22 آوریل سال 1909 میلادی، ریتا لوی مونتالچینی در شهر تورین و در یک خانواده‌ی متمول یهودی ایتالیایی متولد شد. در دوران جوانی علاقه‌ی خاصی به نویسندگی داشت و دوست داشت این حرفه را دنبال کند. اما با توصیه‌های مادرش و همچنین مشاهده مرگ یکی از نزدیکانش که به خاطر بیماری سرطان فوت کرده بود، تصمیم گرفت در رشته‌ی پزشکی به تحصیل بپردازد. وی بعد از پایان دوره‌ی دبیرستان، وارد دانشکده پزشکی دانشگاه تورین شد. در زمان تحصیل با استاد عصب شناس، دکتر جوزپه لوی آشنا شد که سهم بسزایی در گرایش ریتا مونتالچینی به رشته عصب شناسی داشت.
سال 1936 ریتا مونتالچینی موفق شد مدرک دکترای پزشکی خود را دریافت کند و بعد از آن به‌عنوان دستیار، همراه با جوزپه لوی به تحقیق در خصوص سیستم‌های عصبی پرداخت. سال 1938 بنیتو موسیلینی رهبر وقت ایتالیا طی قانونی یهودیان این کشور را از تحصیل و کار بازداشت و به همین خاطر، ریتا مونتالچینی که از یک خانواده یهودی بود با مشکل مواجه شد. در آن دوران و تا پایان جنگ جهانی دوم، ریتا مونتالچینی به تحقیق در آزمایشگاه خانگی خود می‌پرداخت. بعد از پایان جنگ جهانی دوم، ریتا مجددا به محیط دانشگاهی بازگشت و سال 1946 دوره تحقیقاتی را در دانشگاه واشینگتن آمریکا پذیرفت و حدود 1 سال را در آنجا به تحقیق پرداخت.
بعد از پایان این دوره، ریتا تصمیم گرفت در آمریکا بماند و در دانشگاه‌های این کشور به تحقیق بپردازد. وی مهم‌ترین دستاورد خود، یعنی عامل رشد عصبی را در همین دوران به همراه همکارش استنلی کوهن کشف کرد. این عامل یکی از عوامل رشد با ساختاری پروتئینی است که عامل اصلی در رشد سلول‌های عصبی در موجودات زنده به‌حساب می‌آید و این کشف باعث شد سؤالات بسیاری که در خصوص چگونگی شکل‌گیری و رشد سلول‌های عصبی وجود داشت، پاسخ داده شود. ریتا مونتالچینی به خاطر این کشف به همراه استنلی کوهن جایزه‌ی نوبل پزشکی سال 1986 را کسب کرد.
خانم ریتا مونتالچینی تا پایان عمر به تحقیقات خود در خصوص سیستم‌های عصبی ادامه داد و سرانجام در تاریخ 30 دسامبر سال 2012 میلادی در سن 103 سالگی دیده از جهان فروبست.
این مطلب در تاریخ 2 اردیبهشت 1396 به‌روزرسانی شده است.
