مجله فارسپلاس: همه زرویی نصرآباد را به عنوان یک طنزپرداز و فکاهیه نویس میشناختند، اما من او را میشناختم، نه به عنوان طنزپرداز بلکه با «ماه به روایت آه».
چهارسال پیش حاجتی داشتم که با توسل به مادر علمدارکربلا حضرت امالبنین سلامالله علیها برآورده شد، از آن زمان شیفته و دلباختهٔ این بانوی بزرگ شدم و در صدد برآمدم تا پیرامون شخصیت ایشان بیشتر مطالعه نماینم.
دو سه کتاب به زبان عربی و چند کتاب دیگر به زبان فارسی منابعی بود که اختصاصاً درباره تاریخ زندگانی آن بانوی گرامی به رشتهٔ تحریر درآمده بود، اما در میان همهٔ این تالیفات یک رمان که موضوع و اسلوبش پیرامون شخصیت و ناگفتههایی از زندگانی حضرت امالبنین سلامالله علیها بود نظرم را به خودش جلب کرد.
«ماه به روایت آه» نام این رمان بود که با خوشسلیقگی تمام برای این اثر انتخاب شده بود. منظور از ماه، قمر بنیهاشم حضرت ابوالفضل علیهالسلام است و منظور از آه، مادرش حضرت امالبنین.
اما آنچه که بیش از هر چیز اذهان را متوجه خود میکند نام نویسندهٔ این کتاب است؛ ابوالفضل زرویی نصرآباد که به جهت شخصیت طنازی که داشت کمتر کسی فکرش را میکرد مؤلف چنین رمان سراسر احساسی باشد که چشمان هر خوانندهای را مهمان سفرهٔ اشک حضرت امالبنین سلامالله علیها میکند.
اما این همهٔ ماجرا نیست.
مرحوم زرویی نصرآباد تصریح کرده بود برای نوشتن این کتاب، 60 منبع از مصادر پژوهشی پیرامون حضرت ابوالفضل علیهالسلام را بررسی کرده و از میان آنها آنچه را که از اعتبار و مقبولیت بیشتری برخوردار بوده به تحریر درآورده.
ان شاء الله ماه به روایت آه کتابی است که میتواند بینهای باشد برای شفاعت از نویسندهاش در روز جزا.