اعجاز دویدن در سلامتی و مقابله با سالخوردگی

پژوهشی که اخیراً در یکی از نشریات علمی انتشار یافته، حاکی از مزایای چشم‌گیر تمرینات ورزشیِ استقامتی بر تندرستی است. دویدن تند در هوای آزاد از بهترین فعالیت‌هایی است که خصوصاً در ماه‌های سرد و خشک زمستان (البته اگر در شهرهای آلوده‌ زندگی نمی‌کنید) منجر به سرزندگی و طراوت بدن می‌شود. بر هیچ‌کس پوشیده نیست که دویدن مزایای بسیاری برای سلامتی و تقویت قوای بدنی دارد. دویدن به ما کمک می‌کند که استخوان‌ها و عضلات نیرومندتری داشته باشیم. دویدن هوازی، آهسته و متناوب، روند سالخوردگی را به تعویق می‌اندازد و عضلات و استخوان‌های نیرومندتری ایجاد می‌کند.

پژوهش دانشگاه لایپزیک دربارۀ تأثیر متفاوت تمرینات استقامتی و مقاومتی

پژوهشی در نشریۀ اروپایی قلب انتشار یافته و درخلال آن محققان دانشگاه لایپزیکِ آلمان تأثیر انواع تمرینات ورزشیِ قدرتی و متناوب را بر بدن انسان بررسی کرده‌اند. این پژوهش یافته‌های قابل توجهی دارد و حاکی از مزایای گستردۀ تمرینات ورزشیِ استقامتی در بازه‌های زمانی کوتاه برای بدن است. تحقیقات نشان می‌دهند که از هر 3 فرد بزرگسال انگلیسی، یک نفر بی‌تحرک است و این موضوع بسیار حائز اهمیت است.

تیم پژوهش درخلال 6 ماه، 266 داوطلب سالم را در تمرینات ورزشی هفتگی (3 نوع تمرین در هفته) شرکت دادند. هر داوطلب به‌طور تصادفی در یکی از این 3 نوع تمرین شرکت داده شد یا در گروه کنترل قرار گرفت. همۀ شرکت‌کنندگان پیش از این “غیرفعال” تعریف شده بودند و از این حیث در شرایط رقابتیِ برابر قرار داشتند. تمرینات موجود عبارت بودند از: 1- تمرینات استقامتی (دوی استقامت)، 2- تمرینات قدرتی در بازه‌های زمانی کوتاه و 3- تمرینات مقاومتی (مثل درازنشست، پرس‌سینه و حرکات عضلانی پا).

محققان میزان گلبول‌های سفید خونِ شرکت‌کنندگان را در بازه‌های زمانی مختلف (آغاز پژوهش، چند روز پس از آغاز و پایان 6 ماه) بررسی کردند و درنهایت نتیجه گرفتند که فعالیت تلومراز و طول تلومر در گلبول‌های سفید خونِ برخی شرکت‌کنندگان (در گروه‌های 1 و 2 نسبت به گروه 3 یا افراد کاملاً بی‌تحرک) افزایش یافته است. تلومراز چیست؟ تلومراز، آنزیم توالی DNA است و در انتهای کروموزوم‌هایی یافت می‌شود که بر روند پیری تأثیرگذارند.

شش هفته تمرین استقامتی چه تغییری در بدنتان ایجاد می‌کند؟

اولریش لاودز، یکی از مؤلفان این پژوهش چنین اظهار می‌کند: “مهم‌ترین یافتۀ این پژوهش این است که فعالیت تلومراز و طول تلومر در داوطلبانی که تمرینات استقامتی و قدرتی انجام داده‌اند، افزایش قابل توجهی داشته است و این دو عامل نقش مهمی در رشد سلولی، قابلیت بازسازی و روند سلامت عمر ایفا می‌کنند. جالب توجه است که تمرینات مقاومتی چنین تأثیراتی بر تلومراز نداشته‌اند.” دکتر کریستین وارنر، یکی از همکاران این پژوهش معتقد است که “عامل اصلی، وراثت است. از منظر دیدگاه تکاملی، تمرینات استقامتی و قدرتی می‌توانند روند رشد سلولی را تغییر دهند و مؤثرتر از تمرینات مقاومتی در تغییر رفتار اجداد انسان عمل کنند.” تمرینات استقامتی مثل دویدن می‌توانند برای جوان‌سازی سلول‌های بدن و مقابله با پیری بسیار مؤثر باشند اما چنین تمریناتی معمولاً به آسیب‌هایی مثل آسیب زانو و پاشنۀ پا منجر می‌شوند. درد زانو در دوندگان استقامتی بسیار شایع است و از این ضایعه اغلب با عنوان “سندروم زانوی دونده” یاد می‌شود. اگر شما نیز از این سندروم رنج می‌برید بهتر است یک هفته به خودتان استراحت بدهید و اگر بهبود حاصل نشد به پزشک عمومی یا فیزیوتراپ مراجعه کنید.

در این مقاله نگاهی اجمالی به مزایای تمرینات استقامتی در مقایسه با تمرینات مقاومتی داشتیم. شما چه رابطه‌ای با فعالیت‌های ورزشی دارید؟ آیا تجربه‌ای از تمرینات ورزشی منظم و متناوب دارید؟ چه متدی را برای تمرینات ورزشی‌تان انتخاب کرده‌اید؟ استقامتی؟ مقاومتی؟ یا ترکیبی از هردو؟ آیا ورزش کردن تفاوتی در سلامت بدنتان ایجاد کرده است؟ به‌نظرتان ورزش‌های هوازی مؤثرترند یا ورزش‌های بی‌هوازی؟ لطفاً نظراتتان را با خوانندگان ما درمیان بگذارید.