به گزارش ایسنا و به نقل از ساینس‌دیلی، پژوهشگران "دانشگاه پیتسبورگ" ایالات متحده آمریکا در مطالعه اخیر خود از روش ایمنی درمانی جدیدی برای نابودی ویروس‌های اچ. آی.وی رونمایی کردند.
طی این یک رویکرد، آنها می‌توانند این ویروس را از مخفیگاهش در سلول‌های ایمنی بدن بیرون آورده و سپس ویروس را از بین ببرند.
پژوهشگران طی این مطالعه آزمایش‌هایی را با استفاده از سلول‌های افراد مبتلا به اچ. آی.وی انجام دادند.
این آزمایش‌ها تاکنون مورد کارآزمایی بالینی قرار گرفته‌اند و تا چندی دیگر پژوهشگران واکسن نوینی را توسعه خواهند داد که توسط آن دیگر نیازی نیست افراد مبتلا به بیماری ایدز داروهای مختلفی را مصرف کنند.
"رابی میلارد"(Robbie Mailliard) نویسنده ارشد این مطالعه گفت: بسیاری از دانشمندان در حال تلاش برای ایجاد یک درمان برای ویروس اچ. آی.وی هستند و تاکنون درمان‌های امیدوار کننده‌ای برای کشتن این ویروس ارائه داده‌اند اما موضوع اصلی این است که بدانیم این ویروس‌ها در کدام سلول‌ها پنهان شده‌اند، زیرا با دانستن آن می‌توانیم ویروس را از مخفیگاه خود در سلول ایمنی بیرون آورده و نابود کنیم.
"درمان ضد ویروس"(Anti retroviral therapy) به طور معمول عفونت‌های ویروس اچ. آی.وی را کنترل می‌کند به طوری که ویروس عملاً در خون غیرقابل تشخیص می‌شود و نمی‌تواند به راحتی دیگران را آلوده کند. اما اگر فرد مبتلا به اچ.آی.وی مصرف روزانه داروها را که با بسیاری از عوارض جانبی همراه هستند، متوقف کند، این ویروس می‌تواند باردیگر فعال شده و پیشرفت کند و به ایدز تبدیل شود. این موضوع به این علت است که ویروس به یک فضای غریب و غیر فعال وارد می‌شود که در آن خود را درون دی.ان.ای برخی سلول‌های ایمنی خاص بدن به نام "لنفوسیت تی کمک‌کننده"(T helper cells) جای می‌دهد و این اتفاق دقیقاً زمانی که افراد داروهای ضد ویروسی مصرف می‌کنند، در خفا رخ می‌دهد.
"سلول T کمک‌کننده" یا "لنفوسیت T کمک‌کننده "یکی از انواع" لنفوسیت تی "و نوعی گلبول سفید است که در دستگاه ایمنی بدن نقش دارد. این لنفوسیت نقش مهمی را در کنترل و هدایت دستگاه ایمنی به ویژه سازگاری آن با محیط ایفا می‌کند. این سلول‌ها به فعال شدن سایر سلول‌های ایمنی با آزاد شدن سیتوکین سلول‌های T کمک می‌کنند. آنها برای حرکت تند لنفوسیت‌های نوع ب هم لازمند و همچنین در به حداکثر رساندن فعالیت‌های ضد باکتریایی فاگوسیت‌هایی چون ماکروفاژ نقش دارند. سلول‌های T کمکی به همراه لنفوسیت‌های CD8+ T نقش به سزایی در برقراری حفاظت مقابل عفونت با مایکوباکتریوم توبرکلوزیس دارند.
در این مطالعه، میلارد و دیگر پژوهشگران تصمیم گرفتند تا ویروس دیگری را که بیش از نیمی از بزرگسالان را آلوده می‌کند و عامل ابتلای 95 درصد مردم جهان به اچ.آی.وی است را بررسی کنند.
این ویروس که "سیتومگالوویروس"(CMV) نام دارد می‌تواند بسیاری از عفونت‌های چشمی و سایر بیماری‌های جدی را ایجاد کند، اما معمولاً توسط یک سیستم ایمنی سالم کنترل می‌شود.
سیتومگالوویروس(Cytomegalovirus) یک سرده از ویروس‌های رده "هرپس ویرالس" در زیرخانواده بتا از خانواده "هرپس ویریده" است. میزبان‌های طبیعی آن نخستی‌هایی چون میمون و انسان هستند. گونه‌ای که انسان را آلوده می‌کند معمولاً HHV-5 یا CMV انسانی نامیده می‌شود.
آنها پس از انجام آزمایشات بسیار موفق به توسعه درمانی به نام "MDC1" یا "monocyte-derived dendritic cells" شدند که توسط آن توانستند نه تنها ویروس اچ.آی.وی را نابود می‌کند، بلکه ویروس سیتومگالوویروس را نیز به طور کامل نابود کنند.
میلارد در انتها افزود: بدون اضافه کردن دارو یا درمان دیگر، "MDC1 "به تنهایی قادر به استفاده از "سلول‌های کشنده T "یا"لنفوسیت تی کشنده" برای از بین بردن سلول‌های آلوده به ویروس بود. با استفاده از "MDC1" ما ابتدا به ویروس ضربه زده و سپس آن را نابود می‌کنیم.
اکنون پژوهشگران این مطالعه برای تکمیل این روش درمانی در حال تلاش برای تأمین مالی این پروژه برای شروع کارآزمایی بالینی هستند.
یافته‌های این مطالعه در مجله "EBioMedicine" منتشر شد.
