بازپروری کم هزینه

بازپروری بزهکار یکی از هدف های اقدامات تامینی است کانون اصلاح و تربیت وظیفه دارد تمام توان خود را در جهت بازپروری بزهکاران به کار بگیرد
اقدامات تامینی هرگز نباید باعث تحمیل رنج بر بزهکار و لکه‌دار کردن حیثیت و شرافت او شود اطفال و نوجوانانی که اقدامات تامینی برای آنان اتخاذ می شود در حساس‌ترین سنین رشد به سر می برند اقدامات تامینی باید حامی اطفال و نوجوان باشند تا با گذراندن آن‌ها در سلامت کامل به آغوش جامعه بازگردند اقدامات تامینی و تربیتی هزینه کمتری به دولت تحمیل و دامان جامعه را از زیان‌های آتی محفوظ می کند.

به گزارش به نقل از قانون ،همه ما با اصطلاح کانون اصلاح تربیت آشنا هستیم. در میان عامه مردم کانون اصلاح و تربیت نوعی از مجازات و زندان کوچکی برای اطفال و نوجوانانی که جرمی مرتکب شده‌اند است. افرادی که بخشی از عمر خود را در سنین نوجوانی در کانون اصلاح و تربیت می‌گذرانند، در سنین جوانی با مشکلات عدیده ای رو به‌رو می‌شوند. عرف جامعه به آنان به چشم یک مجرم نگاه خواهد کرد. اعتماد عمومی هیچ‌گاه شامل حال آنان نخواهد شد. آن‌ها در تحصیل، تشکیل خانواده، یافتن شغل مناسب و حتی زندگی روزمره با مشکلاتی مواجه می‌شوند. برچسب مجرم بودن ناگاه باعث می‌شود که آنان به سمت جرم کشیده شده و به یک مجرم خطرناک یا مجرم به عادت تبدیل شوند. حال آن که فلسفه وجود اقدامات تامینی تربیتی چیز دیگری است.

دلیل وجود اقدام تامینی، حالت خطرناک بزهکار به منظور اجتناب از جرم آتی است. تفاوت اصلی اقدام تامینی و مجازات آن است که مجازات به طور کلی دارای ویژگی‌های بنیادین رنج آور بودن ، رسواکنندگی ، قطعی و معین بودن است اما برخلاف مجازات، اقدام تامینی باید چتر حمایت خود را بر سر بزهکار بگستراند تا هم خود بزهکار و هم جامعه محل زندگی او از گزند آسیب‌هایی که ممکن است به سبب وقوع جرم آتی ببیند در امان باشند. نگاه اقدام تامینی باید به سوی آینده باشد تابا اصلاح بزهکار یا از بین بردن حالت خطرناک او از آسیب های آینده جلوگیری کند.

عنصر قانونی
ماد88 قانون مجازات اسلامی بیان می‌کند: اطفال و نوجوانانی که مرتکب جرایم تعزیری می‌شوند و سن آنان در زمان ارتکاب 9 تا 15 سال تمام شمسی مورد احتساب دادگاه تصمیماتی را درمورد آنان اتخاذ می کند الف- تسلیم به والدین یا اولیا یا سرپرست قانونی با اخذ تعهد به تادیب و تربیت و مواظبت در حسن اخلاق طفل یا نوجوان. تبصره: هرگاه دادگاه مصلحت بداند می‌تواند حسب مورد از اشخاص مذکور در این بند تعهد به انجام اموری از قبیل موارد ذیل و اعلام نتیجه به دادگاه در مهلت مقرر را نیز اخذ نماید. 1-معرفی طفل یا نوجوان به مددکار اجتماعی یا روان شناس و دیگر متخصصان و همکاری با آنان 2-فرستادن طفل یا نوجوان به یک موسسه آموزشی و فرهنگی به منظور تحصیل یا حرفه آموزی. 3-اقدام لازم جهت درمان یا ترک اعتیاد طفل یا نوجوان تحت نظر پزشک. 4-جلوگیری از معاشرت و ارتباط مضر طفل یا نوجوان با اشخاص به تشخیص دادگاه. 5-جلوگیری از رفت و آمد نوجوان به محل‌های معین. ب- تسلیم به اشخاص حقیقی یا حقوقی دیگری که دادگاه به مصلحت طفل یا نوجوان بداند با الزام به انجام دستورهای مذکور در بند (الف) در صورت عدم صلاحیت والدین، اولیا یا سرپرست قانونی طفل یا نوجوان و یا عدم دسترسی به آن‌ها با رعایت مقررات ماده 1173 قانون مدنی. تبصره-تسلیم طفل به اشخاص واجد صلاحیت منوط به قبول آنان است. پ-نصیحت به وسیله قاضی دادگاه. ت-اخطار و تذکر و یا اخذ تعهد کتبی به عدم تکرار جرم. ث-نگهداری در کانون اصلاح وتربیت از سه ماه تا یک سال در مورد جرایم تعزیری درجه یک تا پنج.

بازپروری بزهکار
بازپروری بزهکار یکی از هدف‌های اقدامات تامینی است. برای مثال نوجوانی که به دلیل اختلافات خانوادگی و نبود حمایت عاطفی به عرصه بزهکاری وارد شده باید از طرف دادگاه و نهاد‌های مسئول مورد حمایت قرار گیرد وبا برطرف شدن مشکلات روانی و عاطفی بتواند دوباره به اجتماع برگردد. آنچه امروزه باعث افزایش نرخ بزهکاری در میان نوجوانان شده و دولت مردان کشورها را در سراسر دنیا برآن داشته تا اقداماتی را برای جلو گیری از گسترش این آسیب سیاست‌هایی را اتخاذکنند عبارتند از : 1-فقر 2-وضعیت اقتصادی نابسامان 3-مشکلات خانودگی 4-مسائل آموزشی 5-مهاجرت 6-فشار روانی. اطفال ونوجوانان گاهی به دلیل ناهنجاری‌های اجتماعی به سمت جرم ومجازات کشیده می‌شوند.آن‌ها بر اثبات بزرگسالی خود دست به رفتارهای خشونت‌آمیز ، سرقت ، مزاحمت‌های خیابانی و استعمال مواد مخدر و دخانیات می زنند.

عنصر حمایت‌کننده
اقدامات تامینی باید حامی اطفال و نوجوان باشند تا با گذراندن آن‌ها در سلامت کامل به آغوش جامعه بازگردند تا هزینه‌های مادی و معنوی سنگینی را به جامعه و مردم آن تحمیل نکنند. کانون اصلاح و تربیت که امروزه یکی از نهادهای مخصوص برای اجرای اقدامات تامینی و تربیتی است؛ وظیفه دارد تا تمام توان خود را در جهت بازپروری بزهکاران به کار گیرد. اقدامات تامینی هرگز نباید باعث تحمیل رنج بر بزهکار و لکه دار کردن حیثیت و شرافت او شود. اطفال و نوجوانانی که اقدامات تامینی برای آنان اتخاذ می شود در حساس‌ترین سنین رشد به سر می برند. از یک طرف اقدامات درست و درمان‌های روان شناختی مناسب می تواند باعث بهبود و تضمین آینده آنان شود و از سوی دیگر می‌تواند باعث سقوط آن‌ها به ورطه تباهی و تبدیل شدن این افراد به یک مجرم حرفه ای شود. اقدامات تامینی و تربیتی هزینه کمتری به دولت تحمیل می‌کند ودامان جامعه را از زیان های آتی محفوظ می دارد.