آرامش توام با ترس از بازگشت طالبان در دل مردم وردوج افغانستان

نیروهای دولتی افغانستان ماه گذشته کنترل شهر «وردوج» استان «بدخشان» را پس از پنج سال از گروه طالبان باز پس گرفتند.

به گزارش رسانه های افغان، پس از این درگیری ها، زندگی در وردوج به تریج به حالت اولیه باز می گردد و افرادی که در نتیجه زد و خورد با طالبان خانه های خود را ترک کرده یا از دست داده بودند دوباره به این نواحی باز می گردند. ولایت بدخشان با تاجیکستان، چین و پاکستان مرز مشترک دارد.

یکی از ساکنان 53 ساله وردوج از سال 2015 پس از اشغال این ناحیه توسط شورشیان طالبان، چهار سال است که حضور این گروه تروریستی را تحمل کرده است. او در یک خانه نیمه ویران شده با همسر، سه دختر و چهار پسرش زندگی می کند و می گوید که خانه اش در حملات نیروهای طالبان و همچنین درگیری این گروه با نیروهای امنیتی ویران شده است.

وی در این باره می گوید:  «با اینکه وضعیت امنیتی در این منطقه بهبود یافته است اما ترس بازگشت طالبان آنها را رها نمی کند؛ اگر حکومت به آنها توحه نکند، طالبان بازخواهد گشت و مدارس ما بسته شده و فرزندانمان بی سواد و سربار جامعه می شود. »

«محمد طاهر» که یک کشاورز سالمند است نیز از جمله افرادی است که در دوران حاکمیت طالبان در وردوج باقی مانده است. او از زمانی یاد می کند که شورشیان آنها را برای دادن آب و غذا مجبور می کردند. او از زندگی در این منطقه راضی است اما از بازگشت طالبان و اعمال دوباره خشونت توسط آنها هراس دارد.  

وی افزود: «ما طی چهار سال گذشته فقیرتر شده ایم و دولت کمکی به ما نکرد؛ ساکنان وردوج از دولت افغانستان می خواهند هرچه زودتر برای بهبود شرایط زندگی ما در این منطقه دست به کار شوند. »

طالبان در این منطقه، خواهان تشکیل دولتی کوچک برای خود بود که ابتدا تمامی تلویزیون ها را جمع آوری کردند و سپس زنان این منطقه را محدود و خانه نشین کردند؛ همچنین هرگونه برنامه عمرانی و بازسازی در این منطقه را متوقف کردند. به گفته ساکنان در واقع با حضور طالبان، 30 سال به عقب بازگشتیم.

مدارس ویران شده و دانش آموزان مجبورند بیرون زیر سایه درختان درس بخوانند و دختران نیز به هیچ عنوان اجازه درس خواندن نداشتند؛ بیمارستان های این منطقه نیز دارو ندارند.

به گفته شهردار این شهر، طالبان بناهای دولتی را ویران کرده و مشکلات فراوانی را به جا گذاشته است. مردم این منطقه چهارسال شاهد فقر و آوارگی بودند. هنوز هم شاهد مشکلات زیادی در این منطقه هستیم که نمی شود همه آنها را به یکباره حل کرد.