به گزارش ایسنا، پس از سفری چهار ماهه در 5 مارس 1982 به فضای زهره رسید. در آنجا ونرا-14 به دو قسمت تقسیم شد. یک بخش در مدار قرار گرفت تا به عنوان ایستگاه مخابراتی مورد استفاده قرار گیرد و یک قسمت هم برای فرود مسیر خاصی را در پیش گرفت. در ارتفاع 50 کیلومتری چتر نجات باز شد ونرا-14 در 13.25 ° جنوبی 310 ° شرقی در دشت بازالت فرود آمد.
در بخش فرودی ابزار و تجهیزات آزمایشگاهی متعددی وجود داشت. این وسیله‌ها برای اندازه گیری‌های مختلف بکار گرفته شدند. شتاب سنج، دماسنج، فشارسنج طیف سنج، دستگاه حفاری و دستگاهی برای آزمایش شیمیایی خاک، 2 دوربین تله فوتومتر، کروماتوگرافی گاز، رطوبت سنج، اسپکترومتر اشعه از جمله سامانه‌های ونرا-14 بودند.
با توجه به فشار هوای فوق‌العاده و دمای بالای سیاره زهره، این کاوشگر برای حداقل برای 57 دقیقه در محیطی با درجه حرارت 465 درجه سانتیگراد و فشار 94 برابر زمین(9.5 مگاپاسکال) برنامه‌ریزی شده بود.
ونرا-14 توانست اطلاعات و عکس‌های جالبی از زهره را به زمین مخابره کند. همچنین مته این کاوشگر ضمن خاکبرداری از سطح بازالتی سیاره به تجزیه و تحلیل مواد سازنده زهره پرداخت.
