکثریت قاطع ملت بزرگوار ما، همان گفتمان را راه‌حل می‌دانند.
آیا بنظر شما برای تبیین این مطلب مهم و برخی نکات دیگری که در نامه قبل اشاره شد، نیازی به گفت‌وگو نیست؟ آیا مخاطبان بیانیه شما حق ندارند در فضایی علمی و به دور از جنجال‌های جناحی و رسانه‌ای، به تأمل در باب این گفتمان بپردازند؟! شنیدم برخی دوستان درصدد زمینه‌سازی برای برگزاری نشستی در باب این بیانیه هستند، ولی بدون اعلام آمادگی جنابعالی برگزاری چنین نشستی مقدور نخواهد بود، همچنین پاسخ 900 نفر از اساتید محترم بسیجی دانشگاه‌ها را ـ که با ذکر نام و عنوان منتشر شده ـ قاعدتاً ملاحظه کرده‌اید. شایسته است دعوت این دوستان برای گفت‌وگو نیز اجابت شود و افرادی که از مراکز آموزشی و پژوهشی گوناگون آن بیانیه را امضا کرده‌اند، در نشست‌های علمی و آزاداندیشانه با اساتید بسیجی همان مرکز درباره مفاد بیانیه مباحثه و گفت‌وگو کنند.
به هرحال هرچند تاکنون بخاطر ملاحظه‌کاری‌ها و محافظه‌کاری‌های بی‌جا، تأکیدات مکرر رهبر فرزانه انقلاب برای شکل‌گیری کرسی‌های آزاداندیشی و مناظره‌های علمی جامه عمل نپوشیده است، ولی اکنون شما و سایر دوستان برای ارتقای سطح اندیشه‌ورزی نخبگان و صاحب‌نظران می‌توانید به این هدف یاری رسانید.
امیدوارم انگیزه‌های اصلاح‌گرانه وخیرخواهانه به دور از داعیه‌های جناحی و متعصبانه، بتواند زمینه خردورزی فعال در جامعه نخبگانی را فراهم نماید.
و ماتوفیقی الا بالله.
علی ذوعلم
عضو هئیت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی
30 مهر 1397 »
