بیشتر اوقات وقتی مدت زیادی از خلق و شکلگیری یک سری ویدیویی میگذرد، هر نسخه روندی افت و خیز به خود میگیرد و بسیاری از المانهای سری یا به مرور کاملا تکراری یا به بهانه تغییر و تنوع تبدیل به ویژگیهای غریب و ناآشنا میشوند. برای همین گاهی سازندگان بازی تصمیم میگیرند تا فرانچایزهای قدیمی خود را بار دیگر بازسازی کنند و روح تازهای در آن بدمند.
در کنار سری توم ریدر، نسخه بازسازی شده هیتمن که در سال 2016 منتشر شد هم نمونه یکی از موفقترین این تصمیمها بود. هیتمن 2016 از لحاظ المانهای مخفیکاری و تمرکز روی آن شباهت زیادی به نسخههای قدیمیتر داشت در حالی که چالشهای جدید و فرمت اپیزودی انتشار آن از ویژگیهای جدید به شمار میرفت.
Hitman 2 شاید بر خلاف نسخه قبلی به صورت یکجا و کامل عرضه شده باشد اما این دنباله همچنان تمامی عوامل موفقیت نسخه قبل را به خوبی ادامه میدهد. گرافیک و هسته اصلی گیمپلی تقریبا بدون هیچ تغییر یکسان باقی ماندند اما طراحی مرحله عالی و بیشمار سناریو مختلف هر کدام، Hitman 2 را به بهترین بازی سبک مخفیکاری این روزها تبدیل میکند. کنجکاو هستید که چرا؟ بررسی متنی و ویدیویی زیر را از دست ندهید.